พอใจแล้วใช่ไหมฟ้าดิน...

วันวานเป็นแค่กล้า อ่อนนวล เขียวชื่นรับแสงยวน ทุกเช้า ฉันมองทุกคราวชวน ทะนุถนอม ยิ่งเอย ยิ่งผ่านคืนวัน-เจ้า แต่งเนื้อออกโชว์ เติบโตงามค่าล้ำ ดอก-ใบ อาจไม่รู้ตัวไกล สืบเท้า รากยาวยิ่งเงาใจ ฉายเปลี่ยน

ขอเรียงร้อยถ้อยคำจากดวงใจ เป็นแรงไฟให้ยืนหยัดไม่หวั่นไหว แด่ทหารกล้าผู้ยอมทนบนทางไกล ยืนเคียงไทยด้วยชีวิตและวิญญาณ ยามลมศึกพัดผ่านกลางคืนหม่น หยาดฝนหล่นปะปนกับคราบโลหิตผ่าน ความสูญเสียซ้อนทับนับไม่ขา

ลมพัดแผ่วแทรกผ่านสะท้านไหว เหมือนเสียงใจใครหนึ่งซึ่งเงียบงัน ดวงดาวพราวพรายอยู่ไม่รู้วัน ยังส่องฝันอันลี้ลับประดับฟ้า คืนค่ำคล้ำหม่นบนหนทางยาว ใจคนร้าวเงียบเหงาเฝ้าคอยหา เหมือนแรงคิดติดค้างในกายา ยัง

0 พร้อมเมฆหม่นครอบขัง .. อยู่ยังหน้า คือครั่นครื้นมหิทธาแห่งฟ้าฝน เส้นไฟเลื้อยวกต่ำ .. ก่อนคำรน- กึกก้องทั้งภูวดล .. ให้ยล-ยิน 0 พร้อมหยาดฝน-ลมร่ายรำบายโบก ทอนทุกข์โศกข่มร้อน .. ให้ผ่อนสิ้น เพื่อเม็ดฝ