ก่อนอื่นขอให้เพื่อนๆฟังเพลงนี้กันก่อนนะคร้าบ

เพลงประกอบละคร แอบรักออนไลน์
ตอบคำถามตัวเองไม่ได้เลย ว่าต้องการสิ่งไหน เป็นคำถามที่ไม่มีผู้ใด ตอบแทนฉันได้เลย คนแบบไหนที่ฉันฝันไว้ในใจ
คนแบบไหนที่ฉันหวังให้เป็นจุดหมาย ไม่อยากหลงทางอย่างนี้ ฉันไม่เคยจะรู้หัวใจ ตัวเอง แล้วเมื่อไรจะตอบตัวเองได้สักที
ว่าคนๆ ไหนที่ต้องการ ใช่เธอคนนี้ หรือว่าอาจจะเป็นเขา อยากรู้ว่าเธอคือใคร อยากจะรักใครเป็นแค่สักคน เป็นเธอจะได้ไหม
อยากจะรักบางคนหมดหัวใจ จะใช่เธอหรือเปล่า คนแบบไหนที่ฉันฝันไว้ในใจ คนแบบไหนที่ฉันหวังให้เป็นจุดหมาย
ไม่อยากหลงทางอย่างนี้ ฉันไม่เคยจะรู้หัวใจตัวเอง แล้วเมื่อไรจะตอบตัวเองได้สักทีว่าคนๆ ไหนที่ต้องการ ใช่เธอคนนี้
หรืออาจจะเป็นเขา อยากรู้ว่าเธอคือใคร อยากได้รักใครสักคน มัวหลงทางไปทำไม ฉันควรทำอย่างไร ฉันไม่เคยจะรู้หัวใจตัวเอง
แล้วเมื่อไรจะตอบตัวเองได้สักที ว่าคนๆ ไหนที่ต้องการ ใช่เธอคนนี้ หรืออาจจะเป็นเขา อยากรู้ว่าเธอคือใคร อยากรู้หัวใจตัวเอง ??????
**************************************************************************

หลายๆคนที่ติดตามอ่านกระทู้ของผมมาบ้าง น่าจะคิดไปว่า ผมเป็นคนดีที่น่าสงสาร
แต่เปล่าเลยครับ ผมไม่ใช้คนดี ผมแค่แชร์ มุมดีดีของผมออกมาให้เพื่อนๆได้อ่านมั้ง
วันนี้ผมจะเล่าเรื่องนึง ที่ผมตัดสินใจทำจบไปแล้ว เมื่อไม่กี่วันนี้เองคร้าบ เล่าละน้า....
หลังจากที่ผมอกหักเลิกกับแฟนที่ผมคบมานานแสนนาน ผมก็ทำทุกทางทุกอย่างให้ผมอยู่ตัวคนเดียวได้
แต่ไอ้ความเหงามันก็ทำร้ายผมจนผมเหงา....เหลือเกิน 5 เดือนผ่านไปที่ผมไม่มีใคร ไม่ได้รับการกอด ไม่ได้รับความรัก
จะผิดไหม ถ้าผมลองเปิดใจเหงาๆของผมให้ใครสักคน มันควรถึงเวลาของผมรึยัง....????
และผมก็เริ่มตัดสินใจหาเพื่อนในเน็ต จนได้คุยกะใครคนนึง ขอตั้งชื่อย่อ ว่านาย อ.นะครับ
วันแรกที่ผมได้เจอนาย อ.ผมรู้สึกดี อยากคุยด้วยอีก เราดูหนังกัน ก็เท่านั้น...
