เราก็เขียนมาสองสามกระทู้แล้วแหละ เราชื่อมอธ บ้านเราอยู่กาญจนบุรี พ่อเราเป็นครู แม่เราเป็นครู น้องคนกลางเราเป็นนักร้อง น้องคนเล็กเราตีกลอง อาผู้หญิงเราเย็บผ้า อาผู้ชายเราทำงานที่โรงงาน
ครอบครัวเราไม่มีอิสระทางการเงินเท่าไหร่ เรากับน้องเริ่มทำงานหาตังตั้งแต่ยังไม่จบป. 6 เรากับน้องอยากมีบ้านให้ป๊ากับแม่ อยากให้ป๊ากับแม่เลิกทำงานซักที อยากให้ป๊าเดินรดน้ำต้นไม้อยู่ที่สวนหลังบ้าน อยากให้แม่เย็บผ้าอยู่บ้าน มีของกินเต็มตู้เย็น อยากซื้อจักเย็บผ้าใหม่ให้อาอร อยากซื้อเสื้อผ้าดีให้อาชาใส่
ทั้งหมดนี้มันเป็นความของเรามานานแล้วแหละ
ทุกครั้งที่เราบอกป๊ากับแม่ว่าอดทนอีกหน่อยนะ เราจะซื้อบ้านให้ไวๆ ป๊ากับแม่บอกว่า ไม่ต้องห่วงป๊ากับแม่ หนูมีความสุขกับสิ่งที่หนูทำ ป๊ากับแม่ก็มีความสุข
ก็มีบางทีนะที่เราน้อยใจทำไมเราไม่มีกินแบบบ้านนั้นวะ ทำไมเราไม่มีรองเท้าคู่ใหม่แบบเด็กคนนั้นวะ แต่ไม่เคยเสียใจที่เกิดมาในบ้านนี้นะ
เราตั้งใจเรียนตั้งแต่สมัยประถมละ อยากให้เกรดดีๆมาอวดปู่กับย่า บางทีก็แอบหวังว่าจะได้ของขวัญจากการได้เกรดสี่ แต่มากสุดก็ป๊ากับแม่บอกเก่งมาก แต่เชื่อมะ คำพวกนั้นมีค่ากับเรามากกว่าอะไรบนโลกนี้เลยนะ
พอเราเรียนจบมหาลัย เราไม่ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง แต่เราทำเต็มที่ เราสอนเพื่อน เราสอนน้อง เราช่วยเพื่อนให้เข้าใจ เราช่วยให้กินดีๆ อกกำลังกายถูกต้อง
พอเราเรียนจบ ได้งานทำ ป๊าดีใจมาก ในใจหวังจะเก็บตัง คำนวณดิบดีเลยว่าจะจ่ายคืนกยศ.ภายในสองปี แต่ด้วยความที่ทุกคนต้องกินต้องใช้ เก็บไม่ได้ซักบาท
เราไปเจอหนังสือเล่มนึง บอกให้จดสิ่งที่เราดีใจที่มีในชีวิต เราเริ่มฝึกภาษาอังกฤษ เพราะอยากไปให้ไกลกว่าที่เคยเป็น
เราไม่ค่อยสนใจหรอกนะว่าใครจะพูดยังไง เราทำเพื่อคนที่เรารัก เราทำตามความฝัน พอแล้ว
ความฝันเราก็คือได้ช่วยเด็กรุ่นหลังให้มีพฤติกรรมการกินที่ดี เรารู้ว่าเราคนเดียวเปลี่ยนโลกไม่ได้หรอก เราเลยอยากช่วยคนอื่นนี่ไง
ตอนนี้เราอยู่เมกา ทำงานได้ตังไม่มาก ก็โอนให้แม่เดือนละ $200 เรียน Personal Trainer Certification ขายรูปใน Shutterstock ประกวดเพาะกาย มีเพจออกกำลังกาย ช่วยคนในยิมที่นี่ให้มีความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับการกินแล้วก็การออกกำลังกาย
มะวีคก่อน เราพึ่งได้อีเมลตอบรับ เป็น Brand Embassador ของ Just Strong Women Clothing
