ขอเล่าเลยละกันนะค่ะ
ช่วงนี้โรงเรียนจัดเรียนซัมเมอร์กะเด็กในโครงการพิเศษ แล้วหนูเป็นหนึ่งในนั้น หนูตั้งใจและใฝ่ฝันมากเลยค่ะ
ชอบมากๆไปเรียนทุกวัน เรียนสนุกและเราก็ชอบมันมากๆด้วย หนูตั้งความฝันของหนูไว้มากมาย หนูมุ่งมันกันมากๆเลยค่ะ
เพราะหนูอยากมีอนาคตดีๆ อยากเป็นคนเก่ง อยากได้เงินเดือนดีๆเพื่อจะมาสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ เพราะเห็นพ่อแม่ชอบพูดแบบตัดพ้อว่าถ้า
เรามีบ้านส่วนตัวก็ดีสิ พ่อพูดให้หนูฟังบ่อยๆจนหนู คิดในใจว่า พ่อจ๋ารอหนูหน่อยนะหนูจะเป็นคนสร้างบ้านให้พ่อแม่เองด้วยน้ำพรรคน้ำแรงของหนู
หนูจะมีอาชีพที่ดี หนูจะสอบชิงทุนไปเรียนต่อต่างประเทศและจะทำงานที่ต่างประเทศ หนูฝันไปไกลมากๆค่ะและหนูจะไปให้ถึงแน่ๆ
แต่มาช่วงนี้ที่หนูต้องไปเรียนซัมเมอร์ หนูตั้งใจมากๆเลยค่ะ หนูไปโรงเรียนทุกวัน แต่ด้วยความที่หนูเคยมีแฟน เคยนะค่ะ แต่ตอนนี้จำใจเลิกไปเพราะจะหันไปเอาเรื่องเรียนแบบเต็มตัว ไม่มีเวลามาไร้สาระ ก็เลยเลิกไป และไม่นานมานี้ จู่ๆพ่อกับแม่ก้เรียกเข้าไปในห้อง อยู่ๆแม่ก็พูดขึ้นแบบตัดพ้อว่า
แม่ : ที่บอกว่าไปเรียนอะไรนั้นอ้ะ ไปหาไอคนนั้นมาใช้ไหม
หนูนี้ยืนอึ้งกิมกิเลยค่ะ จุกแบบพูดไม่ออกเลยค่ะ
แล้วแม่ก็เสริมขึ้นมาอีกว่า แม่ : คนที่ทำยังงี้อ้ะนะ มันไปไม่ได้ไกลหลอกเดะมันก็ถูกจับได้อยู่ดี อย่าปิดบังกันเลย แม่ผิดหวังมากนะ เลิกเรียนเลยไหมแล้วไปอยู่กับมัน
หนูพูดไม่ออกจุกมากๆ น้ำตาไหล เสียความรู้สึกมากๆ คือหนูไม่รู้เขาเอาอะไรมาพูด งงมากๆ และวินาทีนั้น หนูท้อเลยค่ะ หนูไม่อยากทำอะไรเพื่อใครอีกแล้ว หนูจะหันไปบ้าผู้ชายแบบที่แม่พูดแล้วค่ะ เขาคงเห็นหนูเป็นคนยังงั้นจริงๆ หนูพยายามคิดนะค่ะว่าเขาจะพยายามพูดให้เราเขวแบบเล่นๆเพื่อลองใจ หนูพยายามคิดแบบนั้น แต่ถึงแม่จะคิดเล่นๆ หนูก็เสียความรู้สึกจริงๆค่ะ หนูไม่มีกำลังใจที่อยากจะเรียนต่อ หนูอยากเลิกเรียนแล้วไปอยู่กับแฟนเลยค่ะ เพื่อจะได้สมพรปากเขา แต่แล้วหนูก็พูดตอบกลับไปแบบประชดว่า ? : อืมใช่ ไปหาผัว ไป..กันมา จะทำไมหล้ะ
แม่นี้นั่งอึ้งค่ะ เขาไม่พูดอะไรเลย เราก็เดินออกจากห้องมาก ร้องไห้หนักมากกก วันนี้ครูอุตสาชม ว่าเรียนดี อยากลองสอบชิงทุนไหม ตอนนี้หนูไม่อยากเรียนแล้วค่ะ ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นเลย มันท้อมากๆ ไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเลย คือหนูไม่ชอบให้แม่พูดแบบนี้จริงๆเวลาหนูตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง ตอนนี้ท้อมากจริงๆค่ะ ถ้าเมื่อก่อน ถามว่าอยากเรียนอยากให้พ่อแม่ภูมิใจเท่าไหน เต็ม100 หนูให้เต็ม1000000 แต่แค่แม่พูดมาไม่กี่คำ ถ้าถามหนูใหม่ ให้เต็มร้อย ตอนนี้หนูให้ 6 /100 ค่ะ ยังเสียใจอยู่เลยค่ะ ไม่อยากจะทำอะไรดีๆเพื่อใครอีกแล้วจริงๆ เหนื่อยมากๆและท้อมากๆค่ะ
แค่คำพูดของพ่อแม่ไม่กี่คำก็ทำให้ชีวิตลูกเปลี่ยนได้นะค่ะ แต่ตอนนี้ หนูกำลังยื้อตัวเองให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ หนูกำลังพยายามจะลุกขึ้นมา และทำต่อไป ถึงแม้มันจะยากขึ้นเป็น 100 เป็น1000 เท่า เพราะคำพูดของแม่ แต่ก็จะทำเท่าที่เราทำได้ แค่นไหนแค่นั้น จะไม่พยายามอีกแล้ว เหนื่อย
