พ่อแม่ทะเลาะกัน แม่ไม่ยอมกลับบ้าน (เครียด)

คือมันไม่ได้เป็นเชิงทะเลาะเลยค่ะ เรียกว่าไม่มีอะไรเลยยังดีกว่า
ก่อนแม่เราไปทำงาน พ่อก็มีบ่นบ้างนิดหน่อยค่ะว่าว่างๆก็โทรมาคุยเล่นบ้าง
ไม่ใช่เงียบหายไปเลย และก็บ่นเรื่องงานบ้านเล็กน้อย
ก็ไม่มีอะไรค่ะไม่ได้ถึงขั้นทะเลาะ แต่พอเช้าวันต่อมา (แม่เราเข้ากะดึกเลิกเช้า)
อยู่ๆแม่ก็ไม่กลับบ้าน ไปอยู่บ้านน้าญาติๆของแม่
และแม่ก็ไลน์ทิ้งไว้ให้เรา บอกว่าจะไม่กลับบ้านอีกแล้ว
ทนคำบ่นว่ากล่าวมามากพอ ไม่อยากทนแล้ว โดยทิ้งเราไม่มีใยดี
(คือจะบอกว่าปกติพ่อเราเป็นคนขี้บ่นมาก แต่ไม่ได้บ่นพล่ำเพื่อนะคะ
ก็บ่นตามประสาหัวหน้าครอบครัว ชี้แนะในทางที่ดี)
เราไม่รู้ว่าแม่สะสมความอดทนนี้มานานแค่ไหน ถามว่าพ่อเราบ่นแม่บ่อยมั้บ
ก็นิดหน่อยค่ะแบบมีบ้าง หนักบ้างเบาบ้าง ถึงขั้นทะเลาะกันก็นิดหน่อย
แต่ถึงจะบ่นยังไงพ่อเราก็ทำทุกอย่างเช่นงานบ้านต่างๆ แม่จะได้ไม่เหนื่อย
แต่เราไม่เข้าใจในบางครั้งแม่มองว่าพ่อเป็นคนไม่ดีจ้องจับผิด
แต่จริงๆแล้สพ่อเรารักแม่มากค่ะถึงจะบ่นจะว่าจะด่ายังไง
ตอนนี้เราสงสารพ่อมาก พ่ออยากให้แม่กลับบ้าน แต่พูดเกลี่ยยังไง
แม่ก็ไม่ยอม ขนาดเราเป็นลูกเราพูดทุกวิถีทาง จี้จุดอ่อนจุดยอมก็แล้ว ก็ไม่ได้ผล
นี่ผ่านมาแค่2วันเองนะคะที่แม่ไม่กลับบ้าน แต่สภาพร่างกายพ่อ แย่ลงคูณ2เลย
นอนร้องไห้ พูดหาแต่แม่ แม่กลับมารึยัง ทำไมแม่ต้องหนีไป พ่อก็ทำเต็มที่
พ่อพูดอย่างนี้ตลอด ข้าวน้ำก็ไม่กิน อยู่ๆก็อาเจียนเป็นเลือด เครียดตลอดเวลา
เราพยายามบอกพ่อให้พ่อปล่อยวางผ่อนคลายอย่าเครียด แต่ก็ไม่ดีขึ้น
ส่วนแม่ เราก็โทรไปบอกแม่ตลอดนะคะ ว่าพ่อเป็นงี้ๆนะ แต่แม่
ไม่สนใจใยดีเลย คือแม่สำคัญกับพ่อเรามาก พ่อเรารักแม่มาก
จนมีชุกคิดอยากคิดสั้นก็มี

ทำยังไงดีคะ ตอนนี้เราก็เครียดไม่รู้จะทำยังไง ร้องไห้ทั้งวัน
ญาติๆพูดแม่ก็ไม่ฟัง ญาติๆฝ่ายแม่ก็ชอบพูดยุยงไม่ให้แม่กลับ
เราควรทำยังไงคะ พูดทุกอย่างที่พอจะพูดได้ แม่ก็ไม่กลับมา และจะเลิกกับพ่อ
เราไม่อยากให้พ่อเสียใจ ช่วยๆแนะนำหน่อยนะคะ