ถ้าอยากรู้ก็ลองกดเข้าไปดูก็ได้นะที่ www.juststrongclothing.com เรามี discount code เป็นของเราเอง เมื่อก่อนเราเห็นหลายๆคนเค้าแบบเห้ยทำไมคนนี้ได้เป็นพรีเซนเตอร์ของแบรนด์นี้อะ โคตรเจ๋งอะ พอมาถึงวันนี้ มันไม่ได้แค่กดๆสมัครแล้วเค้าก็รับนะ เราไปยิมทุกวัน เค้าเข้ามาเชค instagram เรา ดูคุณสมบัติเรา เราถือว่าทุกอย่างที่เราทำ สำคัญกับเรามากๆเลยนะ ถ้าใครใช้ code alittlemoth10 จะได้ลดราคา 10%
ที่เราตัดสินใจเรียนเป็น Personal Trainer ก็เพราะเราอยากมีความรู้มากพอที่จะทำให้คนเชื่อว่าเราช่วยเค้าได้จริงๆในอนาคต
ตอนเราฝึกภาษาอังกฤษสอบ IELTS ภาพในหัวเราชัดมากว่าเราจะต้องทำให้ได้ แล้วเราก็ทำได้ แล้วถึงแม้เราจะไม่ได้ไปเรียนที่อังกฤษ เพราะเราไม่ได้ทุน เราก็ยังคงขอบคุณวันนั้นนะที่ทำให้เราตัดสินใจอ่านภาษาอังกฤษ ฝึกภาษาอังกฤษจนเราเขียนบลอกของตัวเอง
ถ้าถามว่าสิ่งแรกที่เราอยากให้ทุกคนเริ่มนึกถึงตอนเราฝันว่าเราอยากเป็นนู่นนี่นั่น เราควรตอบตัวเองให้ชัด 3 ข้อ ว่าทำไมเราอยากเป็นนั่นนี่ ถ้าเป็นแล้วความรู้สึกเราจะเป็นยังไง แล้วก็แพลนว่าเราต้องเริ่มทำอะไรบ้างถึงจะไปถึงตรงนั้นได้
เราจะสมมติตัวอย่างกับหุ่นเรานะ
อันนี้ประกวดเพาะกายครั้งแรกที่ไทย เวทีฟิตเวย์ช่วงเมษา ปีที่แล้ว เราตัดสินใจประกวดเพราะว่าอยากได้ตังไปจ่ายค่าเทอมไปเรียนอังกฤษ แต่ไม่ชนะ แต่ก็ไม่หยุดนะ เพราะรู้ว่าเรามีขาที่ทรงพลังมาก เราก็เริ่มฟิตต่อ
เพื่อนนี่เตือนเลยว่ามาเมกา อ้วนแน่ๆ พอหนาวช้ะ ก็จะกิน แต่ด้วยความที่เรารู้เว่ยว่าเรามาทำอะไรที่นี่ เรารู้ว่าเราอยากเป็นคนที่ช่วยคนอื่นได้ช้ะ เราก็ต้องทำให้เค้าเชื่อเราให้ได้ว่าเราช่วยเค้าได้ เรารู้ว่าถ้าเราได้ช่วยคนอื่น ความรู้สึกเราจะฟินมาก มะวานซืนเราพึ่งเดินไปทักคนที่อ้วนมากๆๆๆ ที่ยิม แบบใจสั่นมาก กลัวเค้าจะด่าพ่อเอา แต่พอเราได้ถามเค้าว่าให้เราช่วยมั้ย เราเป็นนักกีฬานะ เราเรียนเป็นเทรนเนอร์อยู่ เค้าก็บอกว่าเค้าไม่รู้มาก่อนว่าผักกับผลไม้ก็เป็นคาร์บ เราก็ขอความดันเค้า ถามๆๆจนมั่นใจ เราถึงจะเขียนตารางการกินแล้วก็ตารางการออกกำลังกายให้
เรามาอยู่นี่ได้สองเดือนละ
อันนี้เดือนแรกหลังจากมาอยู่นี่
เราติดต่อโค้ชคนนึงได้ที่นิวยอร์ค เราส่งข้อความไปหลายคนมาก เราบอกตัวเองว่าถึงแม้เราจะไม่มีตังจ่าย เราก็จะต้องหาให้ได้หนึ่งคนให้มาช่วยดูพัฒนาการของเรา เรารู้ แต่เราเชื่อว่ามันจะดีกว่าถ้าเอาสิ่งที่เรารู้บวกกับคนที่มีประสบการณ์มากกว่า
ละนี่ก็เดือนที่สอง เราพึ่งไปโดน photoshoot มา
ถามว่าเรียน anatomy กับอะไรทั้งหมดเกี่ยวกับการออกกำลังกายนี่จะอ้วกมั้ย รู้สึกคลื่นไส้ทุกวัน
