"เธออย่าช่วยเพื่อนในทางที่ผิด"

ขอพื้นที่ระบายในส่วนนี้นะครับ
"เธออย่าช่วยเพื่อนในทางที่ผิด"
คำพูดจากอาจารย์ 
.
ณ ตอนนั้นผมยอมทำทุกอย่างในสิ่งที่ผิด ยอมทำทุกอย่างสิ่งต่างๆมากมาย เพื่อดึงเพื่อนคนนี้ให้อยู่ ให้พ้นกับสิ่งที่ไม่อยากเจอ ผมเหนื่อยนะ แต่ผมก็เต็มใจ เพราะผมเป็นห่วง ลำบากก็หลายครั้ง เสียใจก็หลายหน ตั้งแต่ ต้นเทอม จนถึง ปิดเทอมปี 1 
** บางที ผมก็แค่อยากฟังอะไรดีๆ จากสิ่งที่เธอพูด แค่นั้น ทุกครั้งที่ผมโดน เขาโมโห ใส่ ผมก็ยังที่จะยอมต่อไปเรื่อยๆ ยอมต่อไปเรื่อยๆ ถึงตอนนั้นผมก็คิดว่า "ผมก็คงมีเพื่อนสนิทแล้วแหล่ะ" แต่เมื่อคืนวานก่อน ผมก็ทำกลับมาคิดอีกทีว่า "ผมยังเป็นเพื่อนสนิทเธอยู่หรือเปล่า" เพราะสิ่งที่เธอทำกับผม มันไม่ใช่คำว่าเพื่อนแล้ว ถึงตอนนั้นผมควรฟังเสียงเพื่อนที่คอยเตือนผม ผมควรฟังเสียงอาจารย์ที่เคยฝากเพื่อนมาบอก ผมเคยสัญญากับเธอว่า จะทำให้เทอมนี้มันดีขึ้น ดีขึ้นกว่าเดิม .. แต่ผมก็ขอโทษด้วยนะ
** ถึงตรงผมทนไม่ไหวแล้ว กับสิ่งที่ผมทำ มันดันตรงข้ามกับสิ่งที่ผมเจอ เธอไม่คิดที่จะรักษาคนที่ช่วยเธอไว้ งั้น ผมจะลองให้เธอไปเผชิญด้วยตัวเอง ผมไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรเธอ แต่ผมหวังว่า สิ่งที่ผมคอยช่วย คอยสอนไป จะผลักดันให้เธอก้าวเดินไปข้างหน้า และ พัฒนาตัวเองให้ผมได้เห็น 
** ขอขอบคุณมิตรภาพดีๆ ที่เธอให้กับผมได้เป็นเพื่อน 
ถ้าเธอมาอ่าน ผมอยากบอกจะเธอว่า ให้สู้ๆ ตั้งใจทำความฝันของเธอให้สำเร็จ ทุกๆก้าวที่เธอพัฒนาขึ้น เพื่อนทั้งหมดพร้อมเอาใจช่วยเธอ เพื่อนที่แสนดีของผม