กรณีที่นายจ้ายกระทำผิดกฎหมายแรงงาน เช่น นายจ้างให้ทำงานล่วงเวลาแล้วไม่จ่ายค่าจ้าง หรือ ให้ทำงานในวันหยุด แล้วให้หยุดชดเชย
ในวันอื่นแทน / หรือให้หยุดชดเชยเฉพาะบางวัน เป็นต้น
หากลูกจ้างเห็นว่านายจ้างกระทำผิดต่อบทบัญญัติของกฎหมายแรงงานแล้วยื่นใบลาออกเอง เพื่อไปดำเนินคดีและเรียกค่าชดเชย
จะให้นายจ้างบอกเลิกเองก็ไม่ได้ เพราะนายจ้างได้ประโยชน์อยู่แล้ว การลาออกเองจะมีประเด็นว่า ลูกจ้างบอกเลิกสัญญาด้วยความสมัครใจเอง
จะเป็นเหตุให้ไม่ได้ค่าชดเชยตามกฎหมาย
ส่วนตัวผมมองว่า การที่นายจ้างทำผิดกฎหมายแล้วลูกจ้างลาออกเพื่อไปดำเนินคดีกับนายจ้างและเรียกค่าชดเชยต่างๆ นั้นควรจะทำได้
และควรได้รับค่าชดเชยด้วย เพราะลูกจ้างไม่ได้สมัครใจลาออกโดยแท้จริง แต่ที่ลาออกเพราะรับไม่ได้ที่นายจ้างละเลยต่อบทบัญญัติของกฎหมาย
เคสแปบนี้จะทำให้นายจ้างตระหนักถึงความสำคัญและปฏิบัติตามกฎหมาย ไม่ใช่ใช้ช่องว่างเอาเปรียบลูกจ้าง ที่สำคัญจะตรงตามเจตนารมณ์ของ
กฎหมายแรงงานที่มุ่งคุ้มครองลูกจ้างอย่างแท้จริง ท่านอื่นมีข้อคิดเห็นอย่างไรครับ ถ้ามีฎีกา หรือข้อกฎหมายสนับสนุนจะดีมากๆ เลย
นายจ้างละเลยต่อบทบัญัติของกฎหมายแรงงาน
ในวันอื่นแทน / หรือให้หยุดชดเชยเฉพาะบางวัน เป็นต้น
หากลูกจ้างเห็นว่านายจ้างกระทำผิดต่อบทบัญญัติของกฎหมายแรงงานแล้วยื่นใบลาออกเอง เพื่อไปดำเนินคดีและเรียกค่าชดเชย
จะให้นายจ้างบอกเลิกเองก็ไม่ได้ เพราะนายจ้างได้ประโยชน์อยู่แล้ว การลาออกเองจะมีประเด็นว่า ลูกจ้างบอกเลิกสัญญาด้วยความสมัครใจเอง
จะเป็นเหตุให้ไม่ได้ค่าชดเชยตามกฎหมาย
ส่วนตัวผมมองว่า การที่นายจ้างทำผิดกฎหมายแล้วลูกจ้างลาออกเพื่อไปดำเนินคดีกับนายจ้างและเรียกค่าชดเชยต่างๆ นั้นควรจะทำได้
และควรได้รับค่าชดเชยด้วย เพราะลูกจ้างไม่ได้สมัครใจลาออกโดยแท้จริง แต่ที่ลาออกเพราะรับไม่ได้ที่นายจ้างละเลยต่อบทบัญญัติของกฎหมาย
เคสแปบนี้จะทำให้นายจ้างตระหนักถึงความสำคัญและปฏิบัติตามกฎหมาย ไม่ใช่ใช้ช่องว่างเอาเปรียบลูกจ้าง ที่สำคัญจะตรงตามเจตนารมณ์ของ
กฎหมายแรงงานที่มุ่งคุ้มครองลูกจ้างอย่างแท้จริง ท่านอื่นมีข้อคิดเห็นอย่างไรครับ ถ้ามีฎีกา หรือข้อกฎหมายสนับสนุนจะดีมากๆ เลย