ด้วยความที่เราอ่านเรื่องโภชนาการมากกว่าเรื่องการออกกำลังกาย เราเลยรู้สึกว่ามันง่าย แต่พอเข้าเรื่องร่างกายมนุษย์ gluteus maximus, pectolaris, abdominal rectus, quadriceps, biceps brachii, trapezius โอ้ย เจ๊จะเป็นลม แต่อดทนนะ เพราะเรารู้ว่า ไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่จะได้ประโยชน์จากสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ แต่ทุกคนที่เราคุย คนในอนาคตที่เราตั้งใจจะช่วยเค้า ทุกคนจะได้ประโยชน์จากเรา
เรารู้ว่าเรายังต้องพัฒนาอีกเยอะมากๆ แต่เราชอบที่จะกระดื้บๆไป แบบตีนติดพื้น มากกว่าแบบกระโดดแต่จะหกล้มเมื่อไหร่ไม่รู้
โฮสที่เราอยู่ด้วยคือน่ารักมากๆ คือดีมากๆ คือเรามีไก่ ทูน่า แซลมอน อโวคาโด ปู กินตลอด ไม่เคยขาด ถ้าขาดก็มีแต่เราไม่อยากกินนี่แหละ
ทักมาคุยกับเราได้เลยนะเว่ย ถ้าเราเห็น รึถ้าเราไม่ลืมหลังจากไปยิม เราตอบทุกคน
ถ้าใครอยากเข้าไปดูเพจเราก็ facebook.com/befitwithmoth
IG: kodchamoth
FB: Ayuyong Kodchamoth
จุ้บๆ อยากให้ทุกคนตั้งใจทำสิ่งที่ตัวเองอยากมี คำว่าไม่มีตังไม่ใช่ข้ออ้าง คำว่าอ้วนมากๆไม่ใช่ข้ออ้าง เท่าที่เรียนมา เจเนติกไม่มีผลกับหุ่นมากไปกว่าพฤติกรรมการใช้ชีวิต
เยิ้บ เยิ้บ ขอบคุณที่อ่านจนจบเด้อ
เราอยากให้ทุกคนทำความฝันให้สำเร็จ ถ้าไม่ทำเพื่อคนข้างหลัง ก็ทำเพื่อตัวเองในอนาคตนะ
ครอบครัวเราไม่มีอิสระทางการเงินเท่าไหร่ เรากับน้องเริ่มทำงานหาตังตั้งแต่ยังไม่จบป. 6 เรากับน้องอยากมีบ้านให้ป๊ากับแม่ อยากให้ป๊ากับแม่เลิกทำงานซักที อยากให้ป๊าเดินรดน้ำต้นไม้อยู่ที่สวนหลังบ้าน อยากให้แม่เย็บผ้าอยู่บ้าน มีของกินเต็มตู้เย็น อยากซื้อจักเย็บผ้าใหม่ให้อาอร อยากซื้อเสื้อผ้าดีให้อาชาใส่
ทั้งหมดนี้มันเป็นความของเรามานานแล้วแหละ
ทุกครั้งที่เราบอกป๊ากับแม่ว่าอดทนอีกหน่อยนะ เราจะซื้อบ้านให้ไวๆ ป๊ากับแม่บอกว่า ไม่ต้องห่วงป๊ากับแม่ หนูมีความสุขกับสิ่งที่หนูทำ ป๊ากับแม่ก็มีความสุข
ก็มีบางทีนะที่เราน้อยใจทำไมเราไม่มีกินแบบบ้านนั้นวะ ทำไมเราไม่มีรองเท้าคู่ใหม่แบบเด็กคนนั้นวะ แต่ไม่เคยเสียใจที่เกิดมาในบ้านนี้นะ
เราตั้งใจเรียนตั้งแต่สมัยประถมละ อยากให้เกรดดีๆมาอวดปู่กับย่า บางทีก็แอบหวังว่าจะได้ของขวัญจากการได้เกรดสี่ แต่มากสุดก็ป๊ากับแม่บอกเก่งมาก แต่เชื่อมะ คำพวกนั้นมีค่ากับเรามากกว่าอะไรบนโลกนี้เลยนะ
