อยากเล่าครับ เรื่องของผมก็ยาวหน่อยนะครับ เรื่องมันเริ่มจาก
วันนั้นผมอยากหล่อเป็นพิเศษครับ มีสาวที่ผมชอบ (เพื่อนของน้องในออฟฟิศ) จะเข้ามาที่ออฟฟิศครับ
ปกติผมก็ใส่เสื้อเชิ๊ต กางเกงแสลคปกติครับ แต่ด้วยความที่อยากหล่อเป็นพิเศษ ผมเลยใส่เสื้อเชิ๊ตตัวที่ผมคิดว่าเท่ที่สุด กางเกงแสลคฟิตๆแบบหนุ่มขาเด๊ป ทรงผมที่ปกติไม่ค่อยทำอะไร ก็เซ็ตให้เข้าทรง เพื่อน้องเค้าจะประทับใจ
และในที่สุดผมก็ได้พบน้องเค้าครับ ถึงน้องจะไม่ได้สวยเลิศเลอปานดาราในทีวี แต่สำหรับผมน้องเค้าสวยและน่ารักมากๆ
เพื่อนๆในออฟฟิศก็ช่วยเชียร์ผม น้องในออฟฟิศที่เป็นเพื่อนน้องเค้าก็เชียร์ผมเหมือนกัน
สรุปว่าวันนั้นผมก็ได้กลับบ้านพร้อมกับน้องครับ!!ฟ้าฝนช่างเป็นใจให้สองเรา
ปรากฏว่าเราพักอยู่คอนโดเดียวกัน! อั้ยยะ อย่างกับการ์ตูนญี่ปุ่น
ผมก็วางแผนไปเรื่อยว่าจะขอเบอร์น้องเค้ายังไง คุยกับน้องเค้ายังไง ทำให้น้องประทับใจผมยังไง ตอนเดินกลับผมก็คุยกับน้องเค้าไปด้วย เดินไปด้วยคุยไปด้วย หัวเราะกัน เค้าเองก็เริ่มยิ้มให้ผมมากขึ้น
ผมนี้ฟินสุดๆเลยครับ เหมือนว่าเธอจะชอบผมอยู่เหมือนกัน (อันนี้น้องในออฟฟิศที่เป็นเพื่อนน้องบอกมา ไม่ได้มโนครับ อิอิ)
เผอิญตรงที่นั่งรอรถเมล์มันมีที่ว่างครับ ผมก็เลยนั่งคู่กับเธอรถเมล์ครับ เท่านั้นแหละครับ หายนะก็เกิดขึ้น
ระหว่างที่ผมกับเธอกำลังยิ้มให้กับและลงนั่ง ผมก็ได้ยินเสียงครับ เสียงที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุด
แคว๊กกกกกกกกกกกกกกก
เหมือนโลกจะถล่มตรงหน้าผม เหมือนเวรกรรมมันตามทัน โลกนี้มันอยู่ยาก คนอ่อนแอก็ต้องตาย
แคว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก
ภาพเริ่มเคลี่อนไหวช้าลง พร้อมกับความรู้สึกเย็นวาบบริเวณกางเกง
มันขาดครับ....... ขาดจากเป้าไปถึงก้น และจากก้นไปถึงเป้า พระเจ้า
และเหมือนหายนะมันยังไม่พอของในกระเป๋าผมก็ร่วงด้วยครับ!!
มือถือของผม...... Iphone 6 ของผม!!! ยังผ่อนไม่หมด โนววววววว
ทันใดนั้นนางฟ้าของผม เอื้อมมาคว้า Iphone 6 ของผมได้ทัน
แต่มือถืออีกเครื่องของผมนั้นได้แตกไปพร้อมกับหน้าของผมในตอนนี้
แตกละเอียด แบบช่างที่ไหนก็ไม่รับประกอบ ต้องทุบแล้วหลอมใหม่อย่างเดียว
นอกจากผมจะกางเกงขาดแล้ว มือถือยังพังอีก ที่สำคัญที่สุดทำไมต้องเป็นวันนี้!!ปีหนึ่งมี 365 วัน ดันเป็นวันที่ผมได้กลับพร้อมน้องเค้า!!!
ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆให้เธอ ขณะที่ในหัวผมคิดว่ายังโชคดีที่กางเกงในที่ผมใส่วันนี้เป็นสีดำเหมือนกับกางเกงแสลคทำให้มองไม่เห็นชัดมาก
เธอมองมาที่ผมพร้อมเสียงหัวเราะ ผมงี้อายจนไม่รู้จะทำยังไง อยากตายมากครับ ยิงผมตรงนี้เลยได้โปรด ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆบอกน้อง
น้องครับไปแท๊กซี่กันไหม เดี๋ยวพี่จ่ายเอง (ต้องโชว์ป๋าล้างอายหน่อย)
น้องเค้าหัวเราะครับ เสียงหัวเราะของน้องเค้าใสจริงๆ โลกดูสว่างขึ้นจริงๆ แต่สำหรับวินาทีนี้ผมสมองว่างเปล่าไปแล้วครับ!
พอน้องหยุดหัวเราะ เค้าก็หันมายิ้มให้ผม เธอบอกผมว่า ขึ้นแท๊กซี่เถอะค่ะ หนูว่าพี่คงขึ้นรถเมล์ไม่ได้ แล้ววันหยุดเราค่อยไปดูมือถือเครื่องใหม่ให้พี่ก็ได้ค่ะ (บร๊ะ บุญบารมีที่สั่งสมมาทำงานได้จังหวะพอดี)
ผมนี้อึ้งไปเลย เป็นวินาทีที่ผมคิดว่าจริงๆกางเกงขาดก็ดีนะ มันคงเป็นโชคชะตาที่เราจะได้ไปเดทกัน เย้!!!
ผมได้เบอร์กับไลน์ของน้องมาแล้วครับ ตอนนี้เราโทร+ไลน์หากันทุกวัน หึๆๆๆ
ผมกับน้องพึ่งไปซื้อมือถือกันเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเนี๊ยะละครับ ผมกับน้องซื้อ Zenfone C มากันครับ ซื้อกันมาเป็นคู่เธอเครื่องหนึ่ง ผมเครื่องหนึ่ง แค่คนละสีกัน เพราะตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วครับ อิอิ
#อาจจะเป็นเพราะคู่กัน #ไม่โสดไม่พาล #จริงๆเป้าขาดก็ดีนะ
เรื่องเล่าหนุ่มออฟฟิศ : มือถือใหม่กับคนใหม่
วันนั้นผมอยากหล่อเป็นพิเศษครับ มีสาวที่ผมชอบ (เพื่อนของน้องในออฟฟิศ) จะเข้ามาที่ออฟฟิศครับ
ปกติผมก็ใส่เสื้อเชิ๊ต กางเกงแสลคปกติครับ แต่ด้วยความที่อยากหล่อเป็นพิเศษ ผมเลยใส่เสื้อเชิ๊ตตัวที่ผมคิดว่าเท่ที่สุด กางเกงแสลคฟิตๆแบบหนุ่มขาเด๊ป ทรงผมที่ปกติไม่ค่อยทำอะไร ก็เซ็ตให้เข้าทรง เพื่อน้องเค้าจะประทับใจ
และในที่สุดผมก็ได้พบน้องเค้าครับ ถึงน้องจะไม่ได้สวยเลิศเลอปานดาราในทีวี แต่สำหรับผมน้องเค้าสวยและน่ารักมากๆ
เพื่อนๆในออฟฟิศก็ช่วยเชียร์ผม น้องในออฟฟิศที่เป็นเพื่อนน้องเค้าก็เชียร์ผมเหมือนกัน
สรุปว่าวันนั้นผมก็ได้กลับบ้านพร้อมกับน้องครับ!!ฟ้าฝนช่างเป็นใจให้สองเรา
ปรากฏว่าเราพักอยู่คอนโดเดียวกัน! อั้ยยะ อย่างกับการ์ตูนญี่ปุ่น
ผมก็วางแผนไปเรื่อยว่าจะขอเบอร์น้องเค้ายังไง คุยกับน้องเค้ายังไง ทำให้น้องประทับใจผมยังไง ตอนเดินกลับผมก็คุยกับน้องเค้าไปด้วย เดินไปด้วยคุยไปด้วย หัวเราะกัน เค้าเองก็เริ่มยิ้มให้ผมมากขึ้น
ผมนี้ฟินสุดๆเลยครับ เหมือนว่าเธอจะชอบผมอยู่เหมือนกัน (อันนี้น้องในออฟฟิศที่เป็นเพื่อนน้องบอกมา ไม่ได้มโนครับ อิอิ)
เผอิญตรงที่นั่งรอรถเมล์มันมีที่ว่างครับ ผมก็เลยนั่งคู่กับเธอรถเมล์ครับ เท่านั้นแหละครับ หายนะก็เกิดขึ้น
ระหว่างที่ผมกับเธอกำลังยิ้มให้กับและลงนั่ง ผมก็ได้ยินเสียงครับ เสียงที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุด
แคว๊กกกกกกกกกกกกกกก
เหมือนโลกจะถล่มตรงหน้าผม เหมือนเวรกรรมมันตามทัน โลกนี้มันอยู่ยาก คนอ่อนแอก็ต้องตาย
แคว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก
ภาพเริ่มเคลี่อนไหวช้าลง พร้อมกับความรู้สึกเย็นวาบบริเวณกางเกง
มันขาดครับ....... ขาดจากเป้าไปถึงก้น และจากก้นไปถึงเป้า พระเจ้า
และเหมือนหายนะมันยังไม่พอของในกระเป๋าผมก็ร่วงด้วยครับ!!
