แชร์ประสบการณ์ผ่าตัด "ริดสีดวง"

เราอายุ 31 ปี เป็นริดสีดวงแบบทั้งภายในและภายนอก แบบภายนอกมันเป็นติ่งยื่นออกมาแรกๆ เป็นติ่งเดียว

นานเข้าก็ยื่นมาอีกติ่ง เป็นมานานเกือบ 10 ปีได้ ก็ใช้ชีวิตปกติในตอนที่มันไม่แสดงอาการ

แต่ตอนมันมีอาการจะเจ็บมาก รูทวารจะบวม ติ่งที่โผล่มาจะบวม ถ่ายมีเลือดหยด

น่ากลัวมาก และเจ็บตูดที่สุด นั่งก็เจ็บ ยื่นก็เจ็บ เดินก็เจ็บ เจ็บไปหมด

พยายามทำทุกอย่างเพราะไม่กล้าไปหาหมอ อายหมอ

หาข้อมูลในเน็ตก็พบว่า ถ้าปล่อยไปนานๆ อาจจะเป็นมะเร็งสำไส้ได้ ไม่ได้ล่ะ ต้องไปหาหมอ

วันที่ 25 พ.ค. 62  ว่างพอดีครับ ขับรถไปหาหมอหน่อยดีกว่า ทำใจอยู่นาน ต้องเปิดก้นให้คนอื่นดูครั้งแรก

คลินิคเปิด 17:00 น. ไปเร็วสักหน่อย จะได้จองคิว ไปถึงคลินิกก่อน 15 นาที เจ้าหน้าทีก็ทำบัตร

และชั่งน้ำหนักพร้อมบอกว่าหมอจะเข้าตรวจช้าสัก 6 โมงเย็น จองคิวไว้ได้ นั่งรอบัตรอยู่แปปนึง

หมอมาจ้า เลยได้ตรวจคิวแรก เข้าไปหมอก็ถามเป็นมานานยัง อาการเป็นไง ก็ตอบไป

แล้วหมอขอดูหน่อย อายๆ หน่อย แต่ก็ทำใจมาล่ะ เข้าไปในห้องตรวจ นอนตะแคง ผู้ช่วยคลุมผ้าท่อนล่างให้

แล้วให้ถอนกางเกง 2 ชั้นถึงขาอ่อน แล้วหมอก็ล้วงก้นเรา กดบนกดล่างแล้วถามว่าเจ็บไหม

หมอ : มีสองแบบนะ ทั้งภายนอกและภายใน ภายในเป็นระยะ 2 นะครับ

เราก็บอกว่าที่เรารำคานคือติ่งที่ยื่นออกมาเพราะถ้าเจ็บขึ้นมามันจะเจ็บมาก

หมอ ; จะตัดก็ตัดได้ จะตัดวันนี้เลยไหม ไม่ต้องพักฟื้น สามารถขับรถกลับบ้านได้เลย เวลาทำประมาณ 1 ชม ครึ่ง

ค่าใช้จ่าย xx,xxx ถ้ายังไม่พร้อม ก็นัดล่วงหน้าสักวัน 2 วัน

เรา : ผ่าวันนี้ได้เลยใช่ไหมครับ

หมอ : ถ้าจะผ่าวันนี้ก็จะให้ยาไปกิน แล้วไปเดินเล่นก่อนให้ยาออกฤทธิ์ เริ่มทำได้สักทุ่มนึง

เราก็ตกลงออกมารับยาไปกิน 8 เม็ด เยอะมาก ก็ออกมากินข้าวแล้วกินยา รอจนทุ่มนึงก็กลับเข้าไปคลินิก

พอได้เวลาก็เข้าห้องผ้านอนตะแคงท่าเดิม ถอดกางเกง แล้วหมอกับผู้ช่วยก็ใช้เทปดึงก้นเพื่อให้เปิดเห็นรูทวารชัดๆ

หลังจากนั้นก็ฉีดยาชาซึงเจ็บมากๆๆๆๆๆๆ เจ็บแบบดิ้นเลย แต่พอยาชาเริ่มออกฤทธฺ์ก็ไม่รู้สึกอะไรเลย