พอเราเรียนจบมหาลัย เราไม่ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง แต่เราทำเต็มที่ เราสอนเพื่อน เราสอนน้อง เราช่วยเพื่อนให้เข้าใจ เราช่วยให้กินดีๆ อกกำลังกายถูกต้อง
พอเราเรียนจบ ได้งานทำ ป๊าดีใจมาก ในใจหวังจะเก็บตัง คำนวณดิบดีเลยว่าจะจ่ายคืนกยศ.ภายในสองปี แต่ด้วยความที่ทุกคนต้องกินต้องใช้ เก็บไม่ได้ซักบาท
เราไปเจอหนังสือเล่มนึง บอกให้จดสิ่งที่เราดีใจที่มีในชีวิต เราเริ่มฝึกภาษาอังกฤษ เพราะอยากไปให้ไกลกว่าที่เคยเป็น
เราไม่ค่อยสนใจหรอกนะว่าใครจะพูดยังไง เราทำเพื่อคนที่เรารัก เราทำตามความฝัน พอแล้ว
ความฝันเราก็คือได้ช่วยเด็กรุ่นหลังให้มีพฤติกรรมการกินที่ดี เรารู้ว่าเราคนเดียวเปลี่ยนโลกไม่ได้หรอก เราเลยอยากช่วยคนอื่นนี่ไง
ตอนนี้เราอยู่เมกา ทำงานได้ตังไม่มาก ก็โอนให้แม่เดือนละ $200 เรียน Personal Trainer Certification ขายรูปใน Shutterstock ประกวดเพาะกาย มีเพจออกกำลังกาย ช่วยคนในยิมที่นี่ให้มีความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับการกินแล้วก็การออกกำลังกาย
มะวีคก่อน เราพึ่งได้อีเมลตอบรับ เป็น Brand Embassador ของ Just Strong Women Clothing
ถ้าอยากรู้ก็ลองกดเข้าไปดูก็ได้นะที่ www.juststrongclothing.com เรามี discount code เป็นของเราเอง เมื่อก่อนเราเห็นหลายๆคนเค้าแบบเห้ยทำไมคนนี้ได้เป็นพรีเซนเตอร์ของแบรนด์นี้อะ โคตรเจ๋งอะ พอมาถึงวันนี้ มันไม่ได้แค่กดๆสมัครแล้วเค้าก็รับนะ เราไปยิมทุกวัน เค้าเข้ามาเชค instagram เรา ดูคุณสมบัติเรา เราถือว่าทุกอย่างที่เราทำ สำคัญกับเรามากๆเลยนะ ถ้าใครใช้ code alittlemoth10 จะได้ลดราคา 10%
ที่เราตัดสินใจเรียนเป็น Personal Trainer ก็เพราะเราอยากมีความรู้มากพอที่จะทำให้คนเชื่อว่าเราช่วยเค้าได้จริงๆในอนาคต
ตอนเราฝึกภาษาอังกฤษสอบ IELTS ภาพในหัวเราชัดมากว่าเราจะต้องทำให้ได้ แล้วเราก็ทำได้ แล้วถึงแม้เราจะไม่ได้ไปเรียนที่อังกฤษ เพราะเราไม่ได้ทุน เราก็ยังคงขอบคุณวันนั้นนะที่ทำให้เราตัดสินใจอ่านภาษาอังกฤษ ฝึกภาษาอังกฤษจนเราเขียนบลอกของตัวเอง
ถ้าถามว่าสิ่งแรกที่เราอยากให้ทุกคนเริ่มนึกถึงตอนเราฝันว่าเราอยากเป็นนู่นนี่นั่น เราควรตอบตัวเองให้ชัด 3 ข้อ ว่าทำไมเราอยากเป็นนั่นนี่ ถ้าเป็นแล้วความรู้สึกเราจะเป็นยังไง แล้วก็แพลนว่าเราต้องเริ่มทำอะไรบ้างถึงจะไปถึงตรงนั้นได้
เราจะสมมติตัวอย่างกับหุ่นเรานะ
อันนี้ประกวดเพาะกายครั้งแรกที่ไทย เวทีฟิตเวย์ช่วงเมษา ปีที่แล้ว เราตัดสินใจประกวดเพราะว่าอยากได้ตังไปจ่ายค่าเทอมไปเรียนอังกฤษ แต่ไม่ชนะ แต่ก็ไม่หยุดนะ เพราะรู้ว่าเรามีขาที่ทรงพลังมาก เราก็เริ่มฟิตต่อ
