ผมสมัครเเละตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่อเรื่องนี่เลย
ผมกินอย่างอื่นไม่ได้อีกด้วย เช่น ก๋วยจั๊บ ข้าวเหนียว(ถ้าไม่ร้อนเเละเเข็ง) ข้าวต้ม(เเต่กินโจ๊กได้) เเม่ผมเคยพยายามจะให้กินให้ได้ที่ร้านอาหารเเต่ผมก็กินไม่ได้ เเม่ผมด่าผมจนทุกคนในร้านต้องหันมามอง ผมตอนนั้นเด็กมาก ผมอายจนอยากตาย ตอนวัยเด็ก ผมกินข้าวได้ปกติ เเละผมยอมรับว่าผมเเย่มาก ผมหยิบขนมบนพื้นมากิน ผมกินยางลบต้นดินสอในเวลาเรียนในวัยเด็ก หลังจากนั้นพอผมเรึ่มโตขึ้นมาผมก็เรึ่มจะกินข้าวไม่ได้ ผมเป็นอะไร? ชีวิตผมไม่ลําบากหรอกครับ ผมก็กินอยากอื่น เเต่เรื่องนี้มันทำให้ผมเคยเกลียดตัวเองจนอยากตาย ผมเป็นคนที่เรียนไม่ดีเท่าไร เเต่ผมชอบดูข่าว ชอบตามข่าวหลายอย่างมาก ผมเคยเกือบฆ่าตัวตายหลายครั้งเเต่ก็ร้องไห้เเละไม่ทำทุกที ทุกวันนี้ผมพยายามบอกว่าให้อยู่ต่อไปเพื่ออนาคาต เพื่อช่อง Youtube ของผม เพื่อฝันที่จะเป็น Gamer ที่เเท้จริงที่สามารถเล่นได้ทุกเกม มันเป็นสิ่งขับเคลื่อนชีวิตให้ผมอยู่ต่อไป
นอกเรื่องไปหน่อย
ขอโทษครับ
ผมเป็นอะไร? โรดจิตเหรอ?
ผมกินข้าวเจ้าไม่ได้ เเบบว่าพอกินเเล้วนํ้าตาไหลเพราะพยายามจะไม่อ้วก ผมเป็นอะไร?
ผมกินอย่างอื่นไม่ได้อีกด้วย เช่น ก๋วยจั๊บ ข้าวเหนียว(ถ้าไม่ร้อนเเละเเข็ง) ข้าวต้ม(เเต่กินโจ๊กได้) เเม่ผมเคยพยายามจะให้กินให้ได้ที่ร้านอาหารเเต่ผมก็กินไม่ได้ เเม่ผมด่าผมจนทุกคนในร้านต้องหันมามอง ผมตอนนั้นเด็กมาก ผมอายจนอยากตาย ตอนวัยเด็ก ผมกินข้าวได้ปกติ เเละผมยอมรับว่าผมเเย่มาก ผมหยิบขนมบนพื้นมากิน ผมกินยางลบต้นดินสอในเวลาเรียนในวัยเด็ก หลังจากนั้นพอผมเรึ่มโตขึ้นมาผมก็เรึ่มจะกินข้าวไม่ได้ ผมเป็นอะไร? ชีวิตผมไม่ลําบากหรอกครับ ผมก็กินอยากอื่น เเต่เรื่องนี้มันทำให้ผมเคยเกลียดตัวเองจนอยากตาย ผมเป็นคนที่เรียนไม่ดีเท่าไร เเต่ผมชอบดูข่าว ชอบตามข่าวหลายอย่างมาก ผมเคยเกือบฆ่าตัวตายหลายครั้งเเต่ก็ร้องไห้เเละไม่ทำทุกที ทุกวันนี้ผมพยายามบอกว่าให้อยู่ต่อไปเพื่ออนาคาต เพื่อช่อง Youtube ของผม เพื่อฝันที่จะเป็น Gamer ที่เเท้จริงที่สามารถเล่นได้ทุกเกม มันเป็นสิ่งขับเคลื่อนชีวิตให้ผมอยู่ต่อไป
นอกเรื่องไปหน่อย