จริงๆแล้วเคยได้ยินคนพูดเรื่องพวกนี้อยู่บ้าง
แต่ไม่เคยคิดจะเก็บมาใส่ใจเลยค่ะ เพราะส่วนตัวแล้วจขกท. คิดว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่เราจะไปคิดถึงใครที่ไหนไม่รู้ได้อย่างไร แต่แล้วมันก็เริ่มมีบางสิ่งแปลกๆขึ้นมาเมื่อ3ปีที่แล้ว คือบางครั้งเราเกิดอยากนั่งนั่งยุคนเดียวโดยไม่รู้สาเหตุ ทั้งๆที่มันก็มืดมากแล้วจนเพื่อนชอบมาถามว่า นั่งรอใครอ่ะ และก็เริ่มคิดถึงอะไรบางอย่างที่นึกไม่ออก เป็นอย่างนี้มาตลอด2ปีหลังจากนั้นค่ะ จนเราคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติเพราะมันเป็นบ่อยมาก และเราก็จอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเลยปล่อยๆมันไป พอปีที่3 ปีนี้เป็นปีที่อายุ19แล้วค่ะ แต่สิ่งที่แปลกไปจากเดิมคือ นั่งเหม่อลอยมากขึ้น คิดถึงใครก็ไม่มากขึ้น เวลาคิดถึงก็จะเจ็บที่หัวใจมากขึ้น จนตอนนี้ก็คิดขึ้นได้ว่ามีคนเคยพูดเรื่องพวกนี้อยู่ มันเป็นไปได้หรอคะ ที่เราจะมีชานิภพและรอใครสักคนที่ไม่รู้ว่าคือใครอยู่จริงๆ
เคยรู้สึกเหมือนเรากำลังรอใครอยู่ไหมคะ??
แต่ไม่เคยคิดจะเก็บมาใส่ใจเลยค่ะ เพราะส่วนตัวแล้วจขกท. คิดว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่เราจะไปคิดถึงใครที่ไหนไม่รู้ได้อย่างไร แต่แล้วมันก็เริ่มมีบางสิ่งแปลกๆขึ้นมาเมื่อ3ปีที่แล้ว คือบางครั้งเราเกิดอยากนั่งนั่งยุคนเดียวโดยไม่รู้สาเหตุ ทั้งๆที่มันก็มืดมากแล้วจนเพื่อนชอบมาถามว่า นั่งรอใครอ่ะ และก็เริ่มคิดถึงอะไรบางอย่างที่นึกไม่ออก เป็นอย่างนี้มาตลอด2ปีหลังจากนั้นค่ะ จนเราคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติเพราะมันเป็นบ่อยมาก และเราก็จอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเลยปล่อยๆมันไป พอปีที่3 ปีนี้เป็นปีที่อายุ19แล้วค่ะ แต่สิ่งที่แปลกไปจากเดิมคือ นั่งเหม่อลอยมากขึ้น คิดถึงใครก็ไม่มากขึ้น เวลาคิดถึงก็จะเจ็บที่หัวใจมากขึ้น จนตอนนี้ก็คิดขึ้นได้ว่ามีคนเคยพูดเรื่องพวกนี้อยู่ มันเป็นไปได้หรอคะ ที่เราจะมีชานิภพและรอใครสักคนที่ไม่รู้ว่าคือใครอยู่จริงๆ