สวัสดีค่ะ หากเริ่มทำงานเก็บเงินตั้งแต่อายุ 19 วางเป้าหมายชีวิตไว้ว่า จะต้องได้จับเงิน 1 แสนบาท ก่อนอายุ 22 ได้เก็บกระเป๋าบินเที่ยวต่างประเทศ ด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง (อันนี้ทำสำเร็จแล้วค่ะ) แอบบินเที่ยวต่างประเทศ 3 ประเทศแหนะ เป้าหมายต่อไปคือก่อนอายุ 30 จะต้องได้จับเงิน 1 ล้านบาท มีหน้าที่การงานที่มั่นคง บ้าน รถ สุขภาพชีวิตที่ดี มีคนรักครอบครัวที่สมบูรณ์ พ่อแม่ได้มีชีวิตที่สบาย ... คนที่เขาประสบความสำเร็จในชีวิต มีการดำเนินชีวิต ใช้ชีวิตอย่างไร วางเป้าหมาย วางแผลนไว้ยังไงค่ะ ?
ขอแนะนำตัวสั้นๆจะพยายามเล่าย่อๆให้มากที่สุดนะค่ะ จะได้ไม่เบื่อกันก่อน .. ปัจจุบันอายุ 22 ปีค่ะ เรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ตอนเด็กๆ ใช้ชีวิตสุขสบายมาตั้งแต่เกิด คุณพ่อมีธุรกิจนำเข้า - ส่งออก คุณแม่มีธุรกิจร้านอาหารค่ะ เป็นธุรกิจส่วนตัวของครอบครัว จะเรียกว่าฐานะทางบ้านค่อยข้างรวยค่ะ มีต้นทุนชีวิตที่สูง ไม่เคยลำบาก จนมาวันนึงตอนนั้นอายุ 13 กำลังขึ้น ม 1 ทางบ้านเกิดปัญหาใหญ่ค่ะ ถูกฟ้องล้มละลาย (ขอไม่เล่าสาเหตุนะค่ะ) ลองนึกภาพตามนะค่ะ จากคนเคยมีชีวิตที่สบาย เรียกว่าชีวิตคนรวยก็ว่าได้ค่ะ แต่มาวันนึงไม่เหลืออะไรเลยค่ะ แม้แต่เงิน 1 บาท รู้สึกมีค่ามากค่ะ ธนาคารยึดทรัพย์สินหมด ความรู้สึกเหมือนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ชีวิตแย่มาก ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ นี่คือเหตุผลที่ทำให้รู้สึก กลัวความลำบาก กลัวความจน กลัวสิ่งพวกนี้ตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ คิดอยู่ตลอดว่าโตมาจะต้องขยันทำงาน ขยันทำมาหากิน เก็บเงิน จะได้ไม่ลำบาก หลังจากนั้น 4 - 5 ปี ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณแม่ทำงานหนักมากค่ะ จนกลับมามีฐานะ มีชีวิตที่สบายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้จะไม่เหมือนครั้งเดิมนะค่ะ เพราะว่าหลายอย่างในชีวิตมีการแปลงเปลี่ยนไป
ลืมบอกไปว่า .. เจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆค่ะ เป็นคนมีความฝันหลายอย่างค่ะ ชอบคิดนู้นคิดนี่ วางแผลนวางเป้าหมายชีวิต เวลาเจอสิ่งใหม่ๆ จะเรียนรู้ตัวเองตลอดเวลา วันหยุดก็จะไปออกกำลังกาย เข้าฟิตเนต ตีกอล์ฟ อันนี้จะรักมากๆค่ะ ตีกอล์ฟเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็ว่าได้เลยค่ะ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ทำอะไรคนเดียว ไม่ชอบความวุ่นวายค่ะ และเป็นคนที่มีความคิดไม่เหมือนเด็กคนอื่นหรือเด็กรุ่นๆเดียวกันมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ถามว่าสังเกตได้จากอะไร เวลาได้คุยกับเพื่อนจะรู้สึกตัวเองมีความคิดไม่เหมือนคนอื่นค่ะ มีความคิดที่ไกลกว่าหรือคิดอะไรได้มากกว่า เวลาได้ทำงานกลุ่มกับเพื่อนก็จะมีความคิดที่เป็นผู้นำมากกว่า ประมาณนี้แหละค่ะ เข้าเรื่องกันเลยเนอะ .. เริ่มทำงานเก็บเงินตั้งแต่อายุ 19 ทำงานอะไร เรียนด้วยทำงานด้วยมีการใช้ชีวิตอย่างไร อายุ 20 กว่า มีเงินเก็บหลักแสน มีธุรกิจของตัวเอง ทุกอย่างมันเริ่มมาจากอะไรและสำเร็จได้ยังไง ละต่อไปจะวางแผนชีวิตอย่างไร ?