คำพูดพ่อแม่ก็เปลี่ยนชีวิตลูกได้นะค่ะ
ช่วงนี้โรงเรียนจัดเรียนซัมเมอร์กะเด็กในโครงการพิเศษ แล้วหนูเป็นหนึ่งในนั้น หนูตั้งใจและใฝ่ฝันมากเลยค่ะ
ชอบมากๆไปเรียนทุกวัน เรียนสนุกและเราก็ชอบมันมากๆด้วย หนูตั้งความฝันของหนูไว้มากมาย หนูมุ่งมันกันมากๆเลยค่ะ
เพราะหนูอยากมีอนาคตดีๆ อยากเป็นคนเก่ง อยากได้เงินเดือนดีๆเพื่อจะมาสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ เพราะเห็นพ่อแม่ชอบพูดแบบตัดพ้อว่าถ้า
เรามีบ้านส่วนตัวก็ดีสิ พ่อพูดให้หนูฟังบ่อยๆจนหนู คิดในใจว่า พ่อจ๋ารอหนูหน่อยนะหนูจะเป็นคนสร้างบ้านให้พ่อแม่เองด้วยน้ำพรรคน้ำแรงของหนู
หนูจะมีอาชีพที่ดี หนูจะสอบชิงทุนไปเรียนต่อต่างประเทศและจะทำงานที่ต่างประเทศ หนูฝันไปไกลมากๆค่ะและหนูจะไปให้ถึงแน่ๆ
แต่มาช่วงนี้ที่หนูต้องไปเรียนซัมเมอร์ หนูตั้งใจมากๆเลยค่ะ หนูไปโรงเรียนทุกวัน แต่ด้วยความที่หนูเคยมีแฟน เคยนะค่ะ แต่ตอนนี้จำใจเลิกไปเพราะจะหันไปเอาเรื่องเรียนแบบเต็มตัว ไม่มีเวลามาไร้สาระ ก็เลยเลิกไป และไม่นานมานี้ จู่ๆพ่อกับแม่ก้เรียกเข้าไปในห้อง อยู่ๆแม่ก็พูดขึ้นแบบตัดพ้อว่า
แม่ : ที่บอกว่าไปเรียนอะไรนั้นอ้ะ ไปหาไอคนนั้นมาใช้ไหม
หนูนี้ยืนอึ้งกิมกิเลยค่ะ จุกแบบพูดไม่ออกเลยค่ะ
แล้วแม่ก็เสริมขึ้นมาอีกว่า แม่ : คนที่ทำยังงี้อ้ะนะ มันไปไม่ได้ไกลหลอกเดะมันก็ถูกจับได้อยู่ดี อย่าปิดบังกันเลย แม่ผิดหวังมากนะ เลิกเรียนเลยไหมแล้วไปอยู่กับมัน
หนูพูดไม่ออกจุกมากๆ น้ำตาไหล เสียความรู้สึกมากๆ คือหนูไม่รู้เขาเอาอะไรมาพูด งงมากๆ และวินาทีนั้น หนูท้อเลยค่ะ หนูไม่อยากทำอะไรเพื่อใครอีกแล้ว หนูจะหันไปบ้าผู้ชายแบบที่แม่พูดแล้วค่ะ เขาคงเห็นหนูเป็นคนยังงั้นจริงๆ หนูพยายามคิดนะค่ะว่าเขาจะพยายามพูดให้เราเขวแบบเล่นๆเพื่อลองใจ หนูพยายามคิดแบบนั้น แต่ถึงแม่จะคิดเล่นๆ หนูก็เสียความรู้สึกจริงๆค่ะ หนูไม่มีกำลังใจที่อยากจะเรียนต่อ หนูอยากเลิกเรียนแล้วไปอยู่กับแฟนเลยค่ะ เพื่อจะได้สมพรปากเขา แต่แล้วหนูก็พูดตอบกลับไปแบบประชดว่า ? : อืมใช่ ไปหาผัว ไป..กันมา จะทำไมหล้ะ
แม่นี้นั่งอึ้งค่ะ เขาไม่พูดอะไรเลย เราก็เดินออกจากห้องมาก ร้องไห้หนักมากกก วันนี้ครูอุตสาชม ว่าเรียนดี อยากลองสอบชิงทุนไหม ตอนนี้หนูไม่อยากเรียนแล้วค่ะ ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นเลย มันท้อมากๆ ไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเลย คือหนูไม่ชอบให้แม่พูดแบบนี้จริงๆเวลาหนูตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง ตอนนี้ท้อมากจริงๆค่ะ ถ้าเมื่อก่อน ถามว่าอยากเรียนอยากให้พ่อแม่ภูมิใจเท่าไหน เต็ม100 หนูให้เต็ม1000000 แต่แค่แม่พูดมาไม่กี่คำ ถ้าถามหนูใหม่ ให้เต็มร้อย ตอนนี้หนูให้ 6 /100 ค่ะ ยังเสียใจอยู่เลยค่ะ ไม่อยากจะทำอะไรดีๆเพื่อใครอีกแล้วจริงๆ เหนื่อยมากๆและท้อมากๆค่ะ
แค่คำพูดของพ่อแม่ไม่กี่คำก็ทำให้ชีวิตลูกเปลี่ยนได้นะค่ะ แต่ตอนนี้ หนูกำลังยื้อตัวเองให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ หนูกำลังพยายามจะลุกขึ้นมา และทำต่อไป ถึงแม้มันจะยากขึ้นเป็น 100 เป็น1000 เท่า เพราะคำพูดของแม่ แต่ก็จะทำเท่าที่เราทำได้ แค่นไหนแค่นั้น จะไม่พยายามอีกแล้ว เหนื่อย