เพื่อนนี่เตือนเลยว่ามาเมกา อ้วนแน่ๆ พอหนาวช้ะ ก็จะกิน แต่ด้วยความที่เรารู้เว่ยว่าเรามาทำอะไรที่นี่ เรารู้ว่าเราอยากเป็นคนที่ช่วยคนอื่นได้ช้ะ เราก็ต้องทำให้เค้าเชื่อเราให้ได้ว่าเราช่วยเค้าได้ เรารู้ว่าถ้าเราได้ช่วยคนอื่น ความรู้สึกเราจะฟินมาก มะวานซืนเราพึ่งเดินไปทักคนที่อ้วนมากๆๆๆ ที่ยิม แบบใจสั่นมาก กลัวเค้าจะด่าพ่อเอา แต่พอเราได้ถามเค้าว่าให้เราช่วยมั้ย เราเป็นนักกีฬานะ เราเรียนเป็นเทรนเนอร์อยู่ เค้าก็บอกว่าเค้าไม่รู้มาก่อนว่าผักกับผลไม้ก็เป็นคาร์บ เราก็ขอความดันเค้า ถามๆๆจนมั่นใจ เราถึงจะเขียนตารางการกินแล้วก็ตารางการออกกำลังกายให้
เรามาอยู่นี่ได้สองเดือนละ
อันนี้เดือนแรกหลังจากมาอยู่นี่
เราติดต่อโค้ชคนนึงได้ที่นิวยอร์ค เราส่งข้อความไปหลายคนมาก เราบอกตัวเองว่าถึงแม้เราจะไม่มีตังจ่าย เราก็จะต้องหาให้ได้หนึ่งคนให้มาช่วยดูพัฒนาการของเรา เรารู้ แต่เราเชื่อว่ามันจะดีกว่าถ้าเอาสิ่งที่เรารู้บวกกับคนที่มีประสบการณ์มากกว่า
ละนี่ก็เดือนที่สอง เราพึ่งไปโดน photoshoot มา
ถามว่าเรียน anatomy กับอะไรทั้งหมดเกี่ยวกับการออกกำลังกายนี่จะอ้วกมั้ย รู้สึกคลื่นไส้ทุกวัน
ด้วยความที่เราอ่านเรื่องโภชนาการมากกว่าเรื่องการออกกำลังกาย เราเลยรู้สึกว่ามันง่าย แต่พอเข้าเรื่องร่างกายมนุษย์ gluteus maximus, pectolaris, abdominal rectus, quadriceps, biceps brachii, trapezius โอ้ย เจ๊จะเป็นลม แต่อดทนนะ เพราะเรารู้ว่า ไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่จะได้ประโยชน์จากสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ แต่ทุกคนที่เราคุย คนในอนาคตที่เราตั้งใจจะช่วยเค้า ทุกคนจะได้ประโยชน์จากเรา
เรารู้ว่าเรายังต้องพัฒนาอีกเยอะมากๆ แต่เราชอบที่จะกระดื้บๆไป แบบตีนติดพื้น มากกว่าแบบกระโดดแต่จะหกล้มเมื่อไหร่ไม่รู้
โฮสที่เราอยู่ด้วยคือน่ารักมากๆ คือดีมากๆ คือเรามีไก่ ทูน่า แซลมอน อโวคาโด ปู กินตลอด ไม่เคยขาด ถ้าขาดก็มีแต่เราไม่อยากกินนี่แหละ
ทักมาคุยกับเราได้เลยนะเว่ย ถ้าเราเห็น รึถ้าเราไม่ลืมหลังจากไปยิม เราตอบทุกคน
ถ้าใครอยากเข้าไปดูเพจเราก็ facebook.com/befitwithmoth
IG: kodchamoth
FB: Ayuyong Kodchamoth
จุ้บๆ อยากให้ทุกคนตั้งใจทำสิ่งที่ตัวเองอยากมี คำว่าไม่มีตังไม่ใช่ข้ออ้าง คำว่าอ้วนมากๆไม่ใช่ข้ออ้าง เท่าที่เรียนมา เจเนติกไม่มีผลกับหุ่นมากไปกว่าพฤติกรรมการใช้ชีวิต
เยิ้บ เยิ้บ ขอบคุณที่อ่านจนจบเด้อ