ตอนนั้นอายุ 19 - 20 ประมาณนี้ค่ะ ช่วงนั้นได้มีโอกาสดูหนังเรื่องนึง ซึ่งสร้างแรงบรรดาลใจให้กับตัวเองมาก "วัยรุ่นพันล้าน" หนังของ GTH ค่ะ ต้องบอกก่อนเลยว่า ตอนแรกที่ดูยังไม่รู้เลยว่าใครคือ ต็อบ เถ้าแก่น้อย รู้แค่ว่า เด็กคนนี้อายุแค่ 17 - 18 สามารถทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ มีเงินเป็นแสนๆ ตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ยังเรียนไม่จบ ทางบ้านประสบปัญหาเป็นหนี้ ฟ้องล้มละลาย ถูกยึดทรัพย์สิน (รู้สึกเหมือนชีวิตที่ผ่านมาของตัวเองมาก) ชีวิตดิ้นรนทำทุกอย่าง ขายเกาลัด ขายเครื่องเล่นเสียง ทำนู้นทำนี่จนมาขายสาหร่าย เราเลยรู้สึกว่า ถ้าเรารู้เราอยากเป็นอะไร เราชอบอะไร อยากให้ชีวิตเป็นยังไง ลงมือทำเลยค่ะเพราะเวลาไม่เคยรอใคร เงินหาไม่ยากถ้าเราคิดจะหา เราหาเงินได้ไม่ต้องรอคำว่า เรียนปริญญาจบ ท่องไว้ งานคือเงิน เงินคืองาน ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน อยากมีเงินก็ต้องมีงาน เพลงประกอบละครหนังวัยรุ่นพันล้าน ชื่อเพลงว่า แสงสุดท้าย ของพี่ตูนค่ะ ลองไปฟังกันนะค่ะ เป็นเพลงที่มีความหมายดีมาก จขกท พยายามฟังจนหาความหมายเจอ แล้วรู้สึกว่า เอาหวะ ลุยยยยยยย ตอนนั้นเรียนปี 1 ค่ะ วุฒิการศึกษาก็มีแค่ ม 6 ที่จะใช้สมัครงาน เอาไงเอากัน อยากทำงานหาเงินเอง จะได้แบ่งเบาภาระแม่ ไม่อยากแบมือขอเงินแม่อีกแล้ว แม่เหนื่อยมาเยอะแล้ว จากนี้ชีวิตจริงทุกอย่างกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว ความลำบาก อุปสรรค ความสบาย ความสำเร็จ
ตอนอายุ 19 กำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 ตอนนั้นทำงานอยู่สนามบินสุวรรรภูมิค่ะ ช่วงนั้นมหาลัยเกิดเหตุน้ำท่วมค่ะ ทำให้มีการปิดภาคเรียนที่ยาวนานมาก 6 เดือน จขกท ทำงานกลางคืนนะค่ะ เข้างาน 4 ทุ่ม เลิก ตี 5 เงินเดือนประมาณหมื่นต้นๆ ทำได้ประมาณครึ่งปีค่ะ มีเงินเก็บก้อนใหญ่ก้อนนึงแล้วค่ะ เงินเก็บก้อนแรกก็บินเที่ยวต่างประเทศเลยค่ะ ความฝันมากๆ แบคแพคลุยยยยย แล้วช่วงนั้นก็เปิดเทอมพอดี ทำให้ต้องออกจากงานเพราะเรียนหนัก ไม่สามารถทำงานกลางคืนได้ด้วย ทีนี้แหละค่ะปัญหา คนเคยหาเงินได้ คนเคยทำงาน มีเงินใช้ กำลังมีเงินเก็บ รู้สึกสนุกกับชีวิตการทำงาน รู้สึกมีความสุขกับชีวิตช่วงนี้มากๆ แต่ทำไงดีหละ เปิดเทอมแล้ว จะเรียนด้วยทำงานด้วยได้ยังไง จะให้กลับไปใช้ชีวิตแบมือขอเงินแม่อีกไม่เอาแล้วหนะ ไม่เอาไม่เอา
