หวัดดีค่าาาา
คือตอนนี้เราอายุ20ปีต้นๆค่ะ ก็เป็นช่วงที่ต้องมาฝึกงาน
แล้วคือช่วงแรกๆที่มาทำงานเนี่ย หาของกินยากมาก เพราะไม่รู้จักที่ทางแถวๆที่ทำงานเลย เห็นพี่ที่ทำงานเค้ากินข้าวเหนียวไก่ทอดกันทุกวัน
ก็อยากกินบ้างค่ะ ชอบกินข้าวเหนียวไก่ทอดมากกก
พี่ที่ทำงานเลยแนะนำว่า เออเนี่ย ข้างๆออฟฟิศเนี่ย มีร้านข้าวแกงอยู่นะ มีไก่ทอดขายด้วย เดินไปซื้อเลย
ก็ตามไปสิคะ ปกติภาพคนขายไก่ที่เห็นติดตาคือ
อาบังขายไก่ ไม่ก็ป้าๆใส่ผ้ากันเปื้อนมุ้งมิ้ง ยืนทอดไก่อะไรทำนองนี้
เราก็เดินก้มหน้าก้มตาไปซื้อ
เลือกๆไก่ พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละค่ะ
โอ้วโหหหห คุณกิตติคะ
หล่อมากกกกก พี่คนขายไก่ร้านนี้ น่าจะอายุประมาณ24-25 เหมือนเป็นลูกเจ้าของร้านอ่ะค่ะ
แล้วยิ้มทีนี่ อื้อหือออ ระทวยย้วยยานลงไปกองกับพื้น
เขินมากค่ะ , ณ จุดจุดนั้น ปฏิญาณกับตัวเองว่า
ฉันจะมาทุกวัน กินไก่ทุกวันให้เป็นเก๊าต์กันเลยทีเดียว!
แล้วหลังจากนั้นก็เวียนไปทุกวันค่ะ
บางวันไม่อยากกินก็ทำเป็นเดินๆ ผ่าน
พี่เค้าก็เหมือนตะจำได้อ่ะค่ะ เราหันไปมอง เค้าก็ยิ้มให้ ยิ้มละลายหัวจายยยดวงน้อยๆของดิฉันค่ะ คุณกิตติ
บางวันไปไม่เจอ ก็หงอยๆค่ะ นอยนิดๆ 55555
ล่าสุดเช้านี้ ไปซื้อ พี่เค้าก็อยู่ร้านนะคะ
แต่พี่อีกคนมารับลูกค้าแทน แต่เราก็ไม่วายค่ะ
ต้องแอบหันไปมองซักนิด
โอ๊ยยยย อยากจะคุณกิตติคะอีกซักล้านรอบ
นางหันมามองค่าา แล้วก็ทำหน้าแบบ อ๋อ น้องคนสวยคนนี้มาอีกแล้ว
ก็ยิ้มให้ค่ะ พยักหน้านิดๆแบบว่า เราเห็นเธอแล้วนะ อะไรงี้(มโนๆ)
เขินค่ะ นี่พิมพ์ไปเขินไป
ไม่รู้จะอธิบายยังไง
พล่ามมายาวนาน
คือเราฝึกงานอีกแค่เดือนกว่าๆค่ะ
อยากขอไลน์หรืออะไรที่จะติดต่อพี่เค้าได้
แต่ไม่รู้จะยังไงดี กลัวเค้าไม่ยิ้มให้อีก
ช่วยแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ ว่าควรทำไงดี
เขิ๊นนนเขิน ~~
แอบชอบคนขายเหนียวไก่ข้างที่ทำงาน ทำไงดีคะ?
คือตอนนี้เราอายุ20ปีต้นๆค่ะ ก็เป็นช่วงที่ต้องมาฝึกงาน
แล้วคือช่วงแรกๆที่มาทำงานเนี่ย หาของกินยากมาก เพราะไม่รู้จักที่ทางแถวๆที่ทำงานเลย เห็นพี่ที่ทำงานเค้ากินข้าวเหนียวไก่ทอดกันทุกวัน
ก็อยากกินบ้างค่ะ ชอบกินข้าวเหนียวไก่ทอดมากกก
พี่ที่ทำงานเลยแนะนำว่า เออเนี่ย ข้างๆออฟฟิศเนี่ย มีร้านข้าวแกงอยู่นะ มีไก่ทอดขายด้วย เดินไปซื้อเลย
ก็ตามไปสิคะ ปกติภาพคนขายไก่ที่เห็นติดตาคือ
อาบังขายไก่ ไม่ก็ป้าๆใส่ผ้ากันเปื้อนมุ้งมิ้ง ยืนทอดไก่อะไรทำนองนี้
เราก็เดินก้มหน้าก้มตาไปซื้อ
เลือกๆไก่ พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละค่ะ
โอ้วโหหหห คุณกิตติคะ
หล่อมากกกกก พี่คนขายไก่ร้านนี้ น่าจะอายุประมาณ24-25 เหมือนเป็นลูกเจ้าของร้านอ่ะค่ะ
แล้วยิ้มทีนี่ อื้อหือออ ระทวยย้วยยานลงไปกองกับพื้น
เขินมากค่ะ , ณ จุดจุดนั้น ปฏิญาณกับตัวเองว่า
ฉันจะมาทุกวัน กินไก่ทุกวันให้เป็นเก๊าต์กันเลยทีเดียว!
แล้วหลังจากนั้นก็เวียนไปทุกวันค่ะ
บางวันไม่อยากกินก็ทำเป็นเดินๆ ผ่าน
พี่เค้าก็เหมือนตะจำได้อ่ะค่ะ เราหันไปมอง เค้าก็ยิ้มให้ ยิ้มละลายหัวจายยยดวงน้อยๆของดิฉันค่ะ คุณกิตติ
บางวันไปไม่เจอ ก็หงอยๆค่ะ นอยนิดๆ 55555
ล่าสุดเช้านี้ ไปซื้อ พี่เค้าก็อยู่ร้านนะคะ
แต่พี่อีกคนมารับลูกค้าแทน แต่เราก็ไม่วายค่ะ
ต้องแอบหันไปมองซักนิด
โอ๊ยยยย อยากจะคุณกิตติคะอีกซักล้านรอบ
นางหันมามองค่าา แล้วก็ทำหน้าแบบ อ๋อ น้องคนสวยคนนี้มาอีกแล้ว
ก็ยิ้มให้ค่ะ พยักหน้านิดๆแบบว่า เราเห็นเธอแล้วนะ อะไรงี้(มโนๆ)
เขินค่ะ นี่พิมพ์ไปเขินไป
ไม่รู้จะอธิบายยังไง
พล่ามมายาวนาน
คือเราฝึกงานอีกแค่เดือนกว่าๆค่ะ
อยากขอไลน์หรืออะไรที่จะติดต่อพี่เค้าได้
แต่ไม่รู้จะยังไงดี กลัวเค้าไม่ยิ้มให้อีก
ช่วยแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ ว่าควรทำไงดี
เขิ๊นนนเขิน ~~