อยากมีรักครั้งใหม่ แต่เพิ่งนับได้แค่ 0 ยังไม่ได้เริ่ม จะนับ1 ยังไงดี

เรื่องมีอยู่ว่า...เราอยากมีความรักค่ะ  ชัดเจน เปิดประเด็นเลย มาคุย มาถามความคิดเพื่อนๆ เรื่องความรัก

คือ เราเลิกกับแฟนเก่า นานแล้ว 4-5 ปีได้  ครองความเป็นโสดเรื่อยมา  
ทำงานกับที่บ้าน  ไม่ค่อยได้เจอคนใหม่ ๆ  เพื่อนในแก้งค์ก็เป็นผู้หญิง หรือไม่ก็เพื่อนสาว
แล้วคือ...ก็ใช้ชีวิตเรื่อย ๆ จนมารู้ตัวอีกที...ขึ้นเลข 3 แล้วค่าาาาา
เอาไงหล่ะทีนี้  ครอบครัว ญาติๆก็เริ่มถามแล้ว  
ไม่คิดแต่งงานเหรอ  อยากให้แต่งงานมีคนดูแล เมื่อไหร่จะมีครอบครัว มีหลานเล็ก ๆ ที่น่ารักให้ปู่ ย่า น้า อา ลุง ป้า  อยู่แบบนี้แก่ไปใครจะดูแล  แล้วไม่คบใครบ้างเหรอตอนนี้  มีแฟนหรือยัง  คนที่คบอยู่เลิกแล้วเหรอ  กลับมาคบกันใหม่หรือยัง บลา บลา บลา  

คือ...หลัง ๆ เจอคำถามประมาณนี้เยอะมาก  เยอะจนจากที่เมื่อก่อนคิดเรื่องงาน  
ตอนนี้คิดเรื่องแบบนี้มากกว่าเรื่องงานอีก

เอาจริง ๆ ก่อนหน้านี้ตัวเองก็มีเหงา ๆ เหมือนกันนะ ในบางเวลาอะ แต่พอทำงาน ทำโน่นนี่ มันก็ลืมซะแล้ว
ไปเจอเพื่อน ๆ ปาร์ตี้เล็ก ๆ เม้าท์มอยกันไป ก็หายเหงา แล้วก็ลืมอีก  
จะมาเหงาก็ตอนดึก ๆ เวลาอยู่คนเดียวนี่แหละ  แต่ก็ยังไม่ถึงกับพยายามที่จะหาแฟนอ่า  
เราคิดว่า...คนที่ใช่  ถึงเวลาก็คงจะมาเอง  มันจะมีอะไรสักอย่าง มาทำให้คนที่เราตามหามาวนเวียนมาเจอเราเอง
เพราะแฟนคนที่เคยคบ ก็มาแบบมีเหตุการณ์อะไรบางอย่างเข้ามา  แล้วก็ได้สานต่อ...สุดท้ายก็ได้เป็นแฟนกัน
เราก็คิดว่า...เดี๋ยวมันก็คงมีเหตุอะไรบางอย่าง  พาคนที่หัวใจตามหามาให้เราเจอเอง
ก็เลยใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ รอๆ ลืม ๆ จนผ่านมา 4-5 ปีตามที่ว่านี่แหละ

แต่สำหรับตอนนี้...ด้วยคำถามของครอบครัวที่กดดันเหลือเกิน และความเหงาที่ก่อตัวมากขึ้น  
เราขอยอมรับว่า...ตอนนี้พยายามหาแฟนแล้วค่า

ก่อนหน้านี้มีหามาบ้าง บางวิธี บางช่องทาง บางคนก็เหมือนจะ เหมือนจะ  แต่สุดท้ายก็ต้องปล่อยผ่านไป  
แบบว่าในที่นี้ไม่ขอกล่าวถึงเรื่องนี้แล้วกัน  

ที่อยากจะบอกคือ...เราเอาตัวเองไปอยู่ในฟิตเนตค่ะ  
จริงๆก็ไม่เชิงฟิตเนตหรอก เพราะมีอื่น ๆ ด้วย สระว่ายน้ำ สนามแบด เทนนิต ฯลฯ

ไปสมัครสมาชิกไว้ตั้งแต่ ยังไม่ได้คิดเรื่องหาแฟนหรอกค่ะ  และช่วงที่แฟนผ่านช่องทางอื่น ก็ไม่ได้สนใจทางนี้  
เราก็แบบว่า  เน้นไปว่ายน้ำ  เพราะว่ายน้ำไม่เก่งค่ะ  ว่ายได้นิดหน่อย ไม่ค่อยเป็นท่า  ก็เลยไปเรียนเป็นเรื่องเป็นราว  
จ้างเทรนเนอร์ที่ประจำที่นั่นสอนเลยค่ะ  แล้วเทรนเนอร์ก็บอกว่า  ไม่ค่อยมีพลังนะ  ปอดก็ไม่ค่อยแข็งแรง หายใจได้น้อย  เหนื่อยง่าย  

