เดี๋ยวนี้ร้านอาหาร ร้านค้า ไม่ว่าจะตามตลาดใหญ่ๆ ตลาดนัด หรือแผงลอย มีพ่อค้าแม่ค้าหน้าใหม่ออกมาเปิดกันเยอะมาก
และที่สังเกตุชัดเจนได้คือ พ่อค้าแม่ค้ามีตั้งแต่วัยรุ่น นศ.จบใหม่และวัยทำงานที่ลาออกมาเพิ่มขึ้น จนถึงมนุษย์ลุงมนุษย์ป้า
และมีเพื่อนรุ่นเดียวกันหลายคนผันตัวมาเป็นพ่อค้าแม่ค้ามากขึ้น ก็นะ มันต้องทำงานทุกวัน ฉันไม่อยากเป็นแบบนั้น
แต่เท่าที่สังเกตุได้อีกก็คือ ตามร้านที่ให้เช่าตึกเช่าที่ ก็ปิดตัวไปเยอะเหมือนกัน สงสัยค่าเช่าแพง
คนเลยแห่ไปขายตามตลาดนัดแทน แฮะๆ แปลกดี หรือเป็นเทรนด์ บางคนก็ไม่ชอบความกดดัน
บางคนก็ผ่านการทำงานในบริษัทมาแล้วแต่รู้สึก โอ้ยมันไม่ใช่ตัฉันเลย!!! แต่มองว่าอีร้านค้าร้านอาหารนี่มีเยอะเหลือเกิน มีให้เลือกจนมึนหัว เยอะแยะไปหมด
ถึงแม้จะเป็นลูกน้องและมีศักดิ์เป็นหลานเจ้าของบริษัท
แต่เวลาทำงาน ฉันจะไม่คิดว่าเขาคือคุณลุงคุณป้า แต่ฉันมองท่านเป็นหัวหน้างาน และฉันคือลูกน้อง ในการทำงานต้องตัดคำว่าเครือญาติออกไป
เพื่อทำให้ระบบการทำงานของทั้งองค์กร ตัวฉันที่เป็นพนักงาน และเพื่อนร่วมงานเป็นระบบ นอกเวลางานค่อยคุยกัน
และในฐานะบิดามารดาเป็นผู้ถือหุ้นในบริษัทแห่งนี้
ฉันขอปฎิญาณตนดังๆว่า ฉันต้องเกาะเก้าอี้ตัวนี้ให้อยู่รอดปลอดภัยต่อไปให้นานที่สุด
และจะตั้งใจทำงาน อัพเกรดคุณสมบัติและเพิ่มพูนทักษะ รับความรู้ใหม่ๆเข้ามา เพื่อนำมาช่วย(ช่วยเหลือตัวเอง) ให้ทำงานออกมาดีที่สุด
เสียทรัพยากรในองค์น้อยลงแต่ได้กำไรมากขึ้น ไม่ว่าจะอะไรยังไง ทำได้หรือไม่ได้ ก็ต้องลองเด้อจ้าเด้อ
ให้สมกับที่ผู้ใหญ่ในบริษัทมอบโอกาสดีๆให้ ฉันก็จะตั้งใจบริหารมันให้เกิดประโยชน์สูงสุด55555555555555
ในการนี้ข้าพเจ้าตั้งใจทำงาน เก็บเงิน ตั้งใจจะผ่อนบ้าน ผ่อนรถให้หมด มีเงินเหลือเก็บทุกเดือน
พีคสุดคือไม่มีคู่ชีวิต แก่ตัวไป พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว น้องสาวกับเราตั้งใจทำงานผ่อนบ้านหลังเล็กๆไม่หวือหวามากต่อไป
ช่วยกันสองแรง ดีกว่าแรงเดียว รถน้องสาวกับเราผ่อนใครผ่อนมัน บ้านก็ช่วยกันผ่อนด้วยกัน บ้านตั้งหลังเบอเริ่มเทิ่มอยู่ไรคนเดียว อยู่หลายคนสิสนุก
ถ้าถามว่าแล้วไม่คิดจะมีครอบครัวหรือท่าน มีครอบครัวก็ต้องมีบ้านเป็นของตัวเอง ของครอบครับ
