แยกรูป แยกนาม การรู้จักรสชาดแห่งเจตสิก
รูป แบ่งได้เป็นรูปหยาบ และรูปละเอียด รวมเป็นรูป ๒๘ รูปในขั้นบัญญัติ หรือปรมัต
นาม แบ่งได้เป็น จิต กับเจตสิก
จิต หรือวิญญาณ ทั้งหมด ๘๙ หรือ ๑๒๑
เจตสิก ทั้งหมด ๕๒
จิต กับเจตสิกต้องเกิดดับพร้อมกันเสมอ มีจิตต้องมีเจตสิก
จิตรู้รูป เจตสิกก้อรู้รูปเช่นเดียวกับจิต
การแยกรูปนาม
ก่อนอื่นต้องแยก ผู้รู้ กับสิ่งที่ถูกรู้ให้ได้เสียก่อน
ผู้รู้คือจิต สิ่งที่ถูกรู้มีทั้งรูปและนาม
จิตรู้รูป ที่เป็นบัญญัติคือ ดิน น้ำ ไฟ ลม , ที่เป็นปรมัตคือ ความรู้สึกที่เป็นบัญญัติว่า เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ไหว ตึง
จิตรู้นาม คือเจตสิกทั้ง ๕๒ ทั้ง ศรัทธา เจตนา ปิติ สติ ปัญญา กรุณา โทสะ โลภะ ฟุ้งซ่าน สงสัย ฯลฯ
สร้างผู้รู้ให้เข้มแข็ง คือหัวใจของการแยกรูปแยกนาม
รูปให้รู้อะไรคือรูป อะไรคือเจตสิกทั้ง ๕๒ และรสชาดของเจตสิกแต่ละชนิดเป็นอย่างไร
รู้จากของจริง จะเห็นสัจธรรม แห่งการไม่มีตัวตนที่แท้แห่งสรรพสิ่ง หากเป็นเพียงการประชุมกันเกิดขึ้นของสภาวะธรรม แล้วดับไป หมุนเวียน
ปรุงแต่งไม่สิ้นสุด จะเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงนั้นเป็นเพียง วงจรแห่งปฎิจสมุปทบาทอย่างแจ่มแจ้ง
เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้เกิด สิ่งนี้จึงเกิด
เพราะสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ
การบรรลุธรรม นั้นคือการเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงตามที่เป็นจริง
เมื่อเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงตามที่เป็นจริง นั้นคือปัญญา
ปัญญา นั้นย่อมเป็นไปตามลำดับ ตั้งแต่ เบื่อหน่าย คลายกำหนัด ปล่อยวาง สลัดคืน สภาวะธรรมทั้งปวงที่มาปรากฎ ไม่ยึด และตามไขวคว้าในสภาวะ
ธรรมทั้งปวง
หลุดพ้น นั่นคือหลุดพ้นจาก อุปาทาน อันมีเหตุมาจากตัณหา และการเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงตามที่เป็นจริงนั้นคือ วิชชา
เมื่อเกิดวิชชา อวิชชาย่อมไม่เกิด เมื่ออวิชชาดับ ตัณหา อุปาทาน ย่อมดับ
เมื่อตัณหาอันเป็นเหตุแห่งทุกข์ดับ ทุกข์นั้นจึงดับ ทุกข์ดับนั่นคือ นิโรธสภาวะธรรม ทางปฎิบัติเพื่อให้เกิดวิชชานั่นคือ อริยมรรคมีองค์ ๘
นี่คือปัญญาทางพุทธ ปัญญาในการรู้แจ้งในสภาวะธรรมทั้งปวง นี่คือทางพ้นทุกข์ หรือทำให้ทุกข์เบาบางลง อย่างแท้จริง ศึกษา ปฎิบัติก้อเพื่อให้
เห็นสัจจสภาวะธรรม มิใช่ศึกษาปริยัติ แล้วท่อง ไม่ใช่ตัวเราของเรา โดยไม่เคยเห็นสภาวะธรรมตามที่เป็นจริงเลย ได้แต่นั่งคิด ท่อง ไม่ใช่เรา ของเรา
สร้างผู้รู้ให้เข้มแข็ง เพื่อรู้อะไรคือรูป อะไรคือนาม ( เจตสิก ) รสชาดเจตสิกแต่ละชนิดเป็นอย่างไร
ทุกสรรพสิ่งอาศัยกันเกิดขึ้นได้อย่างไร สภาวะธรรมทั้งปวงเหตุใดจึงดับ
อริยะมรรคมีองค์แปดในชีวิตประจำวันเท่านั้น คือหนทางแห่งการรู้แจ้งในสภาวะธรรมทั้งปวง
