ความรักทำให้เกิดกระทู้นี้

ต่อคือคนที่ทำให้เรากลับมาดูละครไทย

อยากให้ต่อมาอ่าน

.
.
.
.
.

มิตรภาพแสนดีของเพื่อนรักข้างบ้าน
พี่ต่อและน้องมิน ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง
เมื่อพี่ต่อถูกทำร้าย ตกน้ำหายไปสิบกว่าปีก่อน
ไม่ว่าใครจะบอกว่าพี่ต่อตายไปแล้ว แต่มินยังเชื่อเสมอว่าพี่ต่อยังอยู่  
เจอกันครั้งแรก หลังจากไม่ได้พบหน้ากันสิบกว่าปี 
ก็ล้มใส่น้องไปหนึ่งที  น้องมินจำพี่ต่อได้ทันที เพราะแหวนวงนั้น


พี่ต่อนั้นรอเวลาที่จะกลับมาอยู่แล้ว
กลับมาเพื่อแก้แค้น แม้จะไม่ใช่น้องมินคนดีของพี่ต่อ
แต่มันก็เลี่ยงไม่พ้นที่จะกระทบกระเทือนสัมพันธ์ของเราอยู่ดี


พี่ต่อไม่ยอมรับง่ายๆ หรอกว่าคือ พี่ต่อคนเดิมของน้องมิน

"คุณปิ๊งผมเหรอ คุณคิดว่าผมมาตามจีบคุณเหรอ"
"อยากดูแผลในปากผมที่คุณกระแทกไหม"


เรายังจะต้องเจอกันแบบนี้ไปอีกนานนนนน . . พี่ต่อกล่าว


ไม่นานจริงๆ ล่ะค่ะ 
แอบตามน้อง ห่วงน้อง แต่ก็ป่วนน้อง เอ๊ ยังไง ๕๕๕


แผนทำลายล้างคนเลวของพี่ต่อดำเนินไป 
แต่มันก็วกมาพันพัวกับน้องมินตลอดเวลาเช่นกัน 
เพราะคนเลวเหล่านั้นที่อยู่รายล้อมน้องมินคนดี


พี่ต่อหน้าบึ้งขึงขังกวนเกรียนมาหลายตอน 
เราก็รอ ว่าเขาจะมองกันด้วยสายตาละมุนขึ้น ตอนไหน
รอมาถึงอีพี 5 พ่อหายไปจากบ้าน พี่ต่อที่แอบมาดูน้องทุกวี่วัน
พาพ่ออัลไซเมอร์ ที่เดินหลงไปปากซอยบ้านมาส่งจ้าา


น้องมินดีใจมาก อยากขอบคุณพี่ต่อ
เชิญไปเรือนหลังเล็ก ที่หลบภัยวัยเด็ก จะเลี้ยงขนม-กาแฟ


น้องมินบอก "ถ้าคุณไม่ใช่พี่ต่อ ก็อย่ามายุ่งกับครอบครัวฉัน"
คุยกันไม่รู้เรื่องค่ะ เถียงไปเถียงมาโดนจับไปนั่งตัก


ดึงกันไปดึงกันมา โอบหน้าโอบหลัง จูบแรก ก็มา 


จูบแล้วจบที่ไหน  ยิ่งโกรธหนัก น้ำตานองต่างคนต่างไป


พี่ต่อเดินเกมแย่งขวัญจากสาวิตต์ น้องมินยิ่งร้อนรน
เพราะรู้ความตั้งใจของพี่ต่อดี  น้องมินบุกไปหาพี่ต่อที่บ้าน


เถียงกันไปเถียงกันมา ตกน้ำไปทั้งคู่
พี่ต่อเข้าใจเอาเองว่า ต้องปฐมพยาบาลน้องมินด้วย mouth to mouth
โกรธ เสียใจ ตัดพ้อต่อว่ากัน แล้วก็จากกันไปด้วยน้ำตานองอีกครั้ง


