ไม่รู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบเรามั่งรึป่าววว แต่ตอนนี้เรามีอาการแบบนี้
- จ-ศ ไปทำงาน อยู่กับสถานการณ์การทำงาน ต้องรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่าง ไม่ได้รู้สึกเบื่ออะไร รู้สึกเฉยๆ เลิกงานกลับมาตั้งใจว่าจะทำงานค้างให้ เสร็จหรือหาอะไรทำ แต่ก็นอนนนนยาวววว จนตื่นมาช่วงดึกๆ ทำงานต่อ นอนอีกทีตี 1-2 ตื่น 6-7โมง
- ส-อา ตั้งใจจะทำโน่นทำนี่ แต่อยู่ดีๆก็ไม่อยากทำขึ้นมาเฉยๆ ปล่อยตัวเองนอนเฉยๆ เล่นโทรศัพท์จนหมดวัน รู้สึกเครียดขึ้นมาอีก พอจะทำอะไรก็ไม่มีแรงจูงใจให้ทำจริงๆจังๆ คิดทุกอย่างไว้เต็มสมองแต่ยังไม่ได้ลงมือทำสักอย่าง ไม่รู้จะทำอะไรก่อนดี
- แต่ก่อนอ่านหนังสือ ฟังเพลง ออกกำลังกาย เวลาเบื่อๆ แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกทุกอย่างไม่ช่วยอะไร ก็ยังเบื่ออยุดี
- ลองไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน ก็รู้สึกกเบื่อ รู้สึกว่าเที่ยวไปก็เท่านั้น เช้ามาก็เหมือนเดิม
- ไม่อยากคุยกับใครเลยเวลาอาการกำเริบ ไลน์ไม่ตอบ โทรศัพท์ไม่รับ หงุดหงิดง่าย เบื่อทุกอย่าง ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
ปล1. จขกท ยังไม่มีแฟนเปนตัวเปนตน มีแต่คนมาคุยมาจีบ แต่บางทีอาการกำเริบก็เลิกคุยไปเฉยๆๆเลย เวลาอยู่กับเพื่อนหรือคนเยอะๆจะเป็นคนสนุกสนานมาก เพื่อนๆชอบลากไปเที่ยวด้วยเสมอเพราะเป็นสีสันของเพื่อนๆ แต่ตัวเราเองชอบอยู่คนเดียวมากกว่า แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเราเป็นแบบนี้
ปล2.เราเป็นคนจริงจังเวลาทำงานหรือทำอะไร คนภายนอกที่รุ้จักเราเค้าจะรู้สึกเชื่อมั่นเรามากก ชื่นชมว่าเราสวย เก่งเสมอ แต่เดี๋ยวนี้เราไม่รู้สึกแบบนั้นเลย เบื่อหน่ายทุกสิ่ง เอเวอรี่ติง จิงกเบลลล พูดแล้วน้ำตาจิไหลลล อ้อ เดี๋ยวนี้ดูหนังฟังเพลงนิดหน่อยน้ำตาก็ไหลเองงง
++ใครเคยเป็น หรือมีวิธีแนะนำเราบ้างช่วยเราทีนะคะ เกลียดตัวเองเวลาเป็นแบบนี้มากค่ะ
เป็นที่พึ่งพาของคนอื่นตลอด แต่พอเรารู้สึกว่าตัวเองมีปัญหา เราไม่ไว้ใจที่จะเล่าปัญหาของตัวเองให้ใครฟังเลย
มีแค่เพื่อนสนิทเรา 1 คนเท่านั้น ที่รู้และบอกให้เราคลายเคลียดบ้างงงง
แท็กหว้ากอ เผื่ออาการเหล่านี้มันจะเกี่ยวกับสารเคมีในสมอง
แท้กศาสนา เผื่อธรรมะจะช่วยได้
ที่เหลือก็ตามนั้น โปรดแนะนำทีนะคะ
ช่วยแนะนำทีค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นบ้า!!!!!!
- จ-ศ ไปทำงาน อยู่กับสถานการณ์การทำงาน ต้องรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่าง ไม่ได้รู้สึกเบื่ออะไร รู้สึกเฉยๆ เลิกงานกลับมาตั้งใจว่าจะทำงานค้างให้ เสร็จหรือหาอะไรทำ แต่ก็นอนนนนยาวววว จนตื่นมาช่วงดึกๆ ทำงานต่อ นอนอีกทีตี 1-2 ตื่น 6-7โมง
- ส-อา ตั้งใจจะทำโน่นทำนี่ แต่อยู่ดีๆก็ไม่อยากทำขึ้นมาเฉยๆ ปล่อยตัวเองนอนเฉยๆ เล่นโทรศัพท์จนหมดวัน รู้สึกเครียดขึ้นมาอีก พอจะทำอะไรก็ไม่มีแรงจูงใจให้ทำจริงๆจังๆ คิดทุกอย่างไว้เต็มสมองแต่ยังไม่ได้ลงมือทำสักอย่าง ไม่รู้จะทำอะไรก่อนดี
- แต่ก่อนอ่านหนังสือ ฟังเพลง ออกกำลังกาย เวลาเบื่อๆ แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกทุกอย่างไม่ช่วยอะไร ก็ยังเบื่ออยุดี
- ลองไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน ก็รู้สึกกเบื่อ รู้สึกว่าเที่ยวไปก็เท่านั้น เช้ามาก็เหมือนเดิม
- ไม่อยากคุยกับใครเลยเวลาอาการกำเริบ ไลน์ไม่ตอบ โทรศัพท์ไม่รับ หงุดหงิดง่าย เบื่อทุกอย่าง ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
ปล1. จขกท ยังไม่มีแฟนเปนตัวเปนตน มีแต่คนมาคุยมาจีบ แต่บางทีอาการกำเริบก็เลิกคุยไปเฉยๆๆเลย เวลาอยู่กับเพื่อนหรือคนเยอะๆจะเป็นคนสนุกสนานมาก เพื่อนๆชอบลากไปเที่ยวด้วยเสมอเพราะเป็นสีสันของเพื่อนๆ แต่ตัวเราเองชอบอยู่คนเดียวมากกว่า แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเราเป็นแบบนี้
ปล2.เราเป็นคนจริงจังเวลาทำงานหรือทำอะไร คนภายนอกที่รุ้จักเราเค้าจะรู้สึกเชื่อมั่นเรามากก ชื่นชมว่าเราสวย เก่งเสมอ แต่เดี๋ยวนี้เราไม่รู้สึกแบบนั้นเลย เบื่อหน่ายทุกสิ่ง เอเวอรี่ติง จิงกเบลลล พูดแล้วน้ำตาจิไหลลล อ้อ เดี๋ยวนี้ดูหนังฟังเพลงนิดหน่อยน้ำตาก็ไหลเองงง
++ใครเคยเป็น หรือมีวิธีแนะนำเราบ้างช่วยเราทีนะคะ เกลียดตัวเองเวลาเป็นแบบนี้มากค่ะ
เป็นที่พึ่งพาของคนอื่นตลอด แต่พอเรารู้สึกว่าตัวเองมีปัญหา เราไม่ไว้ใจที่จะเล่าปัญหาของตัวเองให้ใครฟังเลย
มีแค่เพื่อนสนิทเรา 1 คนเท่านั้น ที่รู้และบอกให้เราคลายเคลียดบ้างงงง
แท็กหว้ากอ เผื่ออาการเหล่านี้มันจะเกี่ยวกับสารเคมีในสมอง
แท้กศาสนา เผื่อธรรมะจะช่วยได้
ที่เหลือก็ตามนั้น โปรดแนะนำทีนะคะ