ขอตอบไว้ ณ ที่นี้ว่า มีความสุขกับชีวิตตอนนี้แล้ว ที่ไม่มีใคร มีแค่ครอบครัว ปล่อยให้น้องสาวมีไป ส่วนเราก็โสด ลั้นลา วันหยุดก็ไปเที่ยว นุ่นนี่นั่น
อ้อ แก่ไป ถ้ากลัวว่าเจ็บไข้ได้ป่วย เราก็ตั้งใจเก็บเงินไว้ตั้งแต่เนิ่นๆละ (เพิ่งสำนึก เอ้ะ เพิ่งคิดได้ว่าควรเก็บเงิน ออมเงิน ไว้ดูแลตัวเองยามแก่ อย่าสร้างภาระให้ใคร ในเรื่องของค่าใช้จ่าย เอ..แต่พอถึงตอนนั้นจริงๆ อาจจะสร้างให้นิดหน่อย นิดหน่อยเจงๆ ยังไงก็กราบขอโทษทุกๆคนในครอบครัวล่วงหน้า555555555)
และสุดท้ายนี้
ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วบอกคนตั้งกระทู้แมร๊งบร๊าปะเนี่ยะ
ฉันขอบ่นนิดนึง เพราะใกล้เลิกงาน เคลียร์งานเสร็จแล้ว แอบย่องมาวิ่งเล่นเป็นผีบ้าในนี้แปบนึง เหนื่อยงานมาทั้งวัน อยากมาทำตัวปญอสักพัก
ผ่อนคลาย สบายๆ ยามเย็น ที่ต้องกลับบ้านไป แล้วต้องเครียดตั้งแต่สตาร์ทรถออกจากบริษัท ว่าเอ้ะ เย็นนี้ รับประทานอีหยังดี โอ้ย กลุ้มอีกแล้วท่านเอ้ย
ไงก็
กราบสวัสดี
และ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนในการทำงานแต่ละวันต่อไป โชคดี ร่ำรวยจ้า คิ้กค้าก
ทำไมคนออกมาเปิดกิจการหรือธุรกิจส่วนตัวกันมากขึ้น สาเหตุมาจากอะไร
และที่สังเกตุชัดเจนได้คือ พ่อค้าแม่ค้ามีตั้งแต่วัยรุ่น นศ.จบใหม่และวัยทำงานที่ลาออกมาเพิ่มขึ้น จนถึงมนุษย์ลุงมนุษย์ป้า
และมีเพื่อนรุ่นเดียวกันหลายคนผันตัวมาเป็นพ่อค้าแม่ค้ามากขึ้น ก็นะ มันต้องทำงานทุกวัน ฉันไม่อยากเป็นแบบนั้น
แต่เท่าที่สังเกตุได้อีกก็คือ ตามร้านที่ให้เช่าตึกเช่าที่ ก็ปิดตัวไปเยอะเหมือนกัน สงสัยค่าเช่าแพง
คนเลยแห่ไปขายตามตลาดนัดแทน แฮะๆ แปลกดี หรือเป็นเทรนด์ บางคนก็ไม่ชอบความกดดัน
บางคนก็ผ่านการทำงานในบริษัทมาแล้วแต่รู้สึก โอ้ยมันไม่ใช่ตัฉันเลย!!! แต่มองว่าอีร้านค้าร้านอาหารนี่มีเยอะเหลือเกิน มีให้เลือกจนมึนหัว เยอะแยะไปหมด
ถึงแม้จะเป็นลูกน้องและมีศักดิ์เป็นหลานเจ้าของบริษัท
แต่เวลาทำงาน ฉันจะไม่คิดว่าเขาคือคุณลุงคุณป้า แต่ฉันมองท่านเป็นหัวหน้างาน และฉันคือลูกน้อง ในการทำงานต้องตัดคำว่าเครือญาติออกไป
เพื่อทำให้ระบบการทำงานของทั้งองค์กร ตัวฉันที่เป็นพนักงาน และเพื่อนร่วมงานเป็นระบบ นอกเวลางานค่อยคุยกัน
