< เรื่องสั้น > ---ลบเลือนความทรงจำ--- ตอนที่ 2

กระทู้สนทนา

ตอนที่ 1 = https://pantip.com/topic/36560511

ก่อนหน้านั้นประมาณครึ่งชั่วโมง.....

นิด รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงที่ราบเรียบ ขนาดพอดีตัว มีความนุ่มนิ่มอยู่บ้างเล็กน้อย พอลืมตาขึ้นมาในครั้งแรกก็ต้องรีบหลับตาลงทันที เพราะเจอกับแสงสว่างจ้าไปทั่วรอบตัวเธอ เป็นแสงสีขาว ทั้งจากเพดานและด้านข้าง

เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และหรี่ตา ยังมองเห็นแสงสว่างสีขาวทั่วไปหมด ไม่เห็นใครอื่นเลย และได้ยินเสียงดังหึ่งๆ เบาๆ อยู่ตลอดเวลา นึกสงสัยอยู่ในใจ....เราอยู่ที่ไหนกันแน่ตอนนี้ ? โรงพยาบาลเหรอ ? ไม่น่าใช่นี่นา....เพราะไม่เห็นมีใครเลย แล้วโรงพยาบาลที่ไหนจะมีแต่แสงจ้าสีขาวไปหมดแบบนี้ ?

แล้วเธอก็ลองขยับแขนและขาดู จึงรู้ว่า ที่ข้อมือ ท่อนแขนส่วนบน ข้อเท้า และขา ทั้งสองข้าง ถูกพันธนาการไว้ด้วยปลอกอะไรสักอย่างที่รู้สึกนุ่มเหนียวและรัดแน่น ตรึงเธอให้ติดอยู่กับเตียง และยังมีที่เอวอีกที่หนึ่ง....และ ร่างกายของเธอ กำลังเปลือยเปล่า !!!

นิดเริ่มตื่นตระหนก และคิด ....ใครจับเรามาทำอะไรตรงนี้ ?

เธอพยายามดิ้นรน แต่ไร้ประโยชน์ ยิ่งดิ้น ก็ดูเหมือนถูกปลอกที่เหมือนนิ่มๆเหนียวๆที่รัดตรึงอยู่ทุกจุดนั้นรัดแน่นมากกว่าเดิมเข้าไปอีก

ในที่สุด นิดก็หยุดดิ้นรน นอนเฉยๆ หลับตา เพราะแสงสว่างมันเจิดจ้ามาก

หลับตาไป และหูก็พยายามฟังว่าจะมีเสียงอะไร ด้วยใจที่เต้นระทึก ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองในเวลาต่อจากนี้

แล้วเธอก็ได้ยินเสียงเข้ามาในหัว ไม่ใช่เสียงที่ดังให้หูได้ยิน...

" ดีแล้ว อย่าดิ้น นอนเฉยๆ เราไม่ทำร้ายคุณหรอก !!! "

เสียงนั้น เหมือนเสียงผู้หญิง น้ำเสียงดูอ่อนโยน

นิดเปล่งเสียงถามออกไปทันทีโดยที่ยังคงหลับตาอยู่

" คุณ...คุณเป็นใคร ? จับฉันมาทำไม ??? "

ได้ยินเสียงเดิมตอบดังเข้ามาในหัวอีกครั้ง

"เรามาจากที่ๆไกลมาก เราเป็นมิตร ที่จับคุณและสามีของคุณมานี่ ก็เพื่อจะตรวจสอบบางอย่างจากพวกคุณเท่านั้น หลังจากเสร็จงานของพวกเราแล้ว เราจะนำคุณทั้งสองคนกลับลงไปในบริเวณที่เดิม"

" ที่ๆไกลมาก ??? ไกลแค่ไหน ??? " นิดถามต่อไป " ตรวจสอบอะไรกัน ? ทำไมต้องตรวจสอบ ??? และคุณบอกว่าจะนำเราสองคน ' กลับลงไป ' หมายความว่าไง ??? ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนกันแน่ ??? "

