เรื่อง เทพความตาย ตอนที่1 By.จักรวาล
ความอ้างว้าง เดียวดาย สิ่งที่เธอสัมผัสได้อยู่ตอนนี้ ความสับสนปนอารมณ์อยาก........ !
เธอคือผู้หญิงผู้อิดโรย นั่งโดดเดี่ยวอยู่มุมห้อง คราบน้ำตาที่รอยสองแก้ม แห้งแล้วแห้งอีก ไหลทับคราบเดิมที่เกรอะกรัง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่า ..ต้นทางของน้ำจะหยุดไหล ตาของเธอบวมเป่ง ปนตาแดงราวปีศาจ สองแขนที่โอบแน่นบนเรียวขาสวยของเธอ คางและใบหน้า พักพิงอย่างอ่อนล้า บนหัวเข่าอย่างนิ่งนาน เธอปิดเปลือกตา ลืมตา …..
ปิดตา ลืมตา ไปมา เพื่อขยดน้ำทิ้ง
“นี่.!..มันกี่วัน กี่เดือน กี่ปี กี่ชั่วโมงแล้ว” ที่เธอไม่ได้ย่างกรายออกจากห้องนี้ เธอปิดตานานอีกครั้ง ภาพยังคงอบอวลถึงความรุนแรงบรรจงเข้าหาอย่างละมุนละม่อม
ภาพยังคงเหมือนเดิม เลือนรางผ่านม่านน้ำ สว่าง- มืด –- มืด--สว่าง-----------
นานเข้า สองแขนเริ่มคลายจากการโอบกอด ตายังคงคลอน้ำตาที่ไหลเต็มนองหน้าอย่างไม่หยุด
เธอกะพริบตา แล้วเริ่มขยับตัว
เธออ้อมแขนไปด้านหลัง แล้วค้ำยันเพื่อพยุงตัวเองขึ้น น้ำตายิ่งพรั่งพรู เธอลุกขึ้นยืน ....แล้วเธอก็...............?
วูบสุดแรงเหวี่ยง !.
เวลาหยุด !
แล้วเธอก็ลอย............โปรดติตาม ตอนต่อไป
เรื่อง เทพความตาย ตอนที่1
ความอ้างว้าง เดียวดาย สิ่งที่เธอสัมผัสได้อยู่ตอนนี้ ความสับสนปนอารมณ์อยาก........ !
เธอคือผู้หญิงผู้อิดโรย นั่งโดดเดี่ยวอยู่มุมห้อง คราบน้ำตาที่รอยสองแก้ม แห้งแล้วแห้งอีก ไหลทับคราบเดิมที่เกรอะกรัง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่า ..ต้นทางของน้ำจะหยุดไหล ตาของเธอบวมเป่ง ปนตาแดงราวปีศาจ สองแขนที่โอบแน่นบนเรียวขาสวยของเธอ คางและใบหน้า พักพิงอย่างอ่อนล้า บนหัวเข่าอย่างนิ่งนาน เธอปิดเปลือกตา ลืมตา …..
ปิดตา ลืมตา ไปมา เพื่อขยดน้ำทิ้ง
“นี่.!..มันกี่วัน กี่เดือน กี่ปี กี่ชั่วโมงแล้ว” ที่เธอไม่ได้ย่างกรายออกจากห้องนี้ เธอปิดตานานอีกครั้ง ภาพยังคงอบอวลถึงความรุนแรงบรรจงเข้าหาอย่างละมุนละม่อม
ภาพยังคงเหมือนเดิม เลือนรางผ่านม่านน้ำ สว่าง- มืด –- มืด--สว่าง-----------
นานเข้า สองแขนเริ่มคลายจากการโอบกอด ตายังคงคลอน้ำตาที่ไหลเต็มนองหน้าอย่างไม่หยุด
เธอกะพริบตา แล้วเริ่มขยับตัว
เธออ้อมแขนไปด้านหลัง แล้วค้ำยันเพื่อพยุงตัวเองขึ้น น้ำตายิ่งพรั่งพรู เธอลุกขึ้นยืน ....แล้วเธอก็...............?
วูบสุดแรงเหวี่ยง !.
เวลาหยุด !
แล้วเธอก็ลอย............โปรดติตาม ตอนต่อไป