เราเดินทางด้วยรถไฟฟ้าใต้ดินจากสถานีสุขุมวิท ในเวลาเย็นประมาณ  18.30  น. มันเป็นเวลาเร่งด่วน คนเยอะมาก ขณะที่ก้าวขึ้นรถไฟใต้ดินข้างหน้าเรา มีผู้ชายแบกเป้สะพายหลังติดคนข้างหน้าของเขาอีกทีหนึ่งยังไม่สามารถก้าวเข้าไปได้ เรายืนอยู่หลังผู้ชายคนนี้ ทันใดนั้นสัญญาณปิดประตูก็ดังขึ้น แต่ผู้ชายคนข้างหน้าของเราก็ยังไม่เดินเข้าไป ทำให้ประตูรถไฟฟ้าใต้ดินปิด และ หนีบช่วงแขนของเรา เราร้องด้วยความเจ็บ จนผู้โดยสารที่อยู่ในรถไฟตกใจกันหมด และพยายามช่วยเหลือ ดึงเรากลับเข้าไปในขบวนรถ
ขณะที่เข้ามาในขบวนรถเรียบร้อยแล้ว แขนเราที่ถูกประตูรถหนีบก็มีอาการ ชา และไม่สามารถกำมือได้
เราเลยรีบลงที่สถานีถัดไป และได้แจ้งเรื่องดังกล่าวแก่ผู้จัดการสถานีรถไฟ ทางสถานี ไม่ให้ความช่วยเหลือแก่เรา และ ปัดความรับผิดชอบ ทำได้แค่เพียงเรียกรถพยาบาลมารับเราไป เราต้องเข้าไปหาหมอกระดูกให้ช่วยตรวจรักษาเรา ซึ่งค่ารักษาพยาบาลตรงนี้เราเป็นผู้จ่ายเอง




จึงอยากจะขอระบายว่า การรถไฟใต้ดิน ไม่มีความรับผิดชอบ ทำให้ผู้โดยสาร ต้องรับผิดชอบตัวเอง ไม่แสดงความช่วยเหลือใดๆ แก่ผู้ใช้บริการ