พี่ต่อเอารถของมินมาคืนให้ พี่ต่อสงสารน้อง
ขวัญเอารถของมินมาแลกกับรถใหม่หลายล้านที่พี่ต่อซื้อให้


"แต่ฉันไม่ต้องการมันอีกแล้ว"
"อะไรที่เป็นของที่ฉันรัก ฉันไม่อยากให้คุณแตะต้องมัน"


พี่ต่อเอากุญแจรถใส่มือน้องมิน
แล้วจากไปพร้อมน้ำตา ที่น้องมินไม่เห็น โถถถถ พี่ต่อ 


เป็นห่วงน้องสิ แอบไปดูน้อง เห็นน้องโดนพี่ขวัญตบตี
เหตุเพราะรถคันเก่าของน้องมินกลับมาให้พี่ขวัญเห็นอีกครั้ง


พี่ต่อปีนเข้าบ้านแอบย่องไปทำแผลให้น้องที่เรือนเล็ก


"ผมล็อคขาคุณด้วยขาผมแล้ว"
"ถ้าคุณยังไม่หยุดโวยวาย ผมจะล็อคปากคุณด้วยปากผม เอาไหม"


ศิลา  :  "มิน" 


ฉันจะพิสูจน์ให้ได้ว่าคุณคือ พี่ต่อ ที่ฉันรู้จักคนนั้นจริงๆ 


ก็บอกว่า ไม่ใช่ จะต้องให้จูบอีกกี่ครั้ง ถึงจะเข้าใจ 
โถถถถ สงสารน้องมิน  กลัวน้องไม่ไหว พี่จะไปรับแทน ๕๕๕ ^^)


ค่ะ ความซวยมาตกกับน้องมินเช่นเคย พิสูจน์ความจริงไม่สำเร็จ
แถมโดนพี่ขวัญตบตีห้วร้างข้างแตกมาอีกรอบ พี่ต่อก็ปีนบ้านอีกรอบ


"คนพวกนั้นมันไม่ใช่คนดี มินจะไปปกป้องพวกมันทำไม"
พี่ต่อในมุมอ่อนโยนที่น้องมินไม่มีโอกาสได้เห็น


น้องมินถอดใจ เอาหีบเพลงปากของรักแทนใจพี่ต่อ ไปคืนศิลาที่บ้าน
"ฉันจะไม่เรียกคุณว่า พี่ต่อ อีกต่อไป คุณไม่ใช่พี่ต่อของฉัน"


มินพยายามเตือนทุกคนให้รู้ว่า ศิลา คือ พี่ต่อ  แต่ไม่มีใครเชื่อ


ศิลา :  "ไหนคุณบอกว่าคุณลืม พี่ต่อ ของคุณไปแล้วไง"


น้องมินไปไหน พี่ต่อตามติด


พี่ต่อ เอาหีบเพลงปากที่น้องมินปาทิ้งไว้หน้าบ้านพี่ต่อ มาคืน

พี่ต่อ : มิน ช่วยเอาคืนไปด้วย เพราะมันคือของพี่ต่อ
มิน : อย่ามาเรียกชื่อฉัน เหมือนว่าเราสนิทกัน เราไม่รู้จักกัน
        ผู้ชายคนเดียวที่ฉันรู้สึกดีด้วย คนเดียวที่ฉันคิดถึง
        คือพี่ต่อเท่านั้น มันไม่ใช่คุณ


พี่ต่อ :  คุณชอบพี่ต่อใช่ไหม
มิน :  มันเกี่ยวอะไรกับคุณ คุณไม่ใช่พี่ต่อ

พี่ต่อ :  ตอนนั้นผมอาจจะไม่ใช่ แต่ต่อไปผมอาจจะใช่ก็ได้
           รอหน่อยได้ไหม , มิน 


พี่ต่อมาขอบคุณน้องมินนะคะ
ที่เรียกตำรวจจับพี่ต่อ  แต่ไม่เอาเรื่องพี่ต่อ
(ตำรวจที่พี่ต่อเตี๊ยมมาเอง ๕๕๕)