จากนั้นผมก็ไปส่งเขาที่ห้อง แต่ไม่ได้ขึ้นห้องเขานะครับ ผมกลับบ้านมานั้งทบทวนความรู้สึกตัวเอง คิดทั้งคืน ว่าผมจะทำไงดี
ผมว่าผมเหงามาก และอยากเริ่มมีใครสักคน นาย อ.ผมดูแล้วเขาก็ดี ไม่แสดงออก แมน นิสัยผู้ชาย ตรงตามที่ผมชอบทุกอย่าง
ซึ่งส่วนตัวผมเป็นคนไม่เปิดเผย อยากมีแฟนเป็นเพื่อน หรือไปไหนใครไม่สามารถสังเกตุได้ (นี้ละความยากของการหาแฟนของผม)
ผ่านไปคืนนึง เช้าขึ้นมาผมก็นั้งคิดเหมือนเดิม ว่าผมควรก้าวไปทางไหนดี และแล้วเหมือนในละคร
Line ดังขึ้นมา นาย อ.พิมพ์มาบอกว่า "ขอบคุณสำหรับเมื่อวาน หนังสนุกมาก อ.รู้สึกจะชอบผมแล้วผมละคิดยังไง"
ตอนนั้นผมก็เลยตัดสินใจ เปิดหัวใจตัวเองอีกครั้ง ประตูของผมเปิดออกแล้ว ผมพิมพ์ข้อความกลับไป ว่า "ผมก็รู้สึกเช่นกัน ชอบครับ"
จากนั้นมา เราก็คบกัน แม้ว่าเราจะต่างกันมากก็ตาม ผมรู้สึกว่า นาย อ.มีอะไรมากมายเหมือนผม เช่น ขาดพ่อแม่ ตัวคนเดียว
นั้นละครับ มันทำให้ผมอยากปกป้องนาย อ. อยากให้เขาแข็งแกร่ง....และอยากดูแลเขาขึ้นมา
แต่ความต่างของเรามันเยอะมากครับ ผมก็พยายามก้าวข้ามปัญหาต่างๆเหล่านั้น
1.บ้านของเราไกลกัน คนละฝั่งเมือง แต่ผมก็ขับรถไปค้างห้องเขาตอนดึกๆ พยายามใช้เวลาอยู่เป็นเพื่อนเขามากๆ ผมคิดว่า
การที่เราจะคบใครสักคน รู้จักใครสักคนต้องให้เวลาก้นมากๆ ผมก็ทำ
2.ผมเป็นคนรักนอนสบาย ชอบแอร์ ชอบนอนที่นิ่มๆ แต่ห้องเขาเป็นห้องเช่า ที่ไม่มีเตียง เขาเอาผ้าห่มปูนอนกะพื้น มันแข็งอะครับ
อีกวันผมก็เอาผ้านวมบ้านผมไปปูๆให้มันนิ่มขึ้น
3.ความชอบเราที่แตกต่างกันออกในรสนิยม ผมข่อนข้าง สามารถกิน ร้านข้างทางไปจนถึงห้างหรูได้หมดครับ แต่นายอ.ชอบกินข้างทาง
และพาผมไปงานวัดทุกวัด ที่เขาพาผมไปได้
4.ผมไม่เป็นตัวเองเท่าที่ควร เหมือนผมต้องโตกว่า คิดแทนเขามากกว่า ให้คำแนะนำเขา และเขาก็ดูเชื่อผมไปซะทุกอย่าง
5.เขาชอบถามผมว่า ผมรักเขาไหม แต่ผมก็ไม่เคยตอบ "ผมไม่ชอบโกหกใคร ผมตอบได้แค่ว่าผมชอบ"
นั้นละครับ ความต่าง.....เบื้องต้นที่ผมรู้ อาจเป็นกำแพงของผมมั้ง หรือ ผมหาข้ออ้างก็ไม่รู้
แต่ไม่ใช้ผมไม่พยายาม ผมพยายามที่จะรักเขามากๆ คนเรามันปรับเขาหากันได้ผมคิดแบบนั้น ไม่ว่ารสนิยม หรือ อะไรก็ตาม
แต่แท้ที่สุด เมื่อผมคบเขาไปได้1 เดือนกว่าๆ ผมก็ได้ค้นพบคำตอบ อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นคำถามที่ผมค้นหามาตั้งแต่ช่วงแรกๆที่ได้คบกับเขา
ผมรักเขาไม่ได้ ทำไงผมก็ไม่รัก.....ถึงแม้จะต่อเวลาไปอีก 1เดือน หลายๆเดือน ผมก็คงไม่อาจรักเขาไม่ได้
