เรื่องมีอยู่ว่าช่วงนี้และคาดว่าจะสืบไปอีกนานเป็นช่วงที่เราค่อนข้ามีปัญหาประปรายเข้ามาในชีวิตให้เครียดอยู่ตลอด ปัญหาการเงิน ปัญหาการเรียนไหนะเป็นช่วงปีที่จะต้องเตรียมสอบ จะไม่สาทยายเยอะไปกว่านี้ค่ะปัญหาเยอะแยะมากเล่าหมดเดี๋ยวมันยาวเกิน เอาเป็นว่าปัญหาที่ถาโถมเข้ามาอยู่เรื่อยๆนี่มันค่อนข้างกระทบจิตใจเราพอสมควรเลยแหละ มากพอจนทำให้ชีวิตประจำวันของเราหลายๆอย่างเปลี่ยนไป
เราเครียดขึ้นเรื่อยๆปัญหาที่ยังหาทางออกไม่ไก้นานไปก็ยิ่งบั่นทอนจิตใจลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นท้อ ในใจคิดอยากจะทำอะไรให้สำเร็จ พอทำจริงๆก็ไม่สำเร็จ เคยจดจ่อมีสมาธิกว่านี้เดี๋ยวนี้ก็ไม่
ความเปลี่ยนไปของเรามีหลายอย่างค่ะ จากที่เป็นคนไม่ค่อยร้องไห้ เดี๋ยวนี้เวลาอยู่คนเดียวก็มีเรื่องให้คิดฟุ้งซ่านจนน้ำตาไหลออกมา
การนอนค่ะ ปกติเป็นคนนอนหลับยากนิดนึงแต่หลับสนิท เดี๋ยวนี้นอนหลับยากมีน้อยวันค่ะ หลับง่ายขึ้นมากๆหลับสนิท สรุปคือนอนเยอะขึ้น นอนจนอิ่ม แต่ระหว่างวันกลับเนือยไปหมดค่ะ ทั้งๆที่นอนเยอะขนาดนี้ก็ยังไปหลับที่รร.
อีกสิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือเรื่องน้ำหนักค่ะ พื้นฐานส่วนตัวนอกจากจะเป็นคนคิดเยะคิดมากแล้วยังเป็นคนที่รักสวยรักงามค่ะ พักนี้หลังจากเครียดสังเกตว่าตัวเองกินเยอะมากกว่าเดิมมากๆๆๆๆๆๆๆ ภาวะจะมาหลังอาการเครียด ยกตัวอย่างก่อนนอนเครียดแบบนี้ค่ะ พอจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้จนโอเค อยู่ๆก็จะรู้สึกหิว เวลาเครียดแล้วหิวช่วงแรกๆก็หาอะไรกินจุกจิกค่ะคิดว่าเดี๋ยวก็หายเอง ไปๆมาๆรู้ตัวอีกทีพฤตกรรมการกินของเราแย่มาก กินหวานมากก ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่ชอบกินหวานทุกอย่างสั่งหวานน้อยไม่หวาน กลับกลายเป็นตอนนี้กินหวานจนติด กินของทอดของมัน หมูสามชั้นอยู่ๆก็กลายเป็นอาหารโปรด ได้กินแล้วจะหายเครียด
อย่างที่บอกค่ะเดี๋ยวนี้เหนื่อยง่ายหลับง่าย บางทีเลยกลายเป็นกืนเยอะแล้วนอนไปเลยก็มี หนักไปกว่าเดิมอีก
ภายใน3เดือนน้ำหนักขึ้นพรวด จนหนักที่สุดในชีวิต หุ่นเริ่มมีส่วนเผละ อ้วนผิดไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด
ตอนนี้เลยกลายเป็นเพิ่มเรื่องเครียดให้ตัวเองอีกค่ะ พยายามจะห้ามปากห้ามใจแต่พอกลับบ้านมาเหนื่อยๆผ่านตลาดกลับแวะซื้อกินซะงั้น
เราก็ไม่รู้ว่าทางวิชาการความเครียดกับการกินเยะขึ้นมันเกี่ยวกันจริงๆหรือป่าว แต่ที่แน่ๆสำหรับเรามันหนักหน่วงมากค่ะ ท้อไปหมดกับชีวิต
เครียดแล้วน้ำหนักขึ้นจนอ้วน
เราเครียดขึ้นเรื่อยๆปัญหาที่ยังหาทางออกไม่ไก้นานไปก็ยิ่งบั่นทอนจิตใจลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นท้อ ในใจคิดอยากจะทำอะไรให้สำเร็จ พอทำจริงๆก็ไม่สำเร็จ เคยจดจ่อมีสมาธิกว่านี้เดี๋ยวนี้ก็ไม่
ความเปลี่ยนไปของเรามีหลายอย่างค่ะ จากที่เป็นคนไม่ค่อยร้องไห้ เดี๋ยวนี้เวลาอยู่คนเดียวก็มีเรื่องให้คิดฟุ้งซ่านจนน้ำตาไหลออกมา
การนอนค่ะ ปกติเป็นคนนอนหลับยากนิดนึงแต่หลับสนิท เดี๋ยวนี้นอนหลับยากมีน้อยวันค่ะ หลับง่ายขึ้นมากๆหลับสนิท สรุปคือนอนเยอะขึ้น นอนจนอิ่ม แต่ระหว่างวันกลับเนือยไปหมดค่ะ ทั้งๆที่นอนเยอะขนาดนี้ก็ยังไปหลับที่รร.
อีกสิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือเรื่องน้ำหนักค่ะ พื้นฐานส่วนตัวนอกจากจะเป็นคนคิดเยะคิดมากแล้วยังเป็นคนที่รักสวยรักงามค่ะ พักนี้หลังจากเครียดสังเกตว่าตัวเองกินเยอะมากกว่าเดิมมากๆๆๆๆๆๆๆ ภาวะจะมาหลังอาการเครียด ยกตัวอย่างก่อนนอนเครียดแบบนี้ค่ะ พอจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้จนโอเค อยู่ๆก็จะรู้สึกหิว เวลาเครียดแล้วหิวช่วงแรกๆก็หาอะไรกินจุกจิกค่ะคิดว่าเดี๋ยวก็หายเอง ไปๆมาๆรู้ตัวอีกทีพฤตกรรมการกินของเราแย่มาก กินหวานมากก ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่ชอบกินหวานทุกอย่างสั่งหวานน้อยไม่หวาน กลับกลายเป็นตอนนี้กินหวานจนติด กินของทอดของมัน หมูสามชั้นอยู่ๆก็กลายเป็นอาหารโปรด ได้กินแล้วจะหายเครียด
อย่างที่บอกค่ะเดี๋ยวนี้เหนื่อยง่ายหลับง่าย บางทีเลยกลายเป็นกืนเยอะแล้วนอนไปเลยก็มี หนักไปกว่าเดิมอีก
ภายใน3เดือนน้ำหนักขึ้นพรวด จนหนักที่สุดในชีวิต หุ่นเริ่มมีส่วนเผละ อ้วนผิดไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด
ตอนนี้เลยกลายเป็นเพิ่มเรื่องเครียดให้ตัวเองอีกค่ะ พยายามจะห้ามปากห้ามใจแต่พอกลับบ้านมาเหนื่อยๆผ่านตลาดกลับแวะซื้อกินซะงั้น
เราก็ไม่รู้ว่าทางวิชาการความเครียดกับการกินเยะขึ้นมันเกี่ยวกันจริงๆหรือป่าว แต่ที่แน่ๆสำหรับเรามันหนักหน่วงมากค่ะ ท้อไปหมดกับชีวิต