รู้สึกเหมือนเสพติดการคิดมาก ไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะ

เราเป็นคนคิดมากมานานแล้วอะค่ะ เท่าที่จำได้ก็ตั้งแต่เรียนมัธยม ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วค่ะ
เราคิดอะไรฟุ้งอยู่ข้างในใจตลอดเวลา โดยเฉพาะช่วงนี้ ไม่มีตอนไหนที่จิตใจโล่งสบายเลย
เอาแต่คิด เรื่องที่คิดก็จะเช่น แย่แล้ว เล่าเรื่องนึงให้เพื่อนฟังไป แต่เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเล่าผิด ทำไงดีๆ จะไปเล่าให้เพื่อนฟังใหม่ แต่มันก็จะดูไร้สาระ
หรือแบบ เราทำแบบนี้ไปเพื่อนคนนี้จะคิดแบบนี้ไหมนะ เรื่องที่คิดก็ดูจะเป็นเรื่องของคนคิดมากทั่วๆไปนะคะ

แต่ว่าเราจะเป็นแบบนี้อีก คือ พอเราสามารถกำจัดเรื่อง a ที่คิดในหัวได้ มันเหมือนจะโล่ง แต่เหมือนเราหาอะค่ะ ไม่ได้ตั้งใจนะคะ เหมือนเราจะหาว่า
มีเรื่องอะไรอีกไหมนะที่ทำพลาดไป แล้วเราก็เจออีกแล้วก็จะคิดเรื่องนั้นต่อเลย หรือบางทีเราคิดมากเรื่อง b เราก็เลยไปแก้ไข เช่นเล่าเรื่องนึงให้เพื่อนฟังผิด เราก็เลยไปบอกเพื่อนว่าเล่าผิดนะ แล้วก็คุยกันต่อเรื่องอื่น พอคุยเสร็จ เราก็มานั่งคิดว่า เพื่อนจะจำเรื่องที่เราแก้ข่าวไปตะกี้ได้ไหมนะ เค้าอาจจะลืมที่เราแก้ไป ละก็ยังจำแบบเก่าอยู่แล้วเราก็ไปพิมไลน์หาเค้าใหม่ เพื่อย้ำเค้า อะไรแบบนี้อะค่ะ

หรืออีกแบบก็คือชอบคิดว่าตัวเองทำของตก หรือส่งงานอาจารย์ไม่ครบ ก็จะเช็ควนๆๆๆๆไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่เราก็เห็นแล้วว่ามันครบ แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจ ทั้งๆที่ไม่มีงานต้องทำส่งอาจารย์แล้ว ได้เวลาที่จะได้พักผ่อน แต่ก็จะขยันหาเรื่องมาคิดตลอดเลยค่ะ ไม่เคยรู้สึกโล่งแล้วพักแบบสบายใจเลยค่ะ รู้สึกเหนื่อยมาก เมื่อก่อนก็คิดมาก แต่พอคิดแล้วมันก็จะมีช่วงที่โล่ง แต่ตอนนี้มันไม่มีช่วงเว้นเลยค่ะ พอคิดเรื่องนึง พอทำให้ตัวเองหายเรื่องนึงได้ ก็จะคิดเรื่องอื่นต่อเลย มันจะมีมาต่อเรื่อยๆ เหนื่อยมากค่ะ

มีใครพอจะให้คำแนะนำได้ไหมคะ
ไม่เข้าใจว่าตัวเองเป็นอะไร รู้สึกเหนื่อยมากที่ตัวเองเป็นแบบนี้