ตอนอายุ 19 ปลายๆ - 20 เอาหวะ เรียนก็ 6 วัน จะหางาน Part time ก็ไม่ได้เขากำหนดขั้นต่ำ 4 วันแหนะ TT ทำแบบหนัง เถ้าแก่น้อยค่ะ รู้จักลงทุน ทำธุรกิจตัวเองไปเลย ไม่ต้องเข้างานเป็นเวลา สามารถหาเงินได้ 24 ชั่วโมง เลยนำเงินเก็บที่มีอยู่มาลงทุนทำธุรกิจขายครีม ขายคอลลาเจนค่ะ เนื่องจากส่วนตัวเป็นคนตัวเล็ก ผิวพรรณค่อนข้างดี ขาว เลยสามารถทำธุรกิจตรงนี้ได้ง่าย ลุยเลยค่ะ .. เปิดเพจเฟสบุ้ค ขายคนรู้จักเพื่อนมหาลัย เพื่อนที่ทำงานบ้าง ขายดีมากๆ เก็บเงินได้มาอีกก้อนนึงค่ะ เหมือนเดิมบินเที่ยงต่างประเทศอีกแล้ว จนมาวันนึงธุรกิจครีม คอลลาเจนก็เงียบหายไปค่ะ ธุรกิจพวกนี้มาไวไปไว ช่วงบูมก็ต้องรีบกอบโกยแต่ตอนธุรกิจบูมเราก็กอบโกยไว้หมดแล้ว ก็เลยไม่รู้สึกเสียดายค่ะ เอาไงต่อหละ หางานทำอะไรต่อดี ช่วงนี้จำได้ว่าหมดภาคเรียนพอดีค่ะ เอาหวะ จัดตารางเรียนใหม่ เอาให้มีเวลาเหลือที่จะทำงานได้บ้าง
ตอนอายุ 20 - 21 หางาน Part time ทำค่ะ งานแรกเลยค่ะ งานร้านกาแฟค่ะ เพราะชอบบรรยากาศร้านกาแฟ อยากเป็น Barista ตอนนั้นใช้ชีวิตแบบเหนื่อยมาก เช้าเรียน เลิกเที่ยง บ่ายมาทำงานกว่าจะได้กลับบ้าน 4 - 5 ทุ่ม เข้านอนก็เที่ยงคืน เช้าอีกวันก็ตื่นมาเรียน ทำงาน เรียนทำงาน ชีวิตมีแค่นี้จริงๆค่ะ เหนื่อยและอดทนมากกกกกก แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ค่ะ ทำงานร้านที่กาแฟแบรนด์นี้มา 1 ปีกว่าค่ะ และพอเริ่มมีประสบการณ์ทำงาน ประสบการณ์การเป็น Barista เริ่มรู้ช่องทาง จขกท เปลี่ยนงานค่ะ เพราะอยากเรียนรู้ประสบการณ์ที่กว้างขึ้น เงินเยอะกว่าเดิม หลายๆอย่างค่ะ แต่เป็นงานร้านกาแฟเหมือนเดิมค่ะ แต่ก็ยังใช้ชีวิตหนักๆ เรียนๆ ทำงานๆ เก็บเงิน ชีวิตมีแค่นี้จริงๆค่ะ สิ้นเดือนเงินเดือนออกก็ให้รางวัลชีวิตตัวเองบ้าง บางทีก็เครียดนะค่ะ ทั้งการเรียน ทั้งหน้าที่การงาน แต่ก็ยังดีมี กอล์ฟ ตีกอล์ฟช่วยคลายเครียด ผ่อนคลายอะไรได้ขึ้นเยอะค่ะ ออกกำลังกาย เข้าฟิตเนต
ตอนอายุ 22 ปัจจุบัน จขกท ทำงานอยู่ร้านกาแฟแบรนอันดับ 1 ของเรานี่แหละค่ะ แฮะๆ คงไม่ต้องบอกว่าแบรนไหน หลายคนในนี้น่าจะเป็นลูกค้าประจำหรือชอบทานแบรนนี้นะค่ะหรือหลายคนที่อ่านกระทู้นี้ จขกท เชื่อว่าเราต้องเคยเจอหน้ากันมาแน่ๆค่ะ เพราะเนืองจากสาขาที่ จขกท ทำเป็นสาขาที่คนใช้บริการค่อนข้างมาก สาขา .... ฮี่ๆ และในช่วงที่มีโอกาส จขกท ก็จะหารายได้พิเศษค่ะ อย่างเช่น สงกรานปีที่ผ่านมาก็ไปขายข้าวไข่เจียวตรงถนนสีลมค่ะ ไข่เจียวกล่องละ 20 บาท ฮ่าๆ อาจจะเคยกินฝีมือกันมาแล้วบ้างนะ หรือถ้าว่างๆจริงๆก็จะมีการรับงานฟรีแลนหารายได้เสริมอีกทางค่ะ อะไรที่เป็นเงิน มีโอกาสเข้ามา ทำได้ทำหมดค่ะไม่เคยปล่อยให้โอกาสหลุดมือไป
