เรื่องผีจริงจากทะเลบางเสร่ — โลงศพลอยกับคนฝักมือ
คืนหนึ่ง ผมออกเรือไปหาหมึกแถวบางเสร่ ช่วงกลางคืน น้ำทะเลสงบ ฟ้ามืดสนิท ผมจอดเรือแวะที่เกาะเล็กๆ เพื่อเตรียมตกหมึก
ตอนนั้นผมเห็นเงาตะคุ่มๆ บนโขดหินฝั่งเกาะ เป็นคนยืนอยู่ในท่าฝักมือแน่นิ่ง ไม่ขยับตัวเลย มองไม่ชัดนักแต่รู้สึกเย็นยะเยือก
จากนั้นผมหันไปเห็นอะไรที่ทำให้ใจแทบหยุดเต้น… มีโลงศพลอยอยู่กลางน้ำ และในโลงนั้นมีคน นั่งอยู่จริงๆ ผิวซีดเผือด ตาเหม่อลอย ไม่พูดไม่จา
โลงศพลอยเข้ามาใกล้เรือผมอย่างเงียบเชียบ ไม่มีเสียงพาย ไม่มีเสียงอะไรเลย เหมือนลอยตามผมมาเอง
ผมรีบสตาร์ทเรือแล้วขับหนีทันที หัวใจเต้นแรงมาก โลงศพลอยตามติดไม่ห่าง
เมื่อผมหนีมาครึ่งทางและหันกลับไปดู โลงศพและคนในนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เหลือแค่ความเงียบและความมืดของทะเล
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมเจอมาเอง และผมไม่เคยกลับไปตรงนั้นอีกเลย...
ผีบางเสร่
คืนหนึ่ง ผมออกเรือไปหาหมึกแถวบางเสร่ ช่วงกลางคืน น้ำทะเลสงบ ฟ้ามืดสนิท ผมจอดเรือแวะที่เกาะเล็กๆ เพื่อเตรียมตกหมึก
ตอนนั้นผมเห็นเงาตะคุ่มๆ บนโขดหินฝั่งเกาะ เป็นคนยืนอยู่ในท่าฝักมือแน่นิ่ง ไม่ขยับตัวเลย มองไม่ชัดนักแต่รู้สึกเย็นยะเยือก
จากนั้นผมหันไปเห็นอะไรที่ทำให้ใจแทบหยุดเต้น… มีโลงศพลอยอยู่กลางน้ำ และในโลงนั้นมีคน นั่งอยู่จริงๆ ผิวซีดเผือด ตาเหม่อลอย ไม่พูดไม่จา
โลงศพลอยเข้ามาใกล้เรือผมอย่างเงียบเชียบ ไม่มีเสียงพาย ไม่มีเสียงอะไรเลย เหมือนลอยตามผมมาเอง
ผมรีบสตาร์ทเรือแล้วขับหนีทันที หัวใจเต้นแรงมาก โลงศพลอยตามติดไม่ห่าง
เมื่อผมหนีมาครึ่งทางและหันกลับไปดู โลงศพและคนในนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เหลือแค่ความเงียบและความมืดของทะเล
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมเจอมาเอง และผมไม่เคยกลับไปตรงนั้นอีกเลย...