ไม่รู้มีใครเคยเจอเหมือนผมไหมนะครับ
เพราะผมตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งเคยเจอ..
ช่วงนั้นไปตลาดนึง เป็นตลาดเล็กๆ ของกินทั่วไป ร้านกับข้าวที่ขายข้าวมีแค่ 1-2 ร้าน ไม่มีร้านไหนขายข้าวเหนียวเลย (มีแต่ข้าวสวย) ไอ้เราก็นึกอยากซื้อข้าวเหนียวไปกินกับข้าวที่บ้าน
จนไปเห็นร้านไก่ทอดร้านนึงที่ปลายตลาด เดินเข้าไปขอ
ซื้อข้าวเหนียว 2 ห่อ (20 บาท)
ปรากฏว่า น้องผญ.ที่ร้านถามว่า “ซื้อไก่ด้วยไหมคะ ถ้าไม่ได้ซื้อไก่ ไม่ขายข้าวค่ะ”
ผมก็ยิ้มเจื่อนๆ ไปนิดนึง และบอกว่า งั้นไม่เป็นไร เดินออกจากร้านเลย
จากคำพูดนั้นกับการแสดงออกทางสีหน้า ท่าทางของคนขาย ทำให้ผมไม่คิดอยากกินไก่ หรือ ของอะไรในร้านเขาเลย ถึงร้านเขาเหลือร้านเดียวก็ไม่อยากกิน
ทุกวันนี้เดินผ่านช่วงดึกๆ ตลาดใกล้เลิก จะแอบมองไปดูร้านเขา ไก่ทอดและข้าวเขาเหลือเยอะทุกวัน
ผมเคยไปซื้อร้านส้มตำ /ร้านปิ้งไก่ เขาก็ขายปกติ
มีบางวันหาร้านไหนไม่ได้ วิ่งไปร้านข้าวห่อ ขอซื้อข้าวเหนียว เค้าก็ขายให้ปกติสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่บึ้งตึง
อยากรู้คห.ในมุมเพื่อนๆครับว่ามีความคิดเห็นอย่างไร ?
และ และในมุมคนขายคิดอย่างไร ?
ทำไมร้านไก่ทอดถึงไม่ชอบขายข้าวเหนียวแยกให้ ?
เพราะผมตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งเคยเจอ..
ช่วงนั้นไปตลาดนึง เป็นตลาดเล็กๆ ของกินทั่วไป ร้านกับข้าวที่ขายข้าวมีแค่ 1-2 ร้าน ไม่มีร้านไหนขายข้าวเหนียวเลย (มีแต่ข้าวสวย) ไอ้เราก็นึกอยากซื้อข้าวเหนียวไปกินกับข้าวที่บ้าน
จนไปเห็นร้านไก่ทอดร้านนึงที่ปลายตลาด เดินเข้าไปขอ
ซื้อข้าวเหนียว 2 ห่อ (20 บาท)
ปรากฏว่า น้องผญ.ที่ร้านถามว่า “ซื้อไก่ด้วยไหมคะ ถ้าไม่ได้ซื้อไก่ ไม่ขายข้าวค่ะ”
ผมก็ยิ้มเจื่อนๆ ไปนิดนึง และบอกว่า งั้นไม่เป็นไร เดินออกจากร้านเลย
จากคำพูดนั้นกับการแสดงออกทางสีหน้า ท่าทางของคนขาย ทำให้ผมไม่คิดอยากกินไก่ หรือ ของอะไรในร้านเขาเลย ถึงร้านเขาเหลือร้านเดียวก็ไม่อยากกิน
ทุกวันนี้เดินผ่านช่วงดึกๆ ตลาดใกล้เลิก จะแอบมองไปดูร้านเขา ไก่ทอดและข้าวเขาเหลือเยอะทุกวัน
ผมเคยไปซื้อร้านส้มตำ /ร้านปิ้งไก่ เขาก็ขายปกติ
มีบางวันหาร้านไหนไม่ได้ วิ่งไปร้านข้าวห่อ ขอซื้อข้าวเหนียว เค้าก็ขายให้ปกติสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่บึ้งตึง
อยากรู้คห.ในมุมเพื่อนๆครับว่ามีความคิดเห็นอย่างไร ?
และ และในมุมคนขายคิดอย่างไร ?