จนตอนนี้กำลังรู้สึกว่า กำลังใกล้เรียนจบแล้วค่ะ ตอนนี้เรียนปี 3 เทอม 2 แล้วค่ะ อยากรู้ว่า คนที่เขาประสบความสำเร็จในชีวิต เขาวางแผนชีวิต มีการดำเนินการชีวิต ใช้ชีวิตอย่างไรกันค่ะ อย่างส่วนตัว จขกท วางเป้าหมายไว้ว่า ก่อนอายุ 30 จะต้องได้จับเงิน 1 ล้านบาท ด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง มีหน้าที่การงานที่มั่งคง มีสุขภาพชีวิตที่ดี บ้าน รถ มีคนรักครอบครัวที่สมบูรณ์และพ่อแม่ได้ใช้ชีวิตอยู่สบายค่ะ ควรจะมีการวางเป้าหมายอย่างไรต่อไปดีค่ะ อย่างที่ได้เล่าคร่าวๆไว้ข้างต้นนี่คือสิ่งที่ได้ดำเนินชีวิตมา ปัจจุบันมีประสบการณ์ทำงานระหว่างเรียนเกือบ 3 ปี ค่ะ มีเงินเก็บหลักแสนค่ะ มีการออมโดยการซื้อกองทุน หุ้นค่ะ ไม่ขอเงินผู้ปกครองใช้แล้ว ทุกอย่างอยากได้อะไร อยากทำอะไรไปไหนใช้เงินจากน้ำพักน้ำแรงตัวเองหมดค่ะ
แต่สิ่งที่ทำให้สำเร็จมาจนถึงวันนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความขยัน ความอดทนหลายๆอย่าง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยคือ การไม่ลืมบุพการีค่ะ ทุกเดือนเวลาทำงานหาเงินมาได้เท่าไหร่ จะได้มากได้น้อย จะต้องให้เงินบุพการีค่ะ เพราะ จขกท เชื่อว่า คนที่ไม่ทิ้งพ่อทิ้งแม่ คนที่ดูแลพ่อแม่ ทำอะไรจะไม่ตกอับ แล้วก็จริงๆค่ะ เวลามีเรื่องอะไรหน้าที่การงาน การเรียน มีเรื่องเดือดร้อนทุกครั้งจะเหมือนมีอะไรมาดึงขึ้นตลอด ไม่เคยตกอับเลยค่ะ และสำคัญที่สุดในความสำเร็จคือ "การมีเป้าหมายชีวิตค่ะ"
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ หากมีประสบการณ์ดีๆจะแชร์ มีความเห็นต่างๆ ยินดีเลยนะค่ะชาวพันทิพพพพพพพพ ^^
ทำงานเก็บเงินตั้งแต่อายุ 19 .. คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต มีการดำเนินชีวิตและวางเป้าหมายชีวิตกันยังไงค่ะ
