..หนทางมุ่งสู่ฟ้า เจ้าเพลิน..

วันวานเป็นแค่กล้า           อ่อนนวล
เขียวชื่นรับแสงยวน         ทุกเช้า
ฉันมองทุกคราวชวน        ทนุถนอม ยิ่งเอย
ยิ่งผ่านคืนวัน-เจ้า            แต่งเนื้อออกโชว์

เติบโตงามค่าล้ำ            ดอก-ใบ
อาจไม่รู้ตัวไกล            สืบเท้า
รากยาวยิ่งเงาใจ            ฉายเปลี่ยน
ฉันที่จับตาเฝ้า            เริ่มช้ำในฤดี

ก่อนเคยอยู่แนบข้าง        กลายไป
ภาพที่เคยสดใส            เปล่าแล้ว
เคยใกล้กลิ่นก็ไกล          เกินกว่า
จะชื่นเชยน้องแก้ว          ยากแล้วกัลยา

ดินยังคาราก-รั้ง            เจ้ายืน
กอดว่าหวานวันคืน          นั่นคล้อย
เจ้ารุดเร่งหาผืน            ฟ้าใหญ่
ดินอยู่ที่เดิม-ต้อย            ต่ำร้าวเพียงตน

หนทางมุ่งสู่ฟ้า            เจ้าเพลิน
เหงาหนึ่งจึงถูกเมิน          ปล่อยเศร้า
คนเปลี่ยนไม่รู้-เหิน          ตัวห่าง เอยแม่
คนที่เฝ้ามองเจ้า            อกช้ำปวดเสมอ           ..