ตกหลุมรักใจก็หนักเพราะรักเขา
พอรักร้าวใจจึ่งเศร้า เฝ้าครวญหา
เมื่อผิดหวังตัดพ้อต่อชะตา
หยาดน้ำตาหล่นไหลจนไหม้ตรม
เปลี่ยนทุกอย่างตัวตนบนความเจ็บ
ที่ร้าวเหน็บเก็บกลืนช่างขื่นขม
จากเคยรักกลายชัง ประทังคม
ร้ายอารมณ์ดั่งคมมีด มากรีดใจ
รักมากยิ่งเจ็บมากจนยากแก้
ความปรวนแปรเปลี่ยนทุกอย่าง สร้างเงื่อนไข
เพียงด้วยคำว่ารัก เคยถักใย
ไม่ว่าใคร แพ้รัก ได้ในทุกคน...
เพ็ญพิชญา
แพ้รัก...