ขอแนะนำตัวสั้นๆจะพยายามเล่าย่อๆให้มากที่สุดนะค่ะ จะได้ไม่เบื่อกันก่อน .. ปัจจุบันอายุ 22 ปีค่ะ เรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ตอนเด็กๆ ใช้ชีวิตสุขสบายมาตั้งแต่เกิด คุณพ่อมีธุรกิจนำเข้า - ส่งออก คุณแม่มีธุรกิจร้านอาหารค่ะ เป็นธุรกิจส่วนตัวของครอบครัว จะเรียกว่าฐานะทางบ้านค่อยข้างรวยค่ะ มีต้นทุนชีวิตที่สูง ไม่เคยลำบาก จนมาวันนึงตอนนั้นอายุ 13 กำลังขึ้น ม 1 ทางบ้านเกิดปัญหาใหญ่ค่ะ ถูกฟ้องล้มละลาย (ขอไม่เล่าสาเหตุนะค่ะ) ลองนึกภาพตามนะค่ะ จากคนเคยมีชีวิตที่สบาย เรียกว่าชีวิตคนรวยก็ว่าได้ค่ะ แต่มาวันนึงไม่เหลืออะไรเลยค่ะ แม้แต่เงิน 1 บาท รู้สึกมีค่ามากค่ะ ธนาคารยึดทรัพย์สินหมด ความรู้สึกเหมือนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ชีวิตแย่มาก ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ นี่คือเหตุผลที่ทำให้รู้สึก กลัวความลำบาก กลัวความจน กลัวสิ่งพวกนี้ตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ คิดอยู่ตลอดว่าโตมาจะต้องขยันทำงาน ขยันทำมาหากิน เก็บเงิน จะได้ไม่ลำบาก หลังจากนั้น 4 - 5 ปี ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณแม่ทำงานหนักมากค่ะ จนกลับมามีฐานะ มีชีวิตที่สบายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้จะไม่เหมือนครั้งเดิมนะค่ะ เพราะว่าหลายอย่างในชีวิตมีการแปลงเปลี่ยนไป
ลืมบอกไปว่า .. เจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆค่ะ เป็นคนมีความฝันหลายอย่างค่ะ ชอบคิดนู้นคิดนี่ วางแผลนวางเป้าหมายชีวิต เวลาเจอสิ่งใหม่ๆ จะเรียนรู้ตัวเองตลอดเวลา วันหยุดก็จะไปออกกำลังกาย เข้าฟิตเนต ตีกอล์ฟ อันนี้จะรักมากๆค่ะ ตีกอล์ฟเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็ว่าได้เลยค่ะ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ทำอะไรคนเดียว ไม่ชอบความวุ่นวายค่ะ และเป็นคนที่มีความคิดไม่เหมือนเด็กคนอื่นหรือเด็กรุ่นๆเดียวกันมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ถามว่าสังเกตได้จากอะไร เวลาได้คุยกับเพื่อนจะรู้สึกตัวเองมีความคิดไม่เหมือนคนอื่นค่ะ มีความคิดที่ไกลกว่าหรือคิดอะไรได้มากกว่า เวลาได้ทำงานกลุ่มกับเพื่อนก็จะมีความคิดที่เป็นผู้นำมากกว่า ประมาณนี้แหละค่ะ เข้าเรื่องกันเลยเนอะ .. เริ่มทำงานเก็บเงินตั้งแต่อายุ 19 ทำงานอะไร เรียนด้วยทำงานด้วยมีการใช้ชีวิตอย่างไร อายุ 20 กว่า มีเงินเก็บหลักแสน มีธุรกิจของตัวเอง ทุกอย่างมันเริ่มมาจากอะไรและสำเร็จได้ยังไง ละต่อไปจะวางแผนชีวิตอย่างไร ?
