เวลาไป รพ. เขาจะมีเคาร์เตอร์ให้ยื่นบัตร ทำประวัติ หรือเช็คประวัติก่อนใช่ไหมคะ แล้วพนักงานก็จะถามเราว่าเป็นอะไรมาคะ คือเราจะบอกเขายังไงดีว่าอยากพบจิตแพทย์ค่ะ เพื่อนแนะนำว่าให้เราบอกเขาไปว่านอนไม่หลับ แล้วเราบอกตามที่เพื่อนแนะนำ แล้วเขาก็ให้พบหมอรักษาทั่วไปแล้วคุณหมอก็ให้เหมือนยานอนหลับมากินประมาณ 1 อาทิตย์ แค่นั้นแล้วคุณหมอก็บอกแค่ว่าสงสัยเราเครียด เราไม่หายไง แต่ประเด่นคือเราอยากพบจิตแพทย์โดยตรงอ่ะค่ะ
เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเราเองไม่ปกติ เรานอนหลับเหมือนไม่ได้หลับ เรารู้สึกตัวตลอดทั้งคืน ซึ่งการเป็นเช่นนี้มันทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้พักผ่อนเลยค่ะ เราอารมณ์ขึ้นๆลงๆ มีอาการคิดวนลูป คิดเเต่เรื่องแย่ๆในชีวิต ร้องไห้ง่ายมากๆกับการดูข่าว หรือละคร รายการทีวี ที่มีเรื่องสะเทือนใจ ดราม่า คือร้องไห้หนักมากแบบจริงจังประหนึ่งว่าเป็นดั่งชีวิตตัวเอง และกลัวข่าวที่เกิดขึ้น กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวเรา ครอบครัวเรา คือกลัวแบบหยุดคิดไม่ได้ กังวลมากคือแบบเป็นห่วงสุด ความคิดลบแบบสุดขั้ว พยายามบังคับสมองตัวเองไม่ให้คิด ไม่ให้กลัว พยายามบอกตัวเองเลิกคิดๆ มันไม่ได้เกิด มันยังไม่เกิด กำลังจะใจเย็น มันก็จะมีสมองติ่งเล็กๆบอกว่าถ้ามันเกิดละ เราต้องคิดหาวิธีป้องกันยังไง ยังไงดีกังวลต่อ คิดไม่ออกก็เริ่มกลัว กลัวอีกแล้ว คิดวนไปวนมา คือเราพยายามควบคุมมันไม่ให้คิดเเล้วนะแต่ไม่สำเร็จ คิดอยู่แบบนี้ทุกวัน เรื่องบางเรื่องคิดเป็นเดือน บางเรื่องคิดเป็นปีในทุกๆวัน แม้แต่เวลาที่สมควรมีความสุข มันก็จะหาเรื่องแย่ๆคิดอยู่ดีในทุกๆวัน บังคับไม่ได้เลย บ้างครั้งก็เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ คุมสติไม่อยู่ เวลาโมโห มันก็จะโมโหสุดๆ จะทำลายข้าวของ ช่วงเวลานั้นมันคือควบคุมไม่ได้เลย บางทีก็เผลอพูดคนเดียวโดยที่แบบ เอ๋ะเราพูดอะไร นี้กูเป็นอะไร งงในตัวเอง กลัวความเป็นตัวเองมากค่ะตอนนี้ กลัวจะเป็นบ้าถ้ายังหยุดคิดเรื่องเเย่ๆไม่ได้
ทำอย่างไรดีคะ เมื่อเรารู้สึกว่าอยากจะพบจิตเเพทย์ เราจะเดินเข้า รพ. เเล้วบอกพนักงานหน้าเคาร์เตอร์ยื่นบัตรยังไง?
เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเราเองไม่ปกติ เรานอนหลับเหมือนไม่ได้หลับ เรารู้สึกตัวตลอดทั้งคืน ซึ่งการเป็นเช่นนี้มันทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้พักผ่อนเลยค่ะ เราอารมณ์ขึ้นๆลงๆ มีอาการคิดวนลูป คิดเเต่เรื่องแย่ๆในชีวิต ร้องไห้ง่ายมากๆกับการดูข่าว หรือละคร รายการทีวี ที่มีเรื่องสะเทือนใจ ดราม่า คือร้องไห้หนักมากแบบจริงจังประหนึ่งว่าเป็นดั่งชีวิตตัวเอง และกลัวข่าวที่เกิดขึ้น กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวเรา ครอบครัวเรา คือกลัวแบบหยุดคิดไม่ได้ กังวลมากคือแบบเป็นห่วงสุด ความคิดลบแบบสุดขั้ว พยายามบังคับสมองตัวเองไม่ให้คิด ไม่ให้กลัว พยายามบอกตัวเองเลิกคิดๆ มันไม่ได้เกิด มันยังไม่เกิด กำลังจะใจเย็น มันก็จะมีสมองติ่งเล็กๆบอกว่าถ้ามันเกิดละ เราต้องคิดหาวิธีป้องกันยังไง ยังไงดีกังวลต่อ คิดไม่ออกก็เริ่มกลัว กลัวอีกแล้ว คิดวนไปวนมา คือเราพยายามควบคุมมันไม่ให้คิดเเล้วนะแต่ไม่สำเร็จ คิดอยู่แบบนี้ทุกวัน เรื่องบางเรื่องคิดเป็นเดือน บางเรื่องคิดเป็นปีในทุกๆวัน แม้แต่เวลาที่สมควรมีความสุข มันก็จะหาเรื่องแย่ๆคิดอยู่ดีในทุกๆวัน บังคับไม่ได้เลย บ้างครั้งก็เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ คุมสติไม่อยู่ เวลาโมโห มันก็จะโมโหสุดๆ จะทำลายข้าวของ ช่วงเวลานั้นมันคือควบคุมไม่ได้เลย บางทีก็เผลอพูดคนเดียวโดยที่แบบ เอ๋ะเราพูดอะไร นี้กูเป็นอะไร งงในตัวเอง กลัวความเป็นตัวเองมากค่ะตอนนี้ กลัวจะเป็นบ้าถ้ายังหยุดคิดเรื่องเเย่ๆไม่ได้