"พี่จะไม่ยอมให้มินเจ็บเพราะพี่อีก" ประโยคที่น้องมินไม่ได้ยิน


บริษัทออกแบบที่น้องมิมเป็นสถาปนิกอยู่รับงานใหม่
ตบแต่งรีสอร์ทหรูสามสิบห้อง จะรีสอร์ทของใครซะอีกล่ะคะ ๕๕๕
พอรู้ว่าใครเป็นเจ้าของงาน น้องมินก็จะกลับท่าเดียว



ประตูมีสองบาน บานหนึ่งดึง บานหนึ่งผลัก 
เดี๋ยวผลักไส เดี๋ยวใฝ่หา . . .  จะเขินหรือจะขำ ๕๕๕๕๕

ชอบซีนนี้ น่าร้ากกกกกกก 


มีหรือที่พี่ต่อจะยอม  แบกกันไปอย่างนี้เลย วรั๊ยย  ><)


พี่ขวัญตามมาจ้าา
น้องมินกลับไปพร้อมพี่ขวัญ ที่โมโหโกรธาจนควันแทบออกหู
พี่ขวัญขับรถมาที่ทะเล ฉุดกระชากลากน้องมินมาคุยที่สะพาน
กระชากกันไปมา น้องมินตกทะเลไป พี่ต่อที่ขับตามมา
กระโดดลงทะเลไปช่วยน้องมินทันที 


พี่ต่อ พาน้องมินกลับมาพักที่รีสอร์ท 
น้องมินหลับไปด้วยพิษไข้ นอนละเมอเรียกพี่ต่อ



พี่ต่อทิ้งน้องมินไปไม่ได้จริงๆ ในสถานการณ์นี้
กอดกันเถอะคนดี สุขทุกนาทีที่ได้กอดกัน 
ตี้ง ตึง ตึง ตึ่ง ตี่ง ตึง ตึ้ง ตึ๊ง ตึ้ง ตึ้ง ตั้ง  


วันรุ่งขึ้น น้องมินตื่นมาไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าเมื่อคืนนอนกอดใครอยู่ 


น้องมินถอนตัวกลับกรุงเทพ   พี่ต่อตามมา อยู่ได้แค่หน้าประตูบ้าน


หลังจากที่จัดการกับมิ่งขวัญได้ตามแผน
พี่ต่อก็มาปีนบ้านหาน้องมินอีกแล้วจ้าา ><)


พี่ต่อโดนน้องมินพูดแทงใจไปอีกหลายดอก 


ชอกช้ำน้ำตาพราว จากกันไปทั้งน้ำตานองหน้า


สาวิตต์ส่งคนไปทำร้ายคุณหมีปางตาย พี่ต่อตามมาที่บ้าน
สาวิตต์โวยวายจนน้องมินต้องเข้ามาช่วยโดยไม่รู้ที่มาที่ไป
พี่ต่อจึงต้องจัดระเบียบให้ทุกอย่างอยู่ในที่ทาง 


พี่ต่อ : ผมบอกให้คุณอยู่นิ่งๆ ไง 

I'll be watching you  ❤️ 
You belong to me
My poor heart aches
With every step you take

อย่าดื้อกับพี่ต่อนะคะ 


พี่ต่อพาน้องมินไปเยี่ยมคุณหมี 
น้องมินเห็นสภาพคุณหมีที่โดนสาวิตต์สั่งคนมาทำร้าย
ถึงกับพูดอะไรไม่ออก และเข้าใจทุกอย่างหมดสิ้นตั้งแต่ต้น


พี่ต่อทำแผลให้น้องมิน
แต่พี่ต่อจ๊ะ ล้างแผลมันต้องใช้น้ำเกลือนะจ๊ะ
เอาแอลกอฮอล์ราดแบบนั้น นอกจากแสบตายชัก
แผลก็ยังจะหายโคตรช้าด้วยนะคะพี่ ฮึ่ยยยยย  


.

มีต่อในคอมเมนต์ค่ะ