ผมเริ่มวิ่งเมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว ประมาณเดือนเศษๆ ก็ยังถือเป็นหน้าใหม่อยู่ อายุถ้าแบ่งตามงานวิ่งก็ 35-39 ปี
สามอาทิตย์แรก ซ้อมระยะ 5-7 กม. ส่วนมากซ้อม 5 กม. หลังๆก็ประมาณ 25-26 นาที เพซน่าจะประมาณ 5.1-5.2
ส่วน 7.5 กม. เคยลองวิ่งแค่ไม่กี่ครั้ง รู้สึกจะประมาณ 40 นาที ผมจำไม่ค่อยได้
มาสองอาทิตย์หลัง เริ่มลองซ้อมระยะมินิมาราธอน 10 กม. เพราะลงงานวิ่งพารากอนที่เพิ่งผ่านมาไว้ด้วย เลยต้องรีบซ้อมหน่อย
ครั้งแรกที่ลองวิ่ง 10 กม. เมื่อสองอาทิตย์ก่อน ตั้งเป้าไว้ไม่เกิน 60 นาที แต่ก็แอบกังวล กลัว เพราะเป็นครั้งแรกด้วย แถมตอนวิ่ง 5 กม. กับ 7.5 กม. ก็รู้สึกเหนื่อยมากๆแล้ว จุก แทบอ้วก กลัวไม่ไหว
ปรากฎว่าครั้งแรก ทำเวลาได้ประมาณ 53-54 นาที เพซประมาณ 5.3x บอกเลยว่าดีใจมากๆๆ แบบเราก็ทำได้นี่ ระยะมินิมาราธอน พอใจกับเวลามากๆ
จากนั้น ก็ซ้อมมินิมาราธอน 10 กม. เรื่อยมา ส่วนมากซ้อมวันเว้นวัน บางวันเวลาก็ดีขึ้น บางวันเหมือนจะแย่ลง แต่ส่วนมากจะดีขึ้นเกือบทุกครั้งที่วิ่ง
จนล่าสุดเมื่อวานทำเวลาและเพซได้ดีที่สุดเลย ใช้เวลาประมาณ 51.09 นาที Average Pace 5.06 ผมใช้แอพ Nike+ run club นะครับ ตามรูปด้านล่าง ดีใจกับเวลามากๆๆๆ โคตรดีใจเลย ผมวิ่งสวนลุมนะครับ คนวิ่งเยอะมากกก 555
ปัญหาตอนนี้ คือ ถึงแม้จะดีใจ แต่รู้สึกตัวเองจะกังวล กดดัน เรื่องเวลาทุกครั้งที่วิ่งเลย กลัวจะทำเวลาได้ไม่ดีเท่าเดิม จนรู้สึกวิ่งแล้วไม่ค่อยมีความสุขหรือป่าว
รู้สึกตัวเองหมกมุ่นเรื่องเวลา เรื่องเพซมากเกินไปแล้ว ก่อนวิ่งแต่ละครั้ง ก็จะเครียดกังวลเล็กๆว่าเราจะทำเวลาได้เท่าไร จะดีเท่าเดิมมั้ย ไม่รู้ผมเป็นบ้าอะไร เบื่อความคิดแบบนี้มากๆ นี่เรามาวิ่งออกกำลังกายนะ ต้องวิ่งอย่างมีความสุขสิ ไม่ใช่มากังวลบ้าบออะไรแบบนี้
แต่อีกด้าน ก็รู้สึกสนุก ตื่นเต้น ท้าทาย กับการกำหนดเป้าหมายของเวลา เพซ มันเหมือนทำให้เรามีความพยายามมุ่งมั่น ตั้งใจ เต็มที่ ไม่ใช่วิ่งเหยาะแหยะเรื่อยเปื่อยเกินไป แล้วทุกครั้งที่ตัวเองทำเวลา ทำเพซ ได้ดีขึ้น ก็จะรู้สึกดีใจ มีความสุข ฟิน