ตอนนั้นอายุ 19 - 20 ประมาณนี้ค่ะ ช่วงนั้นได้มีโอกาสดูหนังเรื่องนึง ซึ่งสร้างแรงบรรดาลใจให้กับตัวเองมาก "วัยรุ่นพันล้าน" หนังของ GTH ค่ะ ต้องบอกก่อนเลยว่า ตอนแรกที่ดูยังไม่รู้เลยว่าใครคือ ต็อบ เถ้าแก่น้อย รู้แค่ว่า เด็กคนนี้อายุแค่ 17 - 18 สามารถทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ มีเงินเป็นแสนๆ ตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ยังเรียนไม่จบ ทางบ้านประสบปัญหาเป็นหนี้ ฟ้องล้มละลาย ถูกยึดทรัพย์สิน (รู้สึกเหมือนชีวิตที่ผ่านมาของตัวเองมาก) ชีวิตดิ้นรนทำทุกอย่าง ขายเกาลัด ขายเครื่องเล่นเสียง ทำนู้นทำนี่จนมาขายสาหร่าย เราเลยรู้สึกว่า ถ้าเรารู้เราอยากเป็นอะไร เราชอบอะไร อยากให้ชีวิตเป็นยังไง ลงมือทำเลยค่ะเพราะเวลาไม่เคยรอใคร เงินหาไม่ยากถ้าเราคิดจะหา เราหาเงินได้ไม่ต้องรอคำว่า เรียนปริญญาจบ ท่องไว้ งานคือเงิน เงินคืองาน ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน อยากมีเงินก็ต้องมีงาน เพลงประกอบละครหนังวัยรุ่นพันล้าน ชื่อเพลงว่า แสงสุดท้าย ของพี่ตูนค่ะ ลองไปฟังกันนะค่ะ เป็นเพลงที่มีความหมายดีมาก จขกท พยายามฟังจนหาความหมายเจอ แล้วรู้สึกว่า เอาหวะ ลุยยยยยยย ตอนนั้นเรียนปี 1 ค่ะ วุฒิการศึกษาก็มีแค่ ม 6 ที่จะใช้สมัครงาน เอาไงเอากัน อยากทำงานหาเงินเอง จะได้แบ่งเบาภาระแม่ ไม่อยากแบมือขอเงินแม่อีกแล้ว แม่เหนื่อยมาเยอะแล้ว จากนี้ชีวิตจริงทุกอย่างกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว ความลำบาก อุปสรรค ความสบาย ความสำเร็จ
ตอนอายุ 19 กำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 ตอนนั้นทำงานอยู่สนามบินสุวรรรภูมิค่ะ ช่วงนั้นมหาลัยเกิดเหตุน้ำท่วมค่ะ ทำให้มีการปิดภาคเรียนที่ยาวนานมาก 6 เดือน จขกท ทำงานกลางคืนนะค่ะ เข้างาน 4 ทุ่ม เลิก ตี 5 เงินเดือนประมาณหมื่นต้นๆ ทำได้ประมาณครึ่งปีค่ะ มีเงินเก็บก้อนใหญ่ก้อนนึงแล้วค่ะ เงินเก็บก้อนแรกก็บินเที่ยวต่างประเทศเลยค่ะ ความฝันมากๆ แบคแพคลุยยยยย แล้วช่วงนั้นก็เปิดเทอมพอดี ทำให้ต้องออกจากงานเพราะเรียนหนัก ไม่สามารถทำงานกลางคืนได้ด้วย ทีนี้แหละค่ะปัญหา คนเคยหาเงินได้ คนเคยทำงาน มีเงินใช้ กำลังมีเงินเก็บ รู้สึกสนุกกับชีวิตการทำงาน รู้สึกมีความสุขกับชีวิตช่วงนี้มากๆ แต่ทำไงดีหละ เปิดเทอมแล้ว จะเรียนด้วยทำงานด้วยได้ยังไง จะให้กลับไปใช้ชีวิตแบมือขอเงินแม่อีกไม่เอาแล้วหนะ ไม่เอาไม่เอา