เสียงนั้นตอบให้ได้ยินในหัวอีกเหมือนที่ผ่านมา เป็นเสียงที่ฟังดูเรียบๆ แต่อ่อนโยน เหมือนไม่มีอารมณ์อื่นใดปะปนเลยแม้แต่น้อย

" ไกลมาก จนพวกคุณไม่สามารถเดินทางไปได้ ในปัจจุบันนี้ อย่างแน่นอน " เสียงนั้นหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวต่อ " เราจะตรวจสอบร่างกายคุณทั้งสองคนเพื่อการศึกษาเท่านั้นเอง คุณไม่ต้องวิตกกังวลอะไร ..." เสียงหยุดไปอีกครั้ง ไม่กี่วินาที แล้วก็ตอบคำถามสุดท้าย " ที่ว่า จะนำพวกคุณ กลับลงไป...หมายถึง ตอนนี้ พวกคุณ ไม่ได้อยู่บนพื้นโลก !!! "

นิดตกตะลึงกับคำตอบสุดท้ายนี้ เธอลืมตาโพลงขึ้นมา แต่แล้วก็ต้องรีบหลับตาลงอีกครั้ง

แล้วเธอก็ได้ยินเสียงนั้นในหัวอีก

"พวกเรา ไม่ต้องการให้คุณมองเห็นพวกเรา จึงให้มีแสงสว่างมากๆ เพื่อคุณจะได้หลับตา ไม่ต้องเห็นอะไร"

"ทำไมไม่อยากให้ฉันเห็นเล่า ?" นิดร้องถามด้วยความสงสัย ตอนนี้เธอเริ่มหายกลัวไปบ้างแล้ว อาจเป็นเพราะน้ำเสียงที่นุ่มนวลอ่อนโยนที่เธอได้ยินในหัว ช่วยปลอบประโลมเธอได้มาก

"เพราะถ้าคุณได้เห็นพวกเรา คุณก็คงจะรู้สึกกลัวพวกเรา เหมือนที่สามีของคุณกลัว และร้องโวยวาย คุมสติไม่ได้ ตอนที่เราพบกันบนถนน คุณก็เหมือนกัน"

นิดรับรู้คำอธิบายนั้นแล้ว จึงพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา และก็จำได้ ....

ใช่ ....ตอนนั้น แจ๊คยืนอยู่ข้างหน้าเธอ เธอแอบอยู่ข้างหลัง แล้วมีร่างลึกลับเดินตรงมาหาเขาและเธอจากแสงสว่างและกลุ่มควันประหลาดสีขาว จากนั้น...เธอได้ยินเสียงแจ๊คร้องโวยวายเหมือนตกใจสุดขีด ....เธอชะโงกหน้าออกไปจากด้านหลังของแจ๊คเพื่อจะดูว่าคืออะไร ....และพอเธอเห็นร่างนั้นในระยะใกล้ เธอก็ร้องกรี๊ดออกมา และหมดสติไป จนกระทั่งรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพบตัวเองอยู่ในสภาพที่เป็นอยู่ในขณะนี้

" อืม....." เธอครางในลำคอ " พอเข้าใจแล้ว แต่ตอนนี้ ฉันจำไม่ได้แล้วว่าหน้าตาคนที่ฉันเห็นเป็นยังไง "

"เราทำไม่ให้คุณจำได้" เสียงนั้นตอบมาในหัวตามเดิม " เพราะไม่อย่างนั้น คุณก็จะตกใจ หวาดกลัวอีก จะดิ้นรน ซึ่งจะเป็นอุปสรรคต่อการทำงานของเรา"

"ฉันว่าฉันไม่กลัวแล้วหละตอนนี้ !!! " นิดพูดสวนออกไป "คุณปล่อยฉันเถอะ ฉันอึดอัด อยากนอนสบายๆ ให้พวกคุณตรวจร่างกายตามอัธยาศัยได้เลย เสร็จแล้วก็รีบนำฉันกับแจ๊ค.....กลับลงไป......ตามที่คุณบอกเมื่อตะกี้นี้..... ปล่อยฉันเถอะ อย่ารัดฉันไว้แบบนี้เลย"

