รู้สึกผิดที่เกิดมา...

รู้สึกผิดที่เกิดมา เป็นความรู้สึกที่อยู่กับเรามาตั้งแต่เด็กละ แต่ช่วงสองปีมานี้ เราจมอยู่กับความรู้สึกนี้บ่อยมาก บางทีร้องไห้เป็นช่วงโมงกับความรู้สึกนี้
รู้สึกผิดที่เกิดมาไม่เก่ง ไม่ค่อยได้ทำให้พ่อแม่ภูมิใจ รู้สึกผิดที่เกิดมาเพิ่มภาระเค้า ทั้งๆที่พ่อกับแม่มีลูกแค่คนเดียวก็พอแล้ว
เราเป็นพวกไม่ค่อยชอบแสดงออก ไม่ว่ารัก งอน ไม่พอใจ เราเป็นเด็กที่ดูนิ่งๆในสายตาพ่อแม่ ช่วงสองปีมานี้เราร้องไห้เพราะความรู้สึกนี้บ่อยมากแทบจะทุกอาทิตย์ แต่พ่อกับแม่ไม่รู้
เราไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เรียกว่าน้อยใจหรือเปล่า?? แต่ที่แน่ๆเราเสียใจรู้สึกผิดเวลาที่เราทำตัวไม่ได้ดั่งใจพ่อแม่ ช่วงนี้เรารู้สึกว่าตัวเองอ่อนไหวมาก อะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องไห้ บางที่แค่เรื่องเล็กน้อยแม่ดุเราบ้างหรือบางที่แค่บ่นๆที่เราทำอะไรที่เค้าวานให้ทำไม่ได้เรื่อง เราไปแอบร้องไห้เป็นชั่วโมง บางทีทำครัวอยู่ก็มีแว๊บเข้ามาในหัวว่าถ้ามีดมันปักอกหรือเชือดคอเราไปมันจะเจ็บมั้ยนะ? รู้สึกอยากหายไปบ้าง
บางทีเราสงสัยว่าเราจิตปกติมั้ย แต่เวลาที่ไม่ได้รู้สึกอะไรแย่ๆแบบนั้นเราก็คิดว่าเราปกตินะ ก็มีอารมณ์ฟินกับไอดอลตามประสาติ่งทั่วๆไป ดูละครฮาๆเราก็หัวเราะปกติ แต่บางที่ก็รู้สึกอึดอัดนิดหน่อยเวลาอยู่กับพ่อแม่แล้วต้องพยายามทำตัวร่าเริง

มีใครเคยมีความรู้สึกประมาณนี้มั้ย แล้วจัดการยังไง ???? (ช่วยเราที) เราเหนื่อยกับการร้องไห้มากๆ นี่พิมพ์ไปก็น้ำไหลไปเพราะเพิ่งโดนแม่บ่นมา