และไม่ใช้ว่าผมลืมคนเก่าไม่ได้นะครับ คนเรามันแทนทีกันไม่ได้และไม่สมควรคิดแบบนั้น เขาคือคนใหม่ ที่ผมยอมรับเขามาในชีวิต
แต่จะผิดไหม??? ถ้าผมได้แค่ชอบเขา สุดท้ายแล้ว ผมก็คิดๆว่าผมจะทำไงดี ผมเก็บตัวอยู่บ้าน เล่นพันทิพ...คิดๆๆ
จนผมได้ทางออก และบอกความจริงเขาไปในที่สุด และ ผมว่าผมอยากเป็นเพื่อนกับเขา ไปเที่ยว เจอกันแบบเพื่อน
ผมพร้อมจะมีใครสักคนเข้ามาในความเหงาของผมนะครับ แต่ไม่ใช้ใครก็ได้ ก็ไม่รู้ว่าผมจะหาคนๆนั้นเจอไหม
แล้วถ้าผมไม่เปิดประตูหัวใจ ผมจะรู้ได้ไง? ว่าเขาคือคนที่ใช้หรือไม่ใช้ ผมว่าผมไม่ใช้คนไม่เคยพอ หรือ อยากหาใหม่เรื่อยๆ
"ผมแค่อยากคบใครสักคน และรักเขาแบบสุดหัวใจแบบที่ผมเคยรักผู้ชายคนนึงมาแล้ว"
การที่ผมได้รู้จักรักดีดี มันเลยทำให้ผมมองหารักดีดี อยู่รึเปล่า....แต่ผมก็จะพาคำตอบและเจอคนนั้น
ถ้าผมเจอ และ ถ้าเราจับมือก้าวผ่านความกลัวของผมไปได้ ผมสัญญาจะดูแลเขา และรักเขาหมดหัวใจ ผมคิดของผมแบบนี้จริงๆนะครับ
ใครที่ได้อ่านเรื่องของผมมาตลอด ถ้าอยากรู้จักผม รบกวนอ่านทุกกระทู้ว่าผมเป็นคนแบบไหน ถ้าคิดว่าผมพอจะเป็นคนที่ใช้
ติดต่อผมมาได้นะครับ ผมก็เหงาไม่แพ้หลายๆคนในโลกนี้ ที่ไม่มีใครและรอคนที่ใช้ที่สุด.....เพื่อจะเดินกับผมต่อไปในอนาคต
ผมไม่อยากเดินคนเดียวแล้ว...ไม่อยากหลงทางแบบนี้อีกเลย
ปล.แอบหาคู่ซะงั้น
ผมได้ประตูหัวใจได้เปิดเพื่อให้ใครสักคนเดินเข้ามา และสุดท้ายผมก็ให้เขาเดินออกไป?? เบื่อตัวเองจัง....หง่อยๆๆ
เพลงประกอบละคร แอบรักออนไลน์
ตอบคำถามตัวเองไม่ได้เลย ว่าต้องการสิ่งไหน เป็นคำถามที่ไม่มีผู้ใด ตอบแทนฉันได้เลย คนแบบไหนที่ฉันฝันไว้ในใจ
คนแบบไหนที่ฉันหวังให้เป็นจุดหมาย ไม่อยากหลงทางอย่างนี้ ฉันไม่เคยจะรู้หัวใจ ตัวเอง แล้วเมื่อไรจะตอบตัวเองได้สักที
ว่าคนๆ ไหนที่ต้องการ ใช่เธอคนนี้ หรือว่าอาจจะเป็นเขา อยากรู้ว่าเธอคือใคร อยากจะรักใครเป็นแค่สักคน เป็นเธอจะได้ไหม
อยากจะรักบางคนหมดหัวใจ จะใช่เธอหรือเปล่า คนแบบไหนที่ฉันฝันไว้ในใจ คนแบบไหนที่ฉันหวังให้เป็นจุดหมาย
ไม่อยากหลงทางอย่างนี้ ฉันไม่เคยจะรู้หัวใจตัวเอง แล้วเมื่อไรจะตอบตัวเองได้สักทีว่าคนๆ ไหนที่ต้องการ ใช่เธอคนนี้
หรืออาจจะเป็นเขา อยากรู้ว่าเธอคือใคร อยากได้รักใครสักคน มัวหลงทางไปทำไม ฉันควรทำอย่างไร ฉันไม่เคยจะรู้หัวใจตัวเอง
แล้วเมื่อไรจะตอบตัวเองได้สักที ว่าคนๆ ไหนที่ต้องการ ใช่เธอคนนี้ หรืออาจจะเป็นเขา อยากรู้ว่าเธอคือใคร อยากรู้หัวใจตัวเอง ??????
