ไม่รู้จะมีชีวิตต่อไปเพื่อใคร

ตามหัวข้อกระทู้ค่ะ แต่เราไม่ได้อยากฆ่าตัวตายหรอกหน่ะ ใครเคยเป็นบ้างรับมืออย่างไร

พ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราเด็กๆค่ะ เราอยู่บ้านกับแม่กับยาย ซึ่งยายเป็นคนเลี้ยงดูเราตั้งแต่เด็กๆ ส่วนแม่เราก็ไปทำงาน กทม. จนประมาณมัธยมต้นยายเราก็เสีย ต่อมาช่วงมัธยมปลายแม่เราก็เสียค่ะ ช่วงตอนนั้นเหมือนชีวิตไม่เหลือใครเลยค่ะ แต่แม่เราได้ฝากเราไว้กับพี่ชายแม่ให้เป็นคนเลี้ยงดูเราจนเรียนจบมหาวิทยาลัย ตอนนี้มาทำงานอยู่ กทม. ค่ะ และตอนนี้ก็ยังไม่มีครอบครัวค่ะ ชีวิตคือผ่านความลำบากมามากๆ

#ความรู้สึกตอนนี้ มันมีคำถามอยู่ทุกวันว่าจะใช้ชีวิตไปเพื่ออะไร เพื่อใคร เวลาเราท้อ เราเจอปัญหาเราไม่สามารถคุยกับใครได้เลย.... ร้องไห้ทุกวัน #เราเป็นคนขาดความอบอุ่นมากๆคนนึงเลยค่ะ จนบางครั้งมีผลกระทบกับอารมณ์เราด้วย เราต้องทำอย่างไรดีค่ะ