อยากเรียน จิตวิทยา แต่พ่อให้เป็นตำรวจ

นักจิตวิทยา เป็นสิ่งที่ผมอยากเป็นมากที่สุด ที่ผมอยากเรียนเพราะว่า นักจิตวิทยาเป็นคนที่เข้าใจมนุษย์ด้วยกันได้ดีมาก เป็นคนคอยให้คำปรึกษาต่างๆในการใช้ชีวิต หรือเมื่อมีปัญหาชีวิตต่างๆก็ต้องพึ่งคนให้คำปรึกษา ใช่ไหมครับ ผมว่ามันเป็น สายการเรียนต่อที่น่าสนใจมากๆ เพราะผมชอบที่จะช่วยเหลือคนในการให้คำปรึกษา และเมื่อประมาณ 7ปีที่แล้ว ในตอนที่กูเกิ้ลมีระบบที่ชื่อว่า "กูรู"
    กูรู คือเว็บบอร์ด ถามตอบ ทุกเรื่อง และผมก็อยู่ในนั้น ในตอนแรกผมเป็นคนอ่านกระทู้ถามคำถามของคนอื่น ผมได้เห็นพี่ๆ คนอื่น สามารถช่วยแบ่งเบาความทุกข์ของคนอื่นได้ ผมอยากเป็นแบบเค้า ผมอยากช่วยแบ่งเบาความเครียดของคนอื่น นั่นคือแรงผลักดันของผม และในเวลาต่อมาผมได้ช่วยเหลือคนที่มีปัญหาทางความคิด ปัญหาการใช้ชีวิตต่างๆ โดยการให้คำแนะนำ และผมคิดว่าผมให้คำแนะนำถูกต้อง แนะนำในแนวทาง+ แบ่งเบาความเครียดของคนอื่น จนเมื่อมีเรื่องที่เครียดมากๆ ผมเริ่มเอามาเป็นความเครียดของผม (คือเครียดแทนเค้านั่นเอง 555) ช่วงนั้นผมอายุแค่ 10-11ปี ผมจึงทำได้แค่ให้คำแนะนำ ไม่สามารถช่วยในแนวทางปฎิบัติได้ ในเมื่อผมโตแล้ว ผมอยากจะช่วยคนอื่นอยากเต็มที่ โดยการเรียนสายจิตวิทยาและจบมาทำงานให้คำปรึกษาผู้อื่น
มีพี่ที่จบในสาขาจิตวิทยาเคยบอกว่า "เธอลองไปบอกเพื่อนที่ต่างประเทศสิ ว่าเธอเรียนจิตวิทยา เขาจะร้อง Oh my god เลย เพราะว่าเป็นสาขาที่ช่วยเหลือผู้อื่นอย่างแท้จริง เข้าใจความคิดของคน" ผมเห็นด้วยกับพี่เค้าเป็นอย่างมาก
   แต่พ่อผมอยากให้เรียนตำรวจเหมือนพ่อ และผมไม่สามารถขัดพ่อได้
         *ในท้ายนี้ ผมภาวนาให้พ่อเข้ามาอ่านนะ ผมชอบมาตั้งแต่เด็กแล้ว พ่อเคยเครียดแล้วไม่มีที่ปรึกษาไหม ผมว่าพ่อต้องเคยอยู่แล้วล่ะ