ผมรู้สึกสับสนมากๆ เหมือนเป็นอารมณ์ 2 ขั้วเลย ทำไงดีครับ ใจนึงก็อยากให้เวลาของตัวเองดีขึ้น เหมือนจะได้มีการพัฒนา จะให้ตัดเรื่องเวลา เพซ ออกจากหัว ก็คงทำไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากกังวล กดดัน มากเกินแบบนี้ จนบางทีรู้สึกเครียดเกินไป ไม่มีความสุขเลย สุขภาพจิตเสีย บางทีว่างๆ ก็หยิบเวลาตัวเองขึ้นมาดู บ้าไปแล้ว 555
หรือผมควรตัดเรื่องเวลา ออกจากหัวไปเลยดีครับ แล้วก็วิ่งออกกกำลังกายอย่างมีความสุข ไม่ต้องสนใจเวลา ( แต่คิดว่าคงทำไม่ได้ ฮืออออ เคยลองแล้ว กะว่าจะลองวิ่งเรื่อยๆ ไม่ต้องกังวลเรื่องเวลา สุดท้ายก็พยายามทำเวลาอยู่ดี )
ขอคำแนะนำ หรือ คำชี้แนะ หน่อยครับ ใครมีแง่คิดดีๆเตือนใจ ใครเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาบ้าง ใครจะเตือนหรือด่าผมก็ได้ครับ อยากปรับทัศนคติ ความคิดของตัวเองในการวิ่ง
ขอบคุณครับ
ป.ล.1 เป้าหมายตอนนี้ ถ้าได้ซัก 50 นาที เพซซัก 5.00 จะดีงามพระรามสี่มาก 555 แต่ก็อย่างที่บอกครับ มัวแต่กังวลเรื่องเวลาอยู่ตลอดนั่นแหละ กลัวมันจะไม่สิ้นสุดซักที เบื่อตัวเองเต็มที
ป.ล.2 พิมพ์ไปพิมพ์มา มันยาวมาก ขออภัยด้วยครับ คือ ผมอึดอัด อยากระบายออกบ้างอ่ะครับ ขออภัยอีกครั้งครับ
วิ่งแล้วกดดัน กังวลกับเวลา Pace มากเกินไป แต่ก็ยังรู้สึกสนุกตืนเต้นกับเวลา Pace ที่ได้(มีรูป) สับสนมาก ขอคำแนะนำหน่อยคับ
สามอาทิตย์แรก ซ้อมระยะ 5-7 กม. ส่วนมากซ้อม 5 กม. หลังๆก็ประมาณ 25-26 นาที เพซน่าจะประมาณ 5.1-5.2
ส่วน 7.5 กม. เคยลองวิ่งแค่ไม่กี่ครั้ง รู้สึกจะประมาณ 40 นาที ผมจำไม่ค่อยได้
มาสองอาทิตย์หลัง เริ่มลองซ้อมระยะมินิมาราธอน 10 กม. เพราะลงงานวิ่งพารากอนที่เพิ่งผ่านมาไว้ด้วย เลยต้องรีบซ้อมหน่อย
ครั้งแรกที่ลองวิ่ง 10 กม. เมื่อสองอาทิตย์ก่อน ตั้งเป้าไว้ไม่เกิน 60 นาที แต่ก็แอบกังวล กลัว เพราะเป็นครั้งแรกด้วย แถมตอนวิ่ง 5 กม. กับ 7.5 กม. ก็รู้สึกเหนื่อยมากๆแล้ว จุก แทบอ้วก กลัวไม่ไหว
ปรากฎว่าครั้งแรก ทำเวลาได้ประมาณ 53-54 นาที เพซประมาณ 5.3x บอกเลยว่าดีใจมากๆๆ แบบเราก็ทำได้นี่ ระยะมินิมาราธอน พอใจกับเวลามากๆ
จากนั้น ก็ซ้อมมินิมาราธอน 10 กม. เรื่อยมา ส่วนมากซ้อมวันเว้นวัน บางวันเวลาก็ดีขึ้น บางวันเหมือนจะแย่ลง แต่ส่วนมากจะดีขึ้นเกือบทุกครั้งที่วิ่ง
