แม่เป็นห่วงมากไปจนกลายเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อม

สวัสดีค่ะ วันนี้แค่อยากมาเล่าและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนๆเรื่องตามหัวข้อแต่จริงๆก็อยากระบายด้วยแหละค่ะ คือครอบครัวเรามี4คน พ่อ แม่ เรา แล้วก็น้องค่ะด้วยความที่น้องส่วนมากจะสนิทกับพ่อเพราะแม่แกค่อนข้างมีนิสัยชอบบังคับจิตใจคนอื่นจนทำให้เวลาอยู่ด้วยแล้วน้องรู้สึกอึดอัด น้องชอบมาระบายเรื่องนี้ให้เราฟังค่อนข้างบ่อยค่ะ เราก็เข้าใจเพราะเราก็เจอมาเหมือนกัน เผลอๆหนักกว่าด้วยซ้ำ ด้วยความที่แม่แกเป็นคนแบบนี้แกเลยนอนข้างล่างคนเดียวค่ะ (คือบ้านเรามี 2 ชั้น) เรา พ่อ แล้วก็น้องจะนอนชั้นบน เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วค่ะ แต่เวลากินข้าวทำอะไรไปไหนก็ไปด้วยกันปกติ เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครทนแกได้ จนมาถึงวันที่เราเข้ามหาลัย เราได้อยู่หอนอกค่ะซึ่งอยู่คนเดียว(เราต้องการอยู่คนเดียวเพราะเรารู้สึกไม่อึดอัด) ไม่รู้ว่าแกห่วงเราหรือระแวงเรานะคะ คือแกจะย้ายมาอยู่กับเราที่หออะค่ะ ซึ่งอันนี้เราไม่พอใจมากๆ คือเราไม่ได้รังเกียจหรืออะไรนะคะ แต่แบบ แค่นอนที่บ้านยังนอนคนละห้องคนละชั้นกันเลยอะ แต่นี่จะมานอนด้วยในหอห้องแคบๆเล็กนิดเดียว เราอึดอัดมาก เราไม่รู้จะบอกแกยังไง เพราะเราก็ไม่อยากทะเลาะกับแก เราคิดว่าเวลาเราไปเรียนกลับห้องมาเหนื่อยๆเราก็อยากจะพักบ้างแต่ต้องมาคอยฟังแกบ่นห้ามนู่นห้ามนี่เราว่ามันไม่ใช่อะ เข้าใจว่าเป็นห่วงแต่นี่ก็จะ 20 อยู่แล้ว เราก็รู้อันไหนควรไม่ควร เราไม่รู้จริงๆค่ะว่าต้องบอกแกยังไงให้ถนอมน้ำใจแกที่สุด เราไม่โอเคมากๆไม่สบายใจเลยค่ะ จนมีความคิดอยากจะไปอยู่หอในเลยถึงจะลำบากนิดนึงแต่ก็สบายใจกว่าอยู่ดี