แยกรูป แยกนาม การรู้จักรสชาดแห่งเจตสิก
รูป แบ่งได้เป็นรูปหยาบ และรูปละเอียด รวมเป็นรูป ๒๘ รูปในขั้นบัญญัติ หรือปรมัต
นาม แบ่งได้เป็น จิต กับเจตสิก
จิต หรือวิญญาณ ทั้งหมด ๘๙ หรือ ๑๒๑
เจตสิก ทั้งหมด ๕๒
จิต กับเจตสิกต้องเกิดดับพร้อมกันเสมอ มีจิตต้องมีเจตสิก
จิตรู้รูป เจตสิกก้อรู้รูปเช่นเดียวกับจิต
การแยกรูปนาม
ก่อนอื่นต้องแยก ผู้รู้ กับสิ่งที่ถูกรู้ให้ได้เสียก่อน
ผู้รู้คือจิต สิ่งที่ถูกรู้มีทั้งรูปและนาม
จิตรู้รูป ที่เป็นบัญญัติคือ ดิน น้ำ ไฟ ลม , ที่เป็นปรมัตคือ ความรู้สึกที่เป็นบัญญัติว่า เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ไหว ตึง
จิตรู้นาม คือเจตสิกทั้ง ๕๒ ทั้ง ศรัทธา เจตนา ปิติ สติ ปัญญา กรุณา โทสะ โลภะ ฟุ้งซ่าน สงสัย ฯลฯ
สร้างผู้รู้ให้เข้มแข็ง คือหัวใจของการแยกรูปแยกนาม
รูปให้รู้อะไรคือรูป อะไรคือเจตสิกทั้ง ๕๒ และรสชาดของเจตสิกแต่ละชนิดเป็นอย่างไร
รู้จากของจริง จะเห็นสัจธรรม แห่งการไม่มีตัวตนที่แท้แห่งสรรพสิ่ง หากเป็นเพียงการประชุมกันเกิดขึ้นของสภาวะธรรม แล้วดับไป หมุนเวียน
ปรุงแต่งไม่สิ้นสุด จะเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงนั้นเป็นเพียง วงจรแห่งปฎิจสมุปทบาทอย่างแจ่มแจ้ง
เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้เกิด สิ่งนี้จึงเกิด
เพราะสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ
การบรรลุธรรม นั้นคือการเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงตามที่เป็นจริง
เมื่อเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงตามที่เป็นจริง นั้นคือปัญญา
ปัญญา นั้นย่อมเป็นไปตามลำดับ ตั้งแต่ เบื่อหน่าย คลายกำหนัด ปล่อยวาง สลัดคืน สภาวะธรรมทั้งปวงที่มาปรากฎ ไม่ยึด และตามไขวคว้าในสภาวะ
ธรรมทั้งปวง
หลุดพ้น นั่นคือหลุดพ้นจาก อุปาทาน อันมีเหตุมาจากตัณหา และการเห็นสภาวะธรรมทั้งปวงตามที่เป็นจริงนั้นคือ วิชชา
เมื่อเกิดวิชชา อวิชชาย่อมไม่เกิด เมื่ออวิชชาดับ ตัณหา อุปาทาน ย่อมดับ
เมื่อตัณหาอันเป็นเหตุแห่งทุกข์ดับ ทุกข์นั้นจึงดับ ทุกข์ดับนั่นคือ นิโรธสภาวะธรรม ทางปฎิบัติเพื่อให้เกิดวิชชานั่นคือ อริยมรรคมีองค์ ๘
นี่คือปัญญาทางพุทธ ปัญญาในการรู้แจ้งในสภาวะธรรมทั้งปวง นี่คือทางพ้นทุกข์ หรือทำให้ทุกข์เบาบางลง อย่างแท้จริง ศึกษา ปฎิบัติก้อเพื่อให้
เห็นสัจจสภาวะธรรม มิใช่ศึกษาปริยัติ แล้วท่อง ไม่ใช่ตัวเราของเรา โดยไม่เคยเห็นสภาวะธรรมตามที่เป็นจริงเลย ได้แต่นั่งคิด ท่อง ไม่ใช่เรา ของเรา
สร้างผู้รู้ให้เข้มแข็ง เพื่อรู้อะไรคือรูป อะไรคือนาม ( เจตสิก ) รสชาดเจตสิกแต่ละชนิดเป็นอย่างไร
ทุกสรรพสิ่งอาศัยกันเกิดขึ้นได้อย่างไร สภาวะธรรมทั้งปวงเหตุใดจึงดับ
อริยะมรรคมีองค์แปดในชีวิตประจำวันเท่านั้น คือหนทางแห่งการรู้แจ้งในสภาวะธรรมทั้งปวง