ตอนอายุ 19 ปลายๆ - 20 เอาหวะ เรียนก็ 6 วัน จะหางาน Part time ก็ไม่ได้เขากำหนดขั้นต่ำ 4 วันแหนะ TT ทำแบบหนัง เถ้าแก่น้อยค่ะ รู้จักลงทุน ทำธุรกิจตัวเองไปเลย ไม่ต้องเข้างานเป็นเวลา สามารถหาเงินได้ 24 ชั่วโมง เลยนำเงินเก็บที่มีอยู่มาลงทุนทำธุรกิจขายครีม ขายคอลลาเจนค่ะ เนื่องจากส่วนตัวเป็นคนตัวเล็ก ผิวพรรณค่อนข้างดี ขาว เลยสามารถทำธุรกิจตรงนี้ได้ง่าย ลุยเลยค่ะ .. เปิดเพจเฟสบุ้ค ขายคนรู้จักเพื่อนมหาลัย เพื่อนที่ทำงานบ้าง ขายดีมากๆ เก็บเงินได้มาอีกก้อนนึงค่ะ เหมือนเดิมบินเที่ยงต่างประเทศอีกแล้ว จนมาวันนึงธุรกิจครีม คอลลาเจนก็เงียบหายไปค่ะ ธุรกิจพวกนี้มาไวไปไว ช่วงบูมก็ต้องรีบกอบโกยแต่ตอนธุรกิจบูมเราก็กอบโกยไว้หมดแล้ว ก็เลยไม่รู้สึกเสียดายค่ะ เอาไงต่อหละ หางานทำอะไรต่อดี ช่วงนี้จำได้ว่าหมดภาคเรียนพอดีค่ะ เอาหวะ จัดตารางเรียนใหม่ เอาให้มีเวลาเหลือที่จะทำงานได้บ้าง
ตอนอายุ 20 - 21 หางาน Part time ทำค่ะ งานแรกเลยค่ะ งานร้านกาแฟค่ะ เพราะชอบบรรยากาศร้านกาแฟ อยากเป็น Barista ตอนนั้นใช้ชีวิตแบบเหนื่อยมาก เช้าเรียน เลิกเที่ยง บ่ายมาทำงานกว่าจะได้กลับบ้าน 4 - 5 ทุ่ม เข้านอนก็เที่ยงคืน เช้าอีกวันก็ตื่นมาเรียน ทำงาน เรียนทำงาน ชีวิตมีแค่นี้จริงๆค่ะ เหนื่อยและอดทนมากกกกกก แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ค่ะ ทำงานร้านที่กาแฟแบรนด์นี้มา 1 ปีกว่าค่ะ และพอเริ่มมีประสบการณ์ทำงาน ประสบการณ์การเป็น Barista เริ่มรู้ช่องทาง จขกท เปลี่ยนงานค่ะ เพราะอยากเรียนรู้ประสบการณ์ที่กว้างขึ้น เงินเยอะกว่าเดิม หลายๆอย่างค่ะ แต่เป็นงานร้านกาแฟเหมือนเดิมค่ะ แต่ก็ยังใช้ชีวิตหนักๆ เรียนๆ ทำงานๆ เก็บเงิน ชีวิตมีแค่นี้จริงๆค่ะ สิ้นเดือนเงินเดือนออกก็ให้รางวัลชีวิตตัวเองบ้าง บางทีก็เครียดนะค่ะ ทั้งการเรียน ทั้งหน้าที่การงาน แต่ก็ยังดีมี กอล์ฟ ตีกอล์ฟช่วยคลายเครียด ผ่อนคลายอะไรได้ขึ้นเยอะค่ะ ออกกำลังกาย เข้าฟิตเนต