หมอก็จัดการผ่าจนเสร็จ เร็วกว่าที่คิดประมาณ 1 ชั่วโมง หมอไม่ได้เย็บแผล

เพราะจะทำให้แผลหายแล้วแผยจะสวยกว่าการเย็บ หมอก็ใช้ผ้าก๊อตซับเลือดไว้

แต่งตัวออกมา มีอาการมึนๆ เล็กน้อยเหมือนนอนเยอะไป หมอบอกเป็นอาการข้างเคียงของยาที่รับไป

ก็รับยามียาปฏิชีวนะ ยาแก้ปวด ยาลดอักเสบ ยาลดปวด ยาปรับลำไส้ ยาช่วยระบาย ผงเพิ่มกากใย

หมอห้ามถ่ายก่อนสักคืน จนถึงเช้าค่อยแกะผ้าก๊อตออก แล้วจะต้องใช้ผ้าอนามัยซับเลือดและน้ำเหลืองไปสักพัก

ข้อปฏิบัตในการดูแลแผลคือ ใช้น้ำสะอาดล้างล้างได้เยอะตามต้องการ แล้วซับด้วยผ้าก็อตให้แห้ง

ไม่ต้องแช่ก้น หมอนัดมาดูแผลอีกครั้งในวันพรุ่งนี้เที่ยง

ก็ขับรถกลับบ้าน พอถึงบ้านมีอาการคลื่นไส้เล็กน้อย ก็กินยาแก้ปวดไป 1 เม็ด ยาช่วยนอนหลับ 1 เม็ด

ลำบากในการนอนเล็กน้อย แต่ก็พยายามนอน ยาชาเริ่มหมดฤทธิ์ ก็ไม่ค่อยเจ็บมาก อาการเจ็บแผลเหมือนปวดถ่าย

วันที่ 26 พ.ค. 62 ตื่นสายนิดหน่อย มีผู้ช่วยหมอโทรมาถามอาการ เข้าจะโทรมาถามทุกวัน ประมาณ 1 สัปดาห์

กำลังตัดสินใจว่าจะแกะผ้าก็อตออกดีไหม อยากลองถ่าย แต่ไม่ปวด

ปวดแผลนิดหน่อยปวดเหมือนปวดถ่าย ทำใจสักพักก็จะลองไปนั่งถ่ายดู แกะผ้าก็อตออก ไปนั่งถ่าย

ถ่ายไม่ออก ก็อาบน้ำ ล้างแผล ซับด้วยผ้าก็อต แล้วลองใส่ผ้าอนามัยดู ลำบากนิดหน่อยครับ

ไม่เคยใส่ต้องถามเพื่อน เพิ่งรู้ว่าการใส่ผ้าอนามัยมันลำบากทั้งการเดิน การนอนการใช่ชีวิด

ก็โอเค ต้องหาอะไรกิน หมอห้ามของหมัก ของดอง ของรสจัด ขนมจีน

ข้าวกินได้ปกติแต่ไม่กล้ากิน ของของอ่อนก่อนดีกว่า ก็ทำไข่น้ำกิน แล้วกินยา อาการเจ็บก็มาอยู่นิดๆ

ตอนเที่ยงก็ขับรถไปหาหมอตามนัด หมอก็ดูแผล แล้วบอกว่าโอเค ก็ดูแลแผลแบบนี้ไปเรื่อยๆ ซับแผลให้แห้ง

อย่าพยายามขมิบก้น หรือหนีบก้นมากเพราะจะทำให้แผลหายช้า ก็กลับนัดอีกทีวันอังคาร

กลับมาตอนเย็นก็กินยา ยาตอนเย็นมาผงกากใยและยาช่วยระบายด้วย พรุ่งนี้น่าจะถ่ายต้องมาลุ้นกัน

หมดวันแรกของการผ่าตัด สิ่งที่ลำบากที่สุดคือการใส่ผ้าอนามัย 5555 และยังไม่ถ่าย 

พรุ่งนี้จะมาอัพเดทอาการอีกครั้งครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่