จะพูดสดๆก็ติดขัดไปหมด แชร์ประสบการณ์หน่อยครับ กำลังใจเริ่มหมด

ผมสามารถบอกเพื่อนได้ว่าจะพูดแบบนี้ๆนะตอนผมอยู่หลังเพื่อน แต่เวลาผมอยู่แนวหน้าโดนฝรั่งถามสมองผมกลับว่างเปล่าเหมือนไม่รู้ภาษาอังกฤษเลย ผมกลับมานึกดูเหมือนกับว่าเวลาผมอยู่แนวหลังจะสามารถใช้สมองได้เต็มที่ไม่ต้องกังวลอะไร

ใครเคยเป็นแบบผมบ้าง เวลาผมพูดอังกฤษผมจะคิด ไทย->แปลงเป็นอังกฤษ->คำขึ้นต้น->กิริยาช่อง 1 2 3 -> เรียงประโยค->พูดออกไป
เวลาสอบโทอิกผมจะมีปัญหาฟังไม่ทันก็เพราะเหตุผลข้างต้นเพราะผมต้อง อังกฤษ->ไทย ได้เป็นประโยคสั้นๆคือผมต้องแปลงมันเป็นไทยก่อนที่จะเข้าใจว่าเค้าพูดอะไร เวลาได้รับเป็นอังกฤษแล้วแปลงเป็นไทยจะไวกว่านะถ้ารู้ว่าเค้าพูดอะไรก็จะตอบเป็นไทยได้ทันที แต่ก็ยังเสียเวลาอยู่ อังกฤษ->ประโยคเป็นกาลอะไรน้า->ไทย

ผมเลยคิดว่างั้นชีวิตประจำวันเวลาพูดไทยไปก็นึกสิ้ว่าถ้าเป็นอังกฤษจะพูดอะไร แบ่งสมองไปลองแปลอังกฤษในใจ ก็จะตอบโต้เป็นไทยได้ช้าเหมือนคนมึนไม่น่าคบหา บางคนก็หาว่าผมมึน เรียนเยอะเกินไง คุยด้วยไม่รู้เรื่อง

เห้อ ที่ผมมาตั้งกระทู้ จริงๆผมมาหากำลังใจน่ะครับ อาจมีคนเหมือนผมบ้างแล้วสำเร็จจะได้มีกำลังใจฝึกภาษา ผมไม่มีทั้งเวลาทั้งเงินไปต่างประเทศหรือเรียนคอร์สภาษาแพงๆ แต่ผมจำเป็นต้องยกระดับตัวเองเพื่อให้มีเงินเดือนสูงขึ้น

เพื่อนๆมีเทคนิคอย่างไรที่จะ ไทย -> อังกฤษ แล้วอังกฤษ->ไทย ได้ด้วยไม่ต้องผ่านตัวแปลงครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่