หมดหยุดยาวปีใหม่แล้ว ไม่อยากกลับไปทำงานเลย อยากอยู่บ้าน

เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่ได้กลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว

ปีใหม่เราหยุดยาวเกือบสิบวันเพื่อกลับบ้าน ก็ไม่ได้มาทำอะไรหรอก มาอยู่เฉยๆ กินๆนอนๆกลิ้งๆ แบบที่เคยทำมาตลอดยี่สิบกว่าปี สมัยเด็ก สมัยเรียน

ขึ้นเครื่องตอนสองทุ่ม ถึงห้องที่กทม.ตอนห้าทุ่ม ปิดประตูปุ๊บน้ำตาก็ไหลออกมา เพราะภาพที่บ้านที่เห็นมาร่วมสิบวันมันยังติดตา จำได้ทุกซอกทุกมุม เมื่อกี้แม่ยังอยู่ด้วยกันอยู่เลย นั่งร้องไห้มาจนถึงตอนนี้ก็ยังหยุดไม่ได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้อยู่คนเดียวมาตั้งครึ่งปีแทบไม่ร้องไห้เลย เพราะงานเราเยอะมาก บวกกับเรียนไปด้วย ไม่มีเวลาให้ฟุ้งซ่านแบบนี้

แต่ตอนนี้มหาลัยก็ปิดเทอม แถมหยุดยาวอีก ไม่มีอะไรให้ทำ พรุ่งนี้ก็ต้องกลับไปทำงานอีกแล้ว และทุกอย่างก็คงจะดีขึ้นตามลำดับ กลับมาเป็นคนบ้างาน บ้าเรียนเหมือนเดิม

พอลองมองย้อนดู ความต้องการจริงๆเรามันคือการได้อยู่บ้านรึเปล่านะ กลับไปใช้ชีวิตแบบเด็กๆ ให้พ่อแม่เลี้ยง 55555

โหยหาทุกอย่างที่เป็นบ้าน

บางทีก็สงสัยนะว่าตัวเองทำอะไรอยู่ กระกระสนมาถึงที่นี่เพื่อสร้างโปรไฟล์สวยหรู เพื่ออนาคตที่ดี โดยที่ตัวเองในตอนนี้ไม่มีความสุขสักนิด

ไม่อยากทำงาน ไม่อยากเรียน ไม่อยากเหนื่อย ไม่อยากพยายามแล้ว อยากอยู่บ้าน อยากอยู่กับแม่

อยากกลับกอดแม่นอนอีกจัง ถึงแม่จะกรนเสียงดังก็อยากกอดนะ อยู่คนเดียวมันเหงา

ขอบคุณที่เข้ามาฟังเราเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อยค่ะ จริงๆอาจจะเป็นกระทู้ขยะรกบอร์ดก็ได้ 55 แค่อยากได้คนรับฟัง จะได้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

ทั้งที่ถูกชมมาตลอดว่าเก่งจังอยู่คนเดียวได้ แต่วันนี้เราพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองอ่อนแอมาก เห้อ