มือถือของผม...... Iphone 6 ของผม!!! ยังผ่อนไม่หมด โนววววววว
ทันใดนั้นนางฟ้าของผม เอื้อมมาคว้า Iphone 6 ของผมได้ทัน
แต่มือถืออีกเครื่องของผมนั้นได้แตกไปพร้อมกับหน้าของผมในตอนนี้
แตกละเอียด แบบช่างที่ไหนก็ไม่รับประกอบ ต้องทุบแล้วหลอมใหม่อย่างเดียว
นอกจากผมจะกางเกงขาดแล้ว มือถือยังพังอีก ที่สำคัญที่สุดทำไมต้องเป็นวันนี้!!ปีหนึ่งมี 365 วัน ดันเป็นวันที่ผมได้กลับพร้อมน้องเค้า!!!
ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆให้เธอ ขณะที่ในหัวผมคิดว่ายังโชคดีที่กางเกงในที่ผมใส่วันนี้เป็นสีดำเหมือนกับกางเกงแสลคทำให้มองไม่เห็นชัดมาก
เธอมองมาที่ผมพร้อมเสียงหัวเราะ ผมงี้อายจนไม่รู้จะทำยังไง อยากตายมากครับ ยิงผมตรงนี้เลยได้โปรด ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆบอกน้อง
น้องครับไปแท๊กซี่กันไหม เดี๋ยวพี่จ่ายเอง (ต้องโชว์ป๋าล้างอายหน่อย)
น้องเค้าหัวเราะครับ เสียงหัวเราะของน้องเค้าใสจริงๆ โลกดูสว่างขึ้นจริงๆ แต่สำหรับวินาทีนี้ผมสมองว่างเปล่าไปแล้วครับ!
พอน้องหยุดหัวเราะ เค้าก็หันมายิ้มให้ผม เธอบอกผมว่า ขึ้นแท๊กซี่เถอะค่ะ หนูว่าพี่คงขึ้นรถเมล์ไม่ได้ แล้ววันหยุดเราค่อยไปดูมือถือเครื่องใหม่ให้พี่ก็ได้ค่ะ (บร๊ะ บุญบารมีที่สั่งสมมาทำงานได้จังหวะพอดี)
ผมนี้อึ้งไปเลย เป็นวินาทีที่ผมคิดว่าจริงๆกางเกงขาดก็ดีนะ มันคงเป็นโชคชะตาที่เราจะได้ไปเดทกัน เย้!!!
ผมได้เบอร์กับไลน์ของน้องมาแล้วครับ ตอนนี้เราโทร+ไลน์หากันทุกวัน หึๆๆๆ
ผมกับน้องพึ่งไปซื้อมือถือกันเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเนี๊ยะละครับ ผมกับน้องซื้อ Zenfone C มากันครับ ซื้อกันมาเป็นคู่เธอเครื่องหนึ่ง ผมเครื่องหนึ่ง แค่คนละสีกัน เพราะตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วครับ อิอิ
#อาจจะเป็นเพราะคู่กัน #ไม่โสดไม่พาล #จริงๆเป้าขาดก็ดีนะ