อาการสั่นเวลาพบเจอผู้คนที่แปลกหน้าหรือไม่คุ้นเคยกะสถานที่นั้นๆ

คนเราพอผ่านเรื่องดี ร้าย มามากไป แล้วได้เจอกับความสุขทำไมถึงใจสั่นและหวาดกลัว ปนอยู่ในความสุขนั้นๆ แถมยังนับถอยหลังเวลาของความสุขอีก ตกลง กำลังมีความสุขหรือ กำลังทรมานใจกันนะ😔

คือขอเล่าก่อนว่าคือเวลาอยู่ในสังคมที่มีผู้คนเยอะๆรอบตัวเราเราจะเริ่มรู้สึกประหม่าและรู้สึกตัวเล็กและไม่อยากอยู่ตรงนั้นสถานที่นั้นๆเลย เสียงของคนรอบข้างที่มันเข้าหูเรามันทำให้เรารู้สึกแบบไม่เชิงกลัวอ่ะ

.

อยากถามความเห็นว่า เราแปลกไหม คือเรา ไม่ค่อยได้ไปไหนคนเดียวไปไหนจะไปกับพี่หรือพ่อแม่ เรากลัวที่จะไปในที่ๆไม่คุ้นเคย กลัวคนไท่รู้จักแบบไปเที่ยวก็จะไปแต่ที่เดิม ทำอะไรก็เดิม จนตอนนี้เราอายุ23แล้วก็ยังเป

ช่วยด้วยค่ะพี่ๆหนูเป็นอะไรไม่รู้หนูอายุแค่17 เมื่อหลายเดือนก่อนหนูเคยมีอาการนี้ และวันนี้มันก็มีอาการกลับมาอีก เมื่อหลับตาลงร่างกายเริ่มหลับ หูจะค่อยๆอื้อและมีเสียงหวี่ จนเรารู้สึกตัวและดึงสติมาได้แต่

เมื่อถึงฤดูหนาวมาเยือนทุกครั้ง เวลาอาบน้ำจะมีอาการหนาวสะบั้นสั่นสะท้านไปทั้งตัว อาบน้ำถูสบู่แทบจะไม่ได้หรือแม้แต่จะล้างหน้าเฉยเฉยก็แทบไม่ไหว ยังหนาวสะบั้นสั่นสะท้านแล้วหายใจหอบเหนื่อยยิ่งกว่าวิ่งระยะท

คือเรามีอาการใจสั่นตัวสั่นเวลาต้องออกไปข้างนอกหรือไปเจอผู้คนภายนอก จนมันกลายเป็นปัญหาสำหรับเราตอนนี้มาก เรากลายเป็นคนที่วันๆไม่ออกไปไหนเลยคุยจริงๆด้วยก็มีแค่พี่สาวกับแม่ แต่พอเวลาที่มีใครมาบ้านหรือออก

คือเราจะเป็นคนที่ไม่ชอบที่ที่มีผู้คนเยอะๆไม่ว่าจะอยู่ใกล้ผู้ชายหรือหญิงก็จะเกิดอาการมือสั่นใจสั่น ไม่กล้าอยู่ใกล้ใครเลย(ยกเว้นคนที่สนิทมากๆ) อยู่ใกล้กับคนอื่นก็จะรู้สึกอึดอัดมากบางทีแทบจะร้องไห้ออกมา

คือตอนจ่ายเงินหรือรับของจากคนที่ไม่สนิท ผมมือสั่นครับแต่ไม่ได้มาก วันนี้ซื้อข้าวกับเพื่อนที่โรงอาหาร แล้วผมไม่ได้สนิทกับเพื่อนคนนี้ขนาดนั้นแค่พอคุยกันได้ พอผมหยิบช้อนให้เพื่อน เพื่อนถามผมว่าทำไมมือสั่