พอว่ายน้ำช่วงหลัง ๆ ก็เริ่มได้ยินจากเพื่อน ๆ ว่า  บางคนเค้าก็ได้แฟนจากการไปทำกิจกรรมต่าง ๆ นะ  เข้าฟิตเนต  ออกกำลังกายอะไรงี้ก็มีนะ
อ้าวเหรอ...ชั้นไปออกกำลังกายตั้งหลายเดือน  ไม่เห็นจะได้เจออะไร เจอใครเลย  นอกจากครูสอนว่ายน้ำ  

แต่เนื่องจากไม่ค่อยมีกำลังนั่นแหละค่ะ และคงกลัวเบื่อด้วย เทนเนอร์ก็เลยแนะนำให้ออกกำลังกายอย่างอื่นบ้าง  
เริ่มต้นเค้าก็แนะให้ไปวิ่ง ไปจักรยาน เพิ่มค่ะ  เริ่มจากพวกเครื่องกลุ่มคาดิโอค่ะ  หรือไปเล่นแบด สควอช บางก็ได้  

แล้วเพื่อนก็ยิ่งสนับสนุนว่า...ดี ๆ แกควรขึ้นจากน้ำได้แล้ว  มุดหน้าอยู่ในน้ำแล้วมันจะได้ไปเจอใครที่ไหน  
ควรขึ้นมาบนบก หันหน้ามองหามนุษย์บางได้แล้ว...
เออ ก็คงจริง  อย่างที่เพื่อนว่า  เวลาก้มหน้าลงสระ  ก็มองไม่เห็นมนุษย์อยู่ใต้น้ำสักคน

อ๊ะ  ลองเปลี่ยนบ้างก็ได้  เข้าฟิตเนต  ใช้เครื่องต่าง ๆ ครั้งแรก  งง ๆ เงอะงะกับเครื่องต่าง ๆ ด้วย  ดีว่ามีคนดูแลมาสอนใช้เครื่อง
เริ่มต้นวิ่ง จักรยานวันแรก....ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  

เทรนเนอร์คนเก่าก็แวะมาหา  และก็จะคอยแนะนำว่าให้ลองเล่นแบบที่เค้าจัดเป็นคลาสโน่นนี้ก็ได้  
คือเราก็ไม่ค่อยรู้จัก  ไม่ค่อยเล่นเครื่องพวกฟิตเนตอยู่แล้ว  ก็เลยไม่ได้สนใจค่ะ และก็ไม่ได้เข้าคลาสนั้น ๆ ด้วย
สุดท้ายวันถัดมาก็เข้าคลาสโยคะอย่างเดียวแล้วกัน....ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น

ถัดมาอีกวันไปวิ่ง จักรยานเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ เครื่องมันอยู่กับที มองดูต้นไม้ ก็เพลิน ๆ ดี แต่ไม่เห็นสนุกเลย...และวันนี้ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
โยคะสลับวิ่ง เป็นแบบนี้อีก 1 สัปดาห์...ก็ยังไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้น

วันถัดมาอีก เทนเนอร์มาย้ำอีกที วันนี้เข้าโยคะแล้ว ลองต่อด้วย @%#%g:vi เซอร์กิด  เราก็นึกในใจ ห๊ะ คลาสอะไรนะ???  ชื่ออะไรนะ???
ชื่ออะไรสักอย่างประมาณนี้แหละ  $$%& บอดี้ #^&*เวต #&^%*เซอร์กิจ  เล่นกันเป็นเซต  เข้าไปเล่นแค่ 2 เซตก็ได้ ต่อจากโยคะเลย  
อ๊ะ  ลองก็ลอง จัดไป....  
วันนั้น  โยคะ  ก็ปวดเมื่อย แล้วนะ  มาต่อคลาสที่เทนเนอร์แนะนำ
เฮ้ย....นี่มันอะไรเนี๊ย ใน 1 เซต ประกอบด้วย เครื่องคาดิโอหลาย ๆ แบบ สลับกับ พวกตุ้มน้ำหนัก  ให้ยกหลาย ๆ รูปแบบ วน ๆ กันไป แต่ละอย่าง แต่ละเครื่องก็เล่นไม่นาน  แป๊ปเดียวแค่เครื่องละไม่กี่นาที ต้องเล่นทุกอย่าง นับเป็น 1 เซต
แต่ที่โหดคือ ในเซตนั้น มีซิทอัพด้วยยยยยย  
คือไม่มีความสามารถด้านนี้เลย ไม่มีความสามารถอัพขึ้นมาได้เลย  ติดพุงมั๊ง  ดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาพยายามจะเอาหลัง ไหล่ หัวขึ้นอยู่ 2 อัพ    
เมื่อมีเหตุแล้ว....ผลก็ต้องตามมาใช่ป่ะ  
ตามนั้นค่า......

