ขึ้นดอย เดินทางไกล ไปป่า เรียกหาน้ำพริกคั่วกุ้งแห้ง เข้าไว้ไม่เสียหลาย

ตั้งชื่อกระทู้เสียยาวและชวนตื่นเต้นยังกับว่าจะไปผจญภัยที่ไหน  ที่แท้สล่าปู่อยากแนะนำน้ำพริก
พื้นบ้านที่ทำไว้ติดบ้านหรือติดตัวในโอกาสที่จั่วไว้ที่หัวกระทู้นั่นแหละ  มันเหมาะกับบรรยากาศ
ดีแท้

เป็นน้ำพริกที่ทำไม่ยากแต่ว่าน่าจะมีต้นทุนสูงสักนิด  ด้วยวัตถุดิบหลัก ๆ ต้องใช้กุ้งแห้งทำ และจะมี
จุกจิกมือบ้าง แต่ก็คุ้มเรื่องความอร่อย

นี่ไงครับโฉมหน้าน้ำพริกคั่ว  คลุกข้าวสวยร้อน ๆ  อร่อยอย่าบอกใคร



ความจุกจิกและต้นทุนสูงเกิดขึ้นตรงนี้ครับ

หอมเจียว  กระเทียมเจียว







กุ้งแห้งแช่น้ำให้นุ่ม  นำไปทอดรวมกับถั่วเน่าแข็บที่ซอยหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ



ถั่วเน่าแข็บอีก คั่วให้แห้งกรอบป่นรวมกับพริกแห้งคั่ว



กุ้งแห้ง  กระเทียม  กะปิ  โขลกละเอียด  นำไปผัดไฟอ่อนในน้ำมันแค่ติดกระทะ ผัดจนหอม
ใส่กะละมังทิ้งไว้รอเย็น



ทุกอย่างพร้อม



ทั้งหมดเทรวมกัน  





คลุกเคล้า  ถ้าอ่อนเค็มเติมเกลือป่น





ความอร่อยจะอยู่ที่หวานจากเนื้อกุ้งแห้ง หอมจากกระเทียม หอมแดงเจียว  เค็ม ๆ มัน ๆ จากถั่วเน่าแข็บ
มีเผ็ดตามนิดหน่อย   ที่พิเศษสุดคือกลิ่นคลาสสิคจากถั่วเน่าแข็บนั่นเอง







ที่เห็นว่าทำท่าบรรจุกล่องอย่างดี  นั้นขอบอกว่ามันเป็นคู่มือเดินทางไกลของสล่าปู่ซึ่งมีกิจต้องออกสัญจร
ไปกลับน่าจะเกิน 2,000 ก.ม.  บางมื้อที่จำเป็นต้องใช้บริการร้านอาหารที่ต้อนรับขาจรโดยที่เราไม่รู้รสชาติ
มาก่อน  สล่าขอเลือกข้าวนึ่งสัก 10 บาท กับน้ำพริกที่เตรียมไป  น่าจะมีความสุขกว่า

ได้ไปเที่ยว พบเจอได้กินอะไรอร่อย ๆ จะมาเล่าสู่กันฟังนะครับ  26 ก.พ. - 2 มี.ค. น่าจะมีครบทุกรส

สวัสดีครับ