**************************************************************************
แต่เปล่าเลยครับ ผมไม่ใช้คนดี ผมแค่แชร์ มุมดีดีของผมออกมาให้เพื่อนๆได้อ่านมั้ง
วันนี้ผมจะเล่าเรื่องนึง ที่ผมตัดสินใจทำจบไปแล้ว เมื่อไม่กี่วันนี้เองคร้าบ เล่าละน้า....
หลังจากที่ผมอกหักเลิกกับแฟนที่ผมคบมานานแสนนาน ผมก็ทำทุกทางทุกอย่างให้ผมอยู่ตัวคนเดียวได้
แต่ไอ้ความเหงามันก็ทำร้ายผมจนผมเหงา....เหลือเกิน 5 เดือนผ่านไปที่ผมไม่มีใคร ไม่ได้รับการกอด ไม่ได้รับความรัก
จะผิดไหม ถ้าผมลองเปิดใจเหงาๆของผมให้ใครสักคน มันควรถึงเวลาของผมรึยัง....????
และผมก็เริ่มตัดสินใจหาเพื่อนในเน็ต จนได้คุยกะใครคนนึง ขอตั้งชื่อย่อ ว่านาย อ.นะครับ
วันแรกที่ผมได้เจอนาย อ.ผมรู้สึกดี อยากคุยด้วยอีก เราดูหนังกัน ก็เท่านั้น...
จากนั้นผมก็ไปส่งเขาที่ห้อง แต่ไม่ได้ขึ้นห้องเขานะครับ ผมกลับบ้านมานั้งทบทวนความรู้สึกตัวเอง คิดทั้งคืน ว่าผมจะทำไงดี
ผมว่าผมเหงามาก และอยากเริ่มมีใครสักคน นาย อ.ผมดูแล้วเขาก็ดี ไม่แสดงออก แมน นิสัยผู้ชาย ตรงตามที่ผมชอบทุกอย่าง
ซึ่งส่วนตัวผมเป็นคนไม่เปิดเผย อยากมีแฟนเป็นเพื่อน หรือไปไหนใครไม่สามารถสังเกตุได้ (นี้ละความยากของการหาแฟนของผม)
ผ่านไปคืนนึง เช้าขึ้นมาผมก็นั้งคิดเหมือนเดิม ว่าผมควรก้าวไปทางไหนดี และแล้วเหมือนในละคร
Line ดังขึ้นมา นาย อ.พิมพ์มาบอกว่า "ขอบคุณสำหรับเมื่อวาน หนังสนุกมาก อ.รู้สึกจะชอบผมแล้วผมละคิดยังไง"
ตอนนั้นผมก็เลยตัดสินใจ เปิดหัวใจตัวเองอีกครั้ง ประตูของผมเปิดออกแล้ว ผมพิมพ์ข้อความกลับไป ว่า "ผมก็รู้สึกเช่นกัน ชอบครับ"
จากนั้นมา เราก็คบกัน แม้ว่าเราจะต่างกันมากก็ตาม ผมรู้สึกว่า นาย อ.มีอะไรมากมายเหมือนผม เช่น ขาดพ่อแม่ ตัวคนเดียว
นั้นละครับ มันทำให้ผมอยากปกป้องนาย อ. อยากให้เขาแข็งแกร่ง....และอยากดูแลเขาขึ้นมา
แต่ความต่างของเรามันเยอะมากครับ ผมก็พยายามก้าวข้ามปัญหาต่างๆเหล่านั้น
1.บ้านของเราไกลกัน คนละฝั่งเมือง แต่ผมก็ขับรถไปค้างห้องเขาตอนดึกๆ พยายามใช้เวลาอยู่เป็นเพื่อนเขามากๆ ผมคิดว่า
การที่เราจะคบใครสักคน รู้จักใครสักคนต้องให้เวลาก้นมากๆ ผมก็ทำ
2.ผมเป็นคนรักนอนสบาย ชอบแอร์ ชอบนอนที่นิ่มๆ แต่ห้องเขาเป็นห้องเช่า ที่ไม่มีเตียง เขาเอาผ้าห่มปูนอนกะพื้น มันแข็งอะครับ
อีกวันผมก็เอาผ้านวมบ้านผมไปปูๆให้มันนิ่มขึ้น