ตอนอายุ 22 ปัจจุบัน จขกท ทำงานอยู่ร้านกาแฟแบรนอันดับ 1 ของเรานี่แหละค่ะ แฮะๆ คงไม่ต้องบอกว่าแบรนไหน หลายคนในนี้น่าจะเป็นลูกค้าประจำหรือชอบทานแบรนนี้นะค่ะหรือหลายคนที่อ่านกระทู้นี้ จขกท เชื่อว่าเราต้องเคยเจอหน้ากันมาแน่ๆค่ะ เพราะเนืองจากสาขาที่ จขกท ทำเป็นสาขาที่คนใช้บริการค่อนข้างมาก สาขา .... ฮี่ๆ และในช่วงที่มีโอกาส จขกท ก็จะหารายได้พิเศษค่ะ อย่างเช่น สงกรานปีที่ผ่านมาก็ไปขายข้าวไข่เจียวตรงถนนสีลมค่ะ ไข่เจียวกล่องละ 20 บาท ฮ่าๆ อาจจะเคยกินฝีมือกันมาแล้วบ้างนะ หรือถ้าว่างๆจริงๆก็จะมีการรับงานฟรีแลนหารายได้เสริมอีกทางค่ะ อะไรที่เป็นเงิน มีโอกาสเข้ามา ทำได้ทำหมดค่ะไม่เคยปล่อยให้โอกาสหลุดมือไป
จนตอนนี้กำลังรู้สึกว่า กำลังใกล้เรียนจบแล้วค่ะ ตอนนี้เรียนปี 3 เทอม 2 แล้วค่ะ อยากรู้ว่า คนที่เขาประสบความสำเร็จในชีวิต เขาวางแผนชีวิต มีการดำเนินการชีวิต ใช้ชีวิตอย่างไรกันค่ะ อย่างส่วนตัว จขกท วางเป้าหมายไว้ว่า ก่อนอายุ 30 จะต้องได้จับเงิน 1 ล้านบาท ด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง มีหน้าที่การงานที่มั่งคง มีสุขภาพชีวิตที่ดี บ้าน รถ มีคนรักครอบครัวที่สมบูรณ์และพ่อแม่ได้ใช้ชีวิตอยู่สบายค่ะ ควรจะมีการวางเป้าหมายอย่างไรต่อไปดีค่ะ อย่างที่ได้เล่าคร่าวๆไว้ข้างต้นนี่คือสิ่งที่ได้ดำเนินชีวิตมา ปัจจุบันมีประสบการณ์ทำงานระหว่างเรียนเกือบ 3 ปี ค่ะ มีเงินเก็บหลักแสนค่ะ มีการออมโดยการซื้อกองทุน หุ้นค่ะ ไม่ขอเงินผู้ปกครองใช้แล้ว ทุกอย่างอยากได้อะไร อยากทำอะไรไปไหนใช้เงินจากน้ำพักน้ำแรงตัวเองหมดค่ะ
แต่สิ่งที่ทำให้สำเร็จมาจนถึงวันนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความขยัน ความอดทนหลายๆอย่าง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยคือ การไม่ลืมบุพการีค่ะ ทุกเดือนเวลาทำงานหาเงินมาได้เท่าไหร่ จะได้มากได้น้อย จะต้องให้เงินบุพการีค่ะ เพราะ จขกท เชื่อว่า คนที่ไม่ทิ้งพ่อทิ้งแม่ คนที่ดูแลพ่อแม่ ทำอะไรจะไม่ตกอับ แล้วก็จริงๆค่ะ เวลามีเรื่องอะไรหน้าที่การงาน การเรียน มีเรื่องเดือดร้อนทุกครั้งจะเหมือนมีอะไรมาดึงขึ้นตลอด ไม่เคยตกอับเลยค่ะ และสำคัญที่สุดในความสำเร็จคือ "การมีเป้าหมายชีวิตค่ะ"
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ หากมีประสบการณ์ดีๆจะแชร์ มีความเห็นต่างๆ ยินดีเลยนะค่ะชาวพันทิพพพพพพพพ ^^