
ยานี 11
O กลบหูด้วยกล่าวหา - - - จากบัญชาแห่งตราชู
ยกเรื่องให้ดำรู - - - จนความตู่เผยต่อตา
O กลางหมู่คำปรามาส - - - ต้องขูดคราดสร้างมรรคา
พลิกพื้นตั้งเป็นฝา - - - ก็เพื่อว่าได้เดินวน
O ดาวเดือนยังดวงเดิม - - - เมื่อโลกเคลิ้มกับคำคน
ช่วงอกย่อมอึงอล - - - กับหวานล้นที่หวานล้ำ
O ผ่านตาลงสู่ตีน - - - คืบป่ายปีนด้วยปรักปรำ
กฎถ่อยว่าถ้อยธรรม - - - ยกชี้นำบอกจำนง
O จากตาจนถึงตีน - - - ตกแต่งศีลให้เป็นทรง
ตามบอกที่คอยบง- - - - การเยี่ยงธงกำหนดแถว
O เชิงเลศใช่ว่าลึก - - - กอปรสำนึกย่อมเห็นแนว
ตาวับหลังปรับแวว - - - ยังผ่องแผ้วในสัมพันธ์
O สามารถใช่อาจเหมือน - - - เล่ห์กลาดเกลื่อนคอยล้อมกัน
ต่อตาช่างตีบตัน - - - กับใฝ่ฝันเหมือนฝุ่นฝน
O ถ้อยร่ำใช่จำเริญ - - - บอกตื้นเขินความคิดคน
ท่องจำนั่นค้ำจน- - - - เหมือนเส้นขนงอกบนคำ
O จึงหมู่คำปรามาส - - - มีกรรมทาสอ้างเป็นธรรม
เสแสร้งกับแรงสำ- - - - นึกค้อมต่ำลงจดตม
O สามัญสำนึกมี - - - มองเรื่องที่ยังรันทม
ทั้งเหตุที่สั่งสม - - - ทั้งขื่นขมที่ค้ำคอ
O ฟังได้หรือปมด้อย - - - ที่พล่ามพล่อยไม่รู้พอ
แก้ตัวเป็นหัวตอ - - - ที่คดงอไม่งดงาม
O ยังด้อยทั้งแผ่นดิน - - - แซ่เสียงยินในทุกยาม
พัฒนายังรอนาม - - - ปรับเปลี่ยนข้ามไปตามเขา
O เอาหางไปเป็นหัว - - - คือหม่นมัวและมืดเมา
คลุมครอบด้วยความเขลา - - - คืออ่อนเยาว์ที่ควรหยัน
O ปัญญา, สายตายาว - - - ทุกย่างก้าวย่อมกอปรกัน
ทำสิ่งที่สร้างสรรค์ - - - ทั้งมุ่งมั่นต่อจุดหมาย
O กฎเกณฑ์ไว้ปราบโกง - - - ใช่หยิบโหย่งพล่ามบรรยาย
ยกเว้นกันวุ่นวาย - - - เพราะมีนายคอยชักนำ
O สังคมแห่งความเขลา - - - เดินดุ่มเดากลางมืดดำ
ร้องความให้ตามขำ - - - ทั้งพูดย้ำให้ตามยิ้ม !
.
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=10-2017&date=19&group=212&gblog=6
O โลกเบื้องหน้า .. O
ยานี 11
O กลบหูด้วยกล่าวหา - - - จากบัญชาแห่งตราชู
ยกเรื่องให้ดำรู - - - จนความตู่เผยต่อตา
O กลางหมู่คำปรามาส - - - ต้องขูดคราดสร้างมรรคา
พลิกพื้นตั้งเป็นฝา - - - ก็เพื่อว่าได้เดินวน
O ดาวเดือนยังดวงเดิม - - - เมื่อโลกเคลิ้มกับคำคน
ช่วงอกย่อมอึงอล - - - กับหวานล้นที่หวานล้ำ
O ผ่านตาลงสู่ตีน - - - คืบป่ายปีนด้วยปรักปรำ
กฎถ่อยว่าถ้อยธรรม - - - ยกชี้นำบอกจำนง
O จากตาจนถึงตีน - - - ตกแต่งศีลให้เป็นทรง
ตามบอกที่คอยบง- - - - การเยี่ยงธงกำหนดแถว
O เชิงเลศใช่ว่าลึก - - - กอปรสำนึกย่อมเห็นแนว
ตาวับหลังปรับแวว - - - ยังผ่องแผ้วในสัมพันธ์
O สามารถใช่อาจเหมือน - - - เล่ห์กลาดเกลื่อนคอยล้อมกัน
ต่อตาช่างตีบตัน - - - กับใฝ่ฝันเหมือนฝุ่นฝน
O ถ้อยร่ำใช่จำเริญ - - - บอกตื้นเขินความคิดคน
ท่องจำนั่นค้ำจน- - - - เหมือนเส้นขนงอกบนคำ
O จึงหมู่คำปรามาส - - - มีกรรมทาสอ้างเป็นธรรม
เสแสร้งกับแรงสำ- - - - นึกค้อมต่ำลงจดตม
O สามัญสำนึกมี - - - มองเรื่องที่ยังรันทม
ทั้งเหตุที่สั่งสม - - - ทั้งขื่นขมที่ค้ำคอ
O ฟังได้หรือปมด้อย - - - ที่พล่ามพล่อยไม่รู้พอ
แก้ตัวเป็นหัวตอ - - - ที่คดงอไม่งดงาม
O ยังด้อยทั้งแผ่นดิน - - - แซ่เสียงยินในทุกยาม
พัฒนายังรอนาม - - - ปรับเปลี่ยนข้ามไปตามเขา
O เอาหางไปเป็นหัว - - - คือหม่นมัวและมืดเมา
คลุมครอบด้วยความเขลา - - - คืออ่อนเยาว์ที่ควรหยัน
O ปัญญา, สายตายาว - - - ทุกย่างก้าวย่อมกอปรกัน
ทำสิ่งที่สร้างสรรค์ - - - ทั้งมุ่งมั่นต่อจุดหมาย
O กฎเกณฑ์ไว้ปราบโกง - - - ใช่หยิบโหย่งพล่ามบรรยาย
ยกเว้นกันวุ่นวาย - - - เพราะมีนายคอยชักนำ
O สังคมแห่งความเขลา - - - เดินดุ่มเดากลางมืดดำ
ร้องความให้ตามขำ - - - ทั้งพูดย้ำให้ตามยิ้ม !
.
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=10-2017&date=19&group=212&gblog=6