จริงๆ ตอนแรกเริ่มวิ่งเพราะอ่านหนังสือมูราคามิ ก็ออกไปวิ่งธรรมดาล่ะครับ

ผ่านมาก็ติดงานการเลิกวิ่งไป เมื่อปีที่แล้วกลับมาวิ่งอีกเพราะว่าเพื่อนใช้ apps แชร์ภาพกันสนุกสนานก็เอาด้วย

เริ่มแรกก็รองเท้า โหลดแอพ แล้วก็จัดเพลย์ลิสต์ฟังตอนวิ่ง พกไอโฟนไป

แต่ตอนหลังคือมีปัญหาที่ไม่รู้คนอื่นจะเป็นไหมครับ เช่นมีสายโทรเข้า หรือเวลาหยิบไอโฟนเข้ากระเป๋าคาดเอวแล้วรู้สึกชะงัก จังหวะวิ่งมันสะดุด

แล้วเคสหนังที่ใช้ก็พลอยเปียกเหงือและเสียไวด้วย

จู่ๆ เลยเกิดความคิดไม่อยากพกไอโฟนขณะวิ่งแล้ว ก็ไปซื้อการ์มินมาใส่ครับ

ฟีลมันดีมาก คือไม่พกอะไรเลย ใส่นาฬิกาและก็กุญแจรถติดเกงไว้ในกางเกงที่มีซิป

ปล่อยใจกับการวิ่งไปสักพัก จู่ๆ ก็เกิดคิดถึงเพลย์ลิสต์การวิ่งของตัวเองขึ้นมาน่ะครับ

เมื่อวันก่อนก็ไปดูหูฟังมา แต่ยังไม่ตัดสินใจซื้อเพราะเกิดลังเลขึ้น  

จริงๆ แล้วเลือกไม่ถูกเพราะชอบทั้งแบบวิ่งแล้วฟังเพลง กับวิ่งแบบเงียบงัน

เอาจริงๆเหมือนเป็นการปรึกษาว่าซื้อหูฟังดีไหมยี่ห้ออะไรดี  ฮ่าๆๆ

แต่จริงๆ ก็อยากรู้เหตุผลของการวิ่งแบบฟังพลง และ วิ่งแบบไม่ฟังเพลง

ช่วยแชร์กันหน่อยสิครับ ว่าใครชอบแบบไหนอย่างไร เพราะอะไรกันบ้าง