มีชายหนุ่ม  ที่ไม่รู้ว่าใคร  ไม่แน่ใจว่าเป็น  คนดูแล  เทรนเนอร์ หรือคนที่มาเล่นฟิตเนต  เข้ามาช่วยค่าาาาาาา
ชายหนุ่มผู้ไม่รู้จัก  เพิ่งเจอกันครั้งแรก  ยื่นมื่อมาให้จับค่าาาาา
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรค่ะ  คิดแค่ว่าจะทำยังไงให้หลัง ไหล่ หัว มันขึ้นมาให้ได้  มีมือยื่นมา  เราก็จับเลยค่าาาา  
อ๊ะ  ขึ้น  ลง  ขึ้น  ลง "เดี๋ยวผมช่วยนับให้"
อ๊ะขึ้น1 ขึ้น2 ขึ้น3 ... ขึ้น10 อ๊ะ เหลืออีก 10 นะ อ๊ะ "มานับถอยหลังกัน"

ไม่รู้สึกภาพออกมั๊ย เดี๋ยวบรรยายให้คิดภาพตาม
ผู้หญิงนอนหงายอยู่ข้างล่างชันเข่าขึ้น ท่าซิทอัพอ่ะ
ผู้ชายมายืนอยู่ข้าง ๆ ย่อตัวลง  ก้มหน้าลงเล็กน้อย  ยื่นมือมา
ผู้หญิงก็เอามือทั้งสองข้างจับมือทั้งสองข้างของผู้ชายคนนั้น แล้วซิทอัพเกร็งท้อง ยกไหล่ ยกหัวขึ้น ขึ้นลง ขึ้นลง ผู้ชายก็ช่วยนับจังหวะ

นับถอยหลัง  
ขึ้น10 ขัน9 ขึ้น8...เราเริ่มเอาหัวตัวเองขึ้นมาได้อย่างสม่ำเสมอเป็นจังหวะแล้ว
แต่...  แต่...

เฮ้ย...อะไร  ยังไง  เริ่มแปลกแล้ว ที่แปลกหน่ะ  เราเอง  คือรู้แค่ตัวเองไง  แต่ไม่รู้ตัวคนอื่นยังไง
คือเราเริ่มรู้สึกตัวไง ไม่วุ่นวายพยายามเอาหัวขึ้นแล้วก็เริ่มรู้สึกตัว  
บอกแค่ความรู้สึกเราแล้วกัน  เพราะความรู้สึกเค้าเราไม่รู้
ความรู้สึกตอนจังหวะที่ขึ้นนั่นหล่ะ
จังหวะที่ขึ้น  หัวมันขึ้นได้  หน้ามันก็ขึ้นด้วยไง  แล้วหน้าเราก็ค่อย ๆ ไปใกล้หน้าเค้า  
อ้าว...ห่างกัน ประมาณ 1 ฟุตมั๊ง หน้าเรากับเค้าห่างกัน 1 ฟุต  มองหน้า  สบตา  
เฮ้ย...นี่เรากำลังจับมือเค้าอยู่ด้วย  
อ้าว...ส่งยิ้มโปรยมาให้ด้วย  
แต่คือยิ้มกลับไม่ไหวอ่า  เหนื่อยอยู่ไง มันเหนื่อยมาก  เหนื่อยสลัดเลยนะ  ทำได้แค่หน้ามุ่ย พร้อมยิ้มแห้ง ๆ แบบหมดแรงกลับไป 1 ที    
อ๊ะ ขึ้น3  ขึ้น2 ขึ้น1 ครบแล้ว
เปลี่ยนเครื่องได้ครับ  เสียงเทรนเนอร์ที่คุมคลาสแว่วมา
พอเราเปลี่ยนเครื่อง เป็นจักรยานแล้ว  เค้าก็เดินหายไปในกลุ่มเครื่องอะไรก็ไม่รู้ ตุ้มน้ำหนักมากมาย พื้นที่ๆเราไม่เคยเข้า
คือ  แล้วเค้าไม่ช่วยคนอื่นๆซิทอัพเหรอ...มองตามแบบงง ๆ
แต่คือ...เฮ้ย ๆ แปลก  ใจเต้นแรง  ไม่รู้ว่าเพราะเหนื่อย หรือเพราะหวั่นไหว

ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้  เจอกันครั้งแรก  วันแรก ช่วงเวลาแรก ยังไม่เคยคุยกัน ไม่รู้จักอะไรกันเลย
แต่จับมือ มองหน้า  สบตากัน หน้าประชิดกันในระยะ 1 ฟุต  นี่มันเป็นครั้งแรกในรอบ 5 ปี ของเราเลยนะ

พอครบเซต  มีพี่ผู้หญิงที่เคยคุยกันคนนึงเดินมา  ไปซาวน่ากันมั๊ยคะ  อ๊ะ  ไปก็ไป  
มองหาแว๊บนึง ระหว่างเดิมออก แต่หาไม่เจอ
แต่คือเอาจริง ๆ จำหน้าเค้าไม่ได้หรอก แว๊บที่มองหน้า  มันแปลก ๆ อะ  สติหลุดชั่วขณะ  ความจำเลอะเลือน
ไม่เจอ...คือทำไรได้อะ  เดินออกมา ไปซาวน่า แบบก็ยังงง ๆ มึนๆ

แล้ว....พักแค่นี้ก่อนดีมั๊ยคะ  
ขอไปอาบน้ำ  นั่งเล่น ดูทีวี กินข้าวเช้า เที่ยง เย็น อาบน้ำ นอนหนึ่งตื่น  แล้วจะมาเล่าต่อนะคะ  
เย้ยยยยยยย...  





























555  ไม่หรอก  ต่อให้จบเลยดีกว่า  
หลังจากวันนั้น  เราก็ต้องไปต่างจังหวัด 2 ค่า  ไม่ได้ไปออกกำลังกายเลย  
แล้วพอกลับมาถึงบ้าน  วันนั้นเราก็จะไปออกกำลังกายค่ะ  แล้วก็มีนัดว่ายน้ำด้วย

แต่มันไม่สบายตัวเลยอ่ะ  รู้สึกคัน ๆ แปลก ๆ แสบ ๆ ด้วย  แวะไปหาหมอแป๊ปนึงก่อนดีกว่า  
ได้ความว่า...เป็นงูสวัดจ้าาาาาา
หมอสักพัก  อยู่บ้านรักษาตัว  ไม่ควรให้บริเวณผื่นโดนน้ำ        
ตอนแรกๆ ก็แค่แสบ ๆ คัน ๆ  สักพัก  มันเริ่มปวดค่าาาาาา  ปวดแสบ ปวดร้อน  ไข้ขึ้นด้วย  นอนพักยาวเลยค่ะ  
ไม่ได้ไปไหนเกือบ 2 สัปดาห์แล้ว  รวมทั้งไม่ได้ไปออกกำลังกายที่นั่นด้วยค่ะ  ได้แต่เดิน ๆ วิ่งเบา ๆ รอบ ๆ บ้าน  

ทีนี้  ผู้ชายค่ะ  ผู้ชายคนนั้น  เราจะทำยังไงดี  เค้าจะหายไปกับกองตุ้มน้ำหนักมั๊ยเนี๊ย  
คือตอนนี้ เราจำหน้าเค้าไม่ได้เลย  ต่อให้เดินผ่านหรือเข้ามาทัก ก็นึกไม่ออกว่าใช่คนนั้นมั๊ย  

คือเหมือนจำได้แค่โมเม้นท์นั้น  และความรู้สึกตอนนั้น  แต่นึกหน้าเค้าไม่ได้
แล้วแบบนี้จะทำยังไงต่อดีหล่ะค่ะ  ตอนนี้ผื่นหายแล้ว  อีกไม่กี่วันก็ว่าจะกลับเข้าไปออกกำลังกายตามเดิม
แต่...แล้วเราจะหาเค้าเจอมั๊ยเนี๊ย  ถ้าหาเจอแล้วยังไงต่อดีหล่ะ  
คือผู้ชายที่ทำให้เกิดโมเม้นท์แปลก ๆ สุดท้ายแล้วเค้าจะหายไปมั๊ยเนี๊ย  
ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นอ่า เราอยู่บนคานนี้มาหลายปีแล้วนะ  ช่วยดึงเราลงไปที  

เอาจริง ๆ ก็คงไม่ถึงขั้นเอาลงจากคานหรอก
แต่เราก็รู้สึกว่า  อยากรู้จักคนนี้แล้ว  คนที่ทำให้เรารู้สึกแปลก ๆ ได้พูดคุยกันสักหน่อยก็ยังดี  
ใช่ไม่ใช่ค่อยว่ากันไป เรื่องของอนาคต  
แต่...แค่หน้าก็ยังนึกไม่ออก  ตอนเค้าส่งยิ้มให้ก็ดันไปมุ้ยใส่เค้า  แล้วแบบนี้จะทำยังไงต่อได้เนี๊ย