และในฐานะบิดามารดาเป็นผู้ถือหุ้นในบริษัทแห่งนี้
ฉันขอปฎิญาณตนดังๆว่า ฉันต้องเกาะเก้าอี้ตัวนี้ให้อยู่รอดปลอดภัยต่อไปให้นานที่สุด
และจะตั้งใจทำงาน อัพเกรดคุณสมบัติและเพิ่มพูนทักษะ รับความรู้ใหม่ๆเข้ามา เพื่อนำมาช่วย(ช่วยเหลือตัวเอง) ให้ทำงานออกมาดีที่สุด
เสียทรัพยากรในองค์น้อยลงแต่ได้กำไรมากขึ้น ไม่ว่าจะอะไรยังไง ทำได้หรือไม่ได้ ก็ต้องลองเด้อจ้าเด้อ
ให้สมกับที่ผู้ใหญ่ในบริษัทมอบโอกาสดีๆให้ ฉันก็จะตั้งใจบริหารมันให้เกิดประโยชน์สูงสุด55555555555555
ในการนี้ข้าพเจ้าตั้งใจทำงาน เก็บเงิน ตั้งใจจะผ่อนบ้าน ผ่อนรถให้หมด มีเงินเหลือเก็บทุกเดือน
พีคสุดคือไม่มีคู่ชีวิต แก่ตัวไป พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว น้องสาวกับเราตั้งใจทำงานผ่อนบ้านหลังเล็กๆไม่หวือหวามากต่อไป
ช่วยกันสองแรง ดีกว่าแรงเดียว รถน้องสาวกับเราผ่อนใครผ่อนมัน บ้านก็ช่วยกันผ่อนด้วยกัน บ้านตั้งหลังเบอเริ่มเทิ่มอยู่ไรคนเดียว อยู่หลายคนสิสนุก
ถ้าถามว่าแล้วไม่คิดจะมีครอบครัวหรือท่าน มีครอบครัวก็ต้องมีบ้านเป็นของตัวเอง ของครอบครับ
ขอตอบไว้ ณ ที่นี้ว่า มีความสุขกับชีวิตตอนนี้แล้ว ที่ไม่มีใคร มีแค่ครอบครัว ปล่อยให้น้องสาวมีไป ส่วนเราก็โสด ลั้นลา วันหยุดก็ไปเที่ยว นุ่นนี่นั่น
อ้อ แก่ไป ถ้ากลัวว่าเจ็บไข้ได้ป่วย เราก็ตั้งใจเก็บเงินไว้ตั้งแต่เนิ่นๆละ (เพิ่งสำนึก เอ้ะ เพิ่งคิดได้ว่าควรเก็บเงิน ออมเงิน ไว้ดูแลตัวเองยามแก่ อย่าสร้างภาระให้ใคร ในเรื่องของค่าใช้จ่าย เอ..แต่พอถึงตอนนั้นจริงๆ อาจจะสร้างให้นิดหน่อย นิดหน่อยเจงๆ ยังไงก็กราบขอโทษทุกๆคนในครอบครัวล่วงหน้า555555555)
และสุดท้ายนี้
ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วบอกคนตั้งกระทู้แมร๊งบร๊าปะเนี่ยะ
ฉันขอบ่นนิดนึง เพราะใกล้เลิกงาน เคลียร์งานเสร็จแล้ว แอบย่องมาวิ่งเล่นเป็นผีบ้าในนี้แปบนึง เหนื่อยงานมาทั้งวัน อยากมาทำตัวปญอสักพัก
ผ่อนคลาย สบายๆ ยามเย็น ที่ต้องกลับบ้านไป แล้วต้องเครียดตั้งแต่สตาร์ทรถออกจากบริษัท ว่าเอ้ะ เย็นนี้ รับประทานอีหยังดี โอ้ย กลุ้มอีกแล้วท่านเอ้ย
ไงก็
กราบสวัสดี
และ
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนในการทำงานแต่ละวันต่อไป โชคดี ร่ำรวยจ้า คิ้กค้าก