จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย ไฉนเจ้าจึงฝ่ออยู่ ไฉนเจ้าจึงกระสับกระส่ายภายในข้าพเจ้า
จงหวังใจในพระเจ้า เพราะข้าพเจ้าจะถวายสดุดีแด่พระองค์อีก ผู้ทรงเป็นความอุปถัมภ์ และพระเจ้าของข้าพเจ้า
[สดุดี 42:11 TH1971]
Why are you cast down, O my soul, and why are you in turmoil within me?
Hope in God; for I shall again praise him, my salvation and my God.
[Psalm 42:11 ESV]
กระหายหาพระเจ้า
ถึงหัวหน้านักร้อง มัสคิลบทหนึ่งของคณะโคราห์
1
กวางกระ
กระสนหาลำธารที่มีน้ำไหลฉันใด
ข้าแต่พระเจ้า จิตวิญญาณของข้าพระองค์ ก็กระ
กระสนหาพระองค์ฉันนั้น
2
จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระเจ้า หาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์
เมื่อไรข้าพระองค์จะได้มาเห็นพระพักตร์พระเจ้า
3
ข้าพระองค์กินน้ำตาต่างอาหารทั้งวันคืน
ขณะที่คนพูดกับข้าพระองค์วันแล้ววันเล่าว่า “พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน”
4
เมื่อข้าพระองค์ระบายความในใจออกมา ข้าพระองค์ระลึกถึงสิ่งเหล่านี้ได้ คือข้าพระองค์ไปกับประชาชน
และนำเขาไปเป็นกระบวนแห่ถึงพระนิเวศของพระเจ้า ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีและเสียงเพลงโมทนา คือมวลชนกำลังมีเทศกาลฉลอง
5
จิตใจของข้าพเจ้าเอ๋ย ไฉนเจ้าจึงฝ่ออยู่ ไฉนเจ้าจึงกระสับกระส่ายภายในข้าพเจ้า
จงหวังใจในพระเจ้า เพราะข้าพเจ้าจะถวายสดุดีแด่พระองค์อีก ผู้ทรงเป็นความอุปถัมภ์ และพระเจ้าของข้าพเจ้า
6
จิตใจของข้าพระองค์ฝ่ออยู่ภายในข้าพระองค์ เพราะฉะนั้นข้าพระองค์จึงระลึกถึงพระองค์
ตั้งแต่แผ่นดินแห่งแม่น้