3.ความชอบเราที่แตกต่างกันออกในรสนิยม ผมข่อนข้าง สามารถกิน ร้านข้างทางไปจนถึงห้างหรูได้หมดครับ แต่นายอ.ชอบกินข้างทาง
และพาผมไปงานวัดทุกวัด ที่เขาพาผมไปได้
4.ผมไม่เป็นตัวเองเท่าที่ควร เหมือนผมต้องโตกว่า คิดแทนเขามากกว่า ให้คำแนะนำเขา และเขาก็ดูเชื่อผมไปซะทุกอย่าง
5.เขาชอบถามผมว่า ผมรักเขาไหม แต่ผมก็ไม่เคยตอบ "ผมไม่ชอบโกหกใคร ผมตอบได้แค่ว่าผมชอบ"
นั้นละครับ ความต่าง.....เบื้องต้นที่ผมรู้ อาจเป็นกำแพงของผมมั้ง หรือ ผมหาข้ออ้างก็ไม่รู้
แต่ไม่ใช้ผมไม่พยายาม ผมพยายามที่จะรักเขามากๆ คนเรามันปรับเขาหากันได้ผมคิดแบบนั้น ไม่ว่ารสนิยม หรือ อะไรก็ตาม
แต่แท้ที่สุด เมื่อผมคบเขาไปได้1 เดือนกว่าๆ ผมก็ได้ค้นพบคำตอบ อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นคำถามที่ผมค้นหามาตั้งแต่ช่วงแรกๆที่ได้คบกับเขา
ผมรักเขาไม่ได้ ทำไงผมก็ไม่รัก.....ถึงแม้จะต่อเวลาไปอีก 1เดือน หลายๆเดือน ผมก็คงไม่อาจรักเขาไม่ได้
และไม่ใช้ว่าผมลืมคนเก่าไม่ได้นะครับ คนเรามันแทนทีกันไม่ได้และไม่สมควรคิดแบบนั้น เขาคือคนใหม่ ที่ผมยอมรับเขามาในชีวิต
แต่จะผิดไหม??? ถ้าผมได้แค่ชอบเขา สุดท้ายแล้ว ผมก็คิดๆว่าผมจะทำไงดี ผมเก็บตัวอยู่บ้าน เล่นพันทิพ...คิดๆๆ
จนผมได้ทางออก และบอกความจริงเขาไปในที่สุด และ ผมว่าผมอยากเป็นเพื่อนกับเขา ไปเที่ยว เจอกันแบบเพื่อน
ผมพร้อมจะมีใครสักคนเข้ามาในความเหงาของผมนะครับ แต่ไม่ใช้ใครก็ได้ ก็ไม่รู้ว่าผมจะหาคนๆนั้นเจอไหม
แล้วถ้าผมไม่เปิดประตูหัวใจ ผมจะรู้ได้ไง? ว่าเขาคือคนที่ใช้หรือไม่ใช้ ผมว่าผมไม่ใช้คนไม่เคยพอ หรือ อยากหาใหม่เรื่อยๆ
"ผมแค่อยากคบใครสักคน และรักเขาแบบสุดหัวใจแบบที่ผมเคยรักผู้ชายคนนึงมาแล้ว"
การที่ผมได้รู้จักรักดีดี มันเลยทำให้ผมมองหารักดีดี อยู่รึเปล่า....แต่ผมก็จะพาคำตอบและเจอคนนั้น
ถ้าผมเจอ และ ถ้าเราจับมือก้าวผ่านความกลัวของผมไปได้ ผมสัญญาจะดูแลเขา และรักเขาหมดหัวใจ ผมคิดของผมแบบนี้จริงๆนะครับ
ใครที่ได้อ่านเรื่องของผมมาตลอด ถ้าอยากรู้จักผม รบกวนอ่านทุกกระทู้ว่าผมเป็นคนแบบไหน ถ้าคิดว่าผมพอจะเป็นคนที่ใช้
ติดต่อผมมาได้นะครับ ผมก็เหงาไม่แพ้หลายๆคนในโลกนี้ ที่ไม่มีใครและรอคนที่ใช้ที่สุด.....เพื่อจะเดินกับผมต่อไปในอนาคต
ผมไม่อยากเดินคนเดียวแล้ว...ไม่อยากหลงทางแบบนี้อีกเลย
ปล.แอบหาคู่ซะงั้น