จนล่าสุดเมื่อวานทำเวลาและเพซได้ดีที่สุดเลย ใช้เวลาประมาณ 51.09 นาที Average Pace 5.06 ผมใช้แอพ Nike+ run club นะครับ ตามรูปด้านล่าง ดีใจกับเวลามากๆๆๆ โคตรดีใจเลย ผมวิ่งสวนลุมนะครับ คนวิ่งเยอะมากกก 555
ปัญหาตอนนี้ คือ ถึงแม้จะดีใจ แต่รู้สึกตัวเองจะกังวล กดดัน เรื่องเวลาทุกครั้งที่วิ่งเลย กลัวจะทำเวลาได้ไม่ดีเท่าเดิม จนรู้สึกวิ่งแล้วไม่ค่อยมีความสุขหรือป่าว
รู้สึกตัวเองหมกมุ่นเรื่องเวลา เรื่องเพซมากเกินไปแล้ว ก่อนวิ่งแต่ละครั้ง ก็จะเครียดกังวลเล็กๆว่าเราจะทำเวลาได้เท่าไร จะดีเท่าเดิมมั้ย ไม่รู้ผมเป็นบ้าอะไร เบื่อความคิดแบบนี้มากๆ นี่เรามาวิ่งออกกำลังกายนะ ต้องวิ่งอย่างมีความสุขสิ ไม่ใช่มากังวลบ้าบออะไรแบบนี้
แต่อีกด้าน ก็รู้สึกสนุก ตื่นเต้น ท้าทาย กับการกำหนดเป้าหมายของเวลา เพซ มันเหมือนทำให้เรามีความพยายามมุ่งมั่น ตั้งใจ เต็มที่ ไม่ใช่วิ่งเหยาะแหยะเรื่อยเปื่อยเกินไป แล้วทุกครั้งที่ตัวเองทำเวลา ทำเพซ ได้ดีขึ้น ก็จะรู้สึกดีใจ มีความสุข ฟิน
ผมรู้สึกสับสนมากๆ เหมือนเป็นอารมณ์ 2 ขั้วเลย ทำไงดีครับ ใจนึงก็อยากให้เวลาของตัวเองดีขึ้น เหมือนจะได้มีการพัฒนา จะให้ตัดเรื่องเวลา เพซ ออกจากหัว ก็คงทำไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากกังวล กดดัน มากเกินแบบนี้ จนบางทีรู้สึกเครียดเกินไป ไม่มีความสุขเลย สุขภาพจิตเสีย บางทีว่างๆ ก็หยิบเวลาตัวเองขึ้นมาดู บ้าไปแล้ว 555
หรือผมควรตัดเรื่องเวลา ออกจากหัวไปเลยดีครับ แล้วก็วิ่งออกกกำลังกายอย่างมีความสุข ไม่ต้องสนใจเวลา ( แต่คิดว่าคงทำไม่ได้ ฮืออออ เคยลองแล้ว กะว่าจะลองวิ่งเรื่อยๆ ไม่ต้องกังวลเรื่องเวลา สุดท้ายก็พยายามทำเวลาอยู่ดี )
ขอคำแนะนำ หรือ คำชี้แนะ หน่อยครับ ใครมีแง่คิดดีๆเตือนใจ ใครเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาบ้าง ใครจะเตือนหรือด่าผมก็ได้ครับ อยากปรับทัศนคติ ความคิดของตัวเองในการวิ่ง
ขอบคุณครับ
ป.ล.1 เป้าหมายตอนนี้ ถ้าได้ซัก 50 นาที เพซซัก 5.00 จะดีงามพระรามสี่มาก 555 แต่ก็อย่างที่บอกครับ มัวแต่กังวลเรื่องเวลาอยู่ตลอดนั่นแหละ กลัวมันจะไม่สิ้นสุดซักที เบื่อตัวเองเต็มที
ป.ล.2 พิมพ์ไปพิมพ์มา มันยาวมาก ขออภัยด้วยครับ คือ ผมอึดอัด อยากระบายออกบ้างอ่ะครับ ขออภัยอีกครั้งครับ