เสียงนั้นเงียบไป...นานประมาณ 3 นาที ก่อนจะตอบ

" เราปรึกษากันแล้ว เห็นว่า สภาพจิตใจของคุณยังไม่เข้มแข็งมากนัก ดังนั้น ยังไม่อาจปล่อยคุณได้ ขอให้คุณนอนอยู่อย่างนี้ต่อไป และทำใจให้สบาย อย่าวิตกกังวล เราจะเริ่มตรวจสอบร่างกายของคุณ ณ บัดนี้! "

แล้วเสียงนั้นก็ขาดหายไป ....

นิดลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และเธอเห็นมือข้างหนึ่งที่สวมถุงมือแนบเนื้อ มี 4 นิ้ว สีขาวหมดทั้งมือทั้งแขนที่มีขนาดเล็กเรียว มันเล็กกว่าแขนของเธอเกือบเท่าตัว มือนั้น ยกขึ้นโบกผ่านตาของเธอสองสามครั้ง และนั่นทำให้เธอรู้สึกเบลอๆ เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น

จากนั้น เธอรู้สึกได้ถึงมือสองข้าง ง้างเปิดปากของเธอ และสอดวัตถุอะไรบางอย่างเป็นแท่งเย็นๆ เข้าไปในปาก ลึกลงไปถึงลำคอ และสายบางอย่างที่นิ่มๆและยาว สอดเข้าไปในรูจมูกและหูทั้งสองข้างโดยไม่ลึกจนเกินไป คาไว้อย่างนั้น ครู่หนึ่ง ประมาณสิบวินาที วัตถุเหล่านั้นก็ถูกถอดออกไป

แล้วเธอก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่ต้นคอ.....รู้สึกมั่นใจ เธอถูกฉีดยา หรืออะไรบางอย่างเข้าให้แล้ว !!!

ถัดจากนั้น นิดก็รู้สึกถึงการล่วงละเมิดเข้าไปภายในอวัยวะที่พึงสงวน โดยแท่งวัตถุอะไรบางอย่างที่ยาว และนิ่มเล็กน้อย อันหนึ่ง มันถูกสอดลึกเข้าไปจนถึงมดลูก ครู่หนึ่งราว 15 วินาที มันก็ถูกถอดออกไป

เสียงอ่อนโยนนุ่มนวลนั้น กลับมาดังในหัวของเธออีกครั้ง

" ทุกอย่างเกือบจบแล้ว เหลืออยู่อย่างเดียว....ตอนนี้ เราจะปล่อยคุณ และให้คุณ พบกับสามีของคุณ เราจะปล่อยให้คุณสองคนอยู่กันตามลำพัง เราจะให้มีแสงสว่างน้อยลง เพียงพอสำหรับประสาทตาของพวกคุณที่จะรับได้โดยไม่เป็นอันตราย "

นิดรู้สึกดีใจที่จะได้พบแฟนหนุ่มอีกครั้ง แต่ก็ประหลาดใจสงสัยว่า "เขา" จะให้ทั้งสองคนทำอะไรหรือเปล่า ?

เสียงนั้นดังในหัวอีกครั้ง....

"ก่อนอื่น เราจะให้คุณดื่มน้ำสักแก้วหนึ่งก่อน"

นิดนึกในใจ ดีเหมือนกัน กำลังรู้สึกกระหายน้ำอยู่พอดี

มีมือข้างหนึ่ง ถือวัตถุทรงเหมือนแก้วน้ำใบเล็กๆทรงกระบอก ข้างในใส่ของเหลวใสไว้ครึ่งแก้ว มองดูเหมือนน้ำ จ่อที่ปากของเธอ

นิดอ้าปาก แก้วนั้นถูกจับเอียงขึ้น กรอกของเหลวใสที่เธอคิดว่าเป็นน้ำเข้าปากเธอ และเธอก็ดื่มจนหมด

จากนั้น มือนั้นก็ชักกลับไปพร้อมแก้วเปล่าๆ และหายไปทางไหนนิดก๋็ไม่อาจจะรู้ได้

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกว่าแสงไฟในห้องลดความสว่างลง

เธอลืมตาขึ้น มองเห็นเพดานสีขาวเรียบ ไร้รอยต่อใดๆ

แล้วหญิงสาว ก็เกิดรู้สึกมีอารมณ์วาบหวามขึ้นมา เธอคิดถึงแจ๊คมาก อยากเจอตัวเขาให้เร็วที่สุด

และฉับพลัน ปลอกวัตถุที่รัดตรึงเธอไว้ที่ข้อมือ ต้นแขน ข้อเท้า ขา และเอว ก็คลายและหลุดผลัวะ!!

เธอเป็นอิสระแล้ว !!!

นิดลุกขึ้นจากเตียงนั้นแล้วลงมายืนบนพื้น พยายามมองหาเสื้อผ้า แต่ไม่มี รอบตัวเธอ ก็เป็นผนังห้องสี่เหลี่ยมสีขาวนวล

และจู่ๆ โดยไม่ทันตั้งตัว ช่องประตูบานหนึ่งเปิดออก โดยไม่เห็นบานประตูใดๆ

และผู้ที่ยืนอยู่ตรงประตูนั้น คือ แจ๊ค ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าล่อนจ้อน เหมือนกับเธอ!!!

" แจ๊ค !!! "

หญิงสาวตะโกนร้องเรียกชื่อแฟนหนุ่ม และเขาเองก็อุทานเรียกชื่อเธอออกมาเกือบจะพร้อมกัน พลางมองเธอด้วยตาเบิกกว้าง

" นิด !!! "

เท่านั้นเอง ทั้งสองก็โผวิ่งเข้าหากันและสวมกอดกันแน่น

ชายหนุ่มและหญิงสาว ยืนกอดซบกันนิ่งอยู่ราวสิบวินาที แล้วค่อยๆผละออกจากกันนิดหนึ่ง ก่อนที่แจ๊คจะถามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย

" นิด พวกเขาทำอะไรตัวเองบ้าง ? "

" แล้วตัวเองล่ะ ? " นิดย้อนถาม " บอกของตัวเองมาก่อนซิ "

แจ๊คทำหน้าเบ้ ก่อนตอบ " หลายอย่าง...ทั้งเอาสายอะไรไม่รู้เสียบจมูก เสียบหู เสียบช่องปาก เสียบก้นด้วย แล้วก็..."

" แล้วก็อะไร ? แจ๊ค..." เธอรุกถามต่อเมื่อเห็นเขาหยุด

" เขาฉีดยา อะไรก็ไม่รู้ เข้าที่ไข่เค้า..." ชายหนุ่มกล่าวถึงตรงนี้แล้วกลืนน้ำลาย " และให้ดื่มน้ำ....คิดว่าคงเป็นน้ำนะ แก้วนึง "

"โดนฉีดอะไรเข้าที่ต้นคอไหม ?" เธอซักต่อไปอีก

แจ๊คมองหน้าแฟนสาวด้วยความรู้สึกทึ่ง และพยักหน้าพร้อมกับเอื้อมมือขวาไปคลำด้านหลังที่ต้นคอ

" โดนเหมือนกัน เจ็บจี๊ดเลย แต่พอเขาโบกมือผ่านหน้าเค้าสองสามที ก็หายเจ็บ แปลกมาก "

" ตัวเองไม่กลัวพวกเค้าแล้วเหรอตอนนี้ ? " เธอถามด้วยความสงสัย เพราะจำได้ว่าตอนที่เห็นทีแรกบนถนน เขาตกใจและหวาดกลัวสุดๆ

ชายหนุ่มส่ายหน้าช้าๆ แล้วถามบ้าง

"ไม่ค่อยกลัวเท่าไรแล้วหละ....แล้วตัวเองล่ะ โดนอะไรบ้าง ? "

"ก็ เหมือนๆ ตัวเองนั่นแหละ " นิดตอบ โดยเลี่ยงการพูดถึงเรื่องถูกล่วงละเมิดที่ของสงวน

" อืม.....เราคงจะได้กลับบ้านในอีกไม่ช้า " แจ๊คกล่าว แล้วเขาก็รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาภายในกาย และนิดเองก็เช่นเดียวกัน

" นิด..." ชายหนุ่มเรียกชื่อเธอด้วยเสียงกระเส่า

" อะไร...แจ๊ค ? " เธอตอบด้วยเสียงแหบๆ กระเส่าแบบเดียวกัน

" ตัวเอง....รู้สึก ร้อนรุ่มในตัว..เหมือนเค้าตอนนี้ไหม ? " เสียงชายหนุ่มแหบโหยเบาลงเกือบเป็นเสียงกระซิบ และจ้องตาเธอด้วยแววตามันวาว

" อืม....... " เธอส่งเสียงครางในลำคอ

เท่านั้นเอง ชายหนุ่มกอดรัดหญิงสาวแนบแน่น ประทับริมฝีปากของเขาบดขยี้ริมฝีปากของเธอพร้อมกับสอดลิ้นเข้าไป หญิงสาวตอบรับอย่างดุเดือด แลกจูบแลกลิ้นกันพัลวันเหมือนหิวกระหายมาแรมปี แล้วพากันไปที่เตียงที่นิดเคยนอน

บทเพลงแห่งธรรมชาติที่ไม่ต้องมีใครสอนก็ดำเนินไป เพียงแต่ มันไม่เป็นไปตามปกติ...ปกติแล้ว ทั้งสองจะเต็มไปด้วยท่วงท่าลีลาอันสุนทรีย์ ในการที่จะให้ความสุขแก่กันและกัน แต่คราวนี้ อากัปกิริยาที่คนทั้งคู่กำลังกระทำต่อกันและกัน มันแสดงออกถึงความหิวโหย กระหายเหมือนตายอดตายอยากมามากล้น เป็นการเสพสมกันเยี่ยงสัตว์ป่าก็มิปาน !!!

ทั้งสองคน ปฏิบัติต่อกันสามสี่รอบ...ติดต่อกัน

หลังจากนั้น ก็พากันหลับใหลไปด้วยความอ่อนเพลียเกินกว่าจะตื่นอยู่ได้

และก่อนที่นิดจะหลับลึกลงไป เธอได้ยินเสียงที่นุ่มนวลอ่อนโยนนั้นดังเข้ามาในหัว เบาๆ และค่อยๆจางหายไกลห่างออกไป

" เชื้อผสมกันเรียบร้อยแล้ว เตรียมส่งพวกเขากลับลงไปได้...แล้วพวกเราค่อยกลับมาใน..."

ยังไม่ทันจะได้ฟังจนจบประโยค หญิงสาวก็หมดสติไป....

และเมื่อตื่นขึ้นมา เธอก็พบตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอน ในบ้านหลังเล็กแสนสุข และแจ๊ค ชายหนุ่มผู้เป็นที่รักนอนอยู่ข้างๆ

" นี่เราฝันไปหรือนี่ ? ทำไมมันเหมือนจริงมากเลย ??? "

เธอนึกในใจ แล้วจึงค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดไฟ

และทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงแฟนหนุ่มร้องตะโกนโหวกเหวกหลังจากตื่น และทะลึ่งพรวดลุกขึ้นมานั่ง

" โอ๊ยยยยยยยยยยยยย "

เธอส่งเสียงหวานนุ่มนวล กล่าวกับเขาเพื่อปลอบประโลม

"แจ๊ค....ตัวเองฝันร้าย ไม่เป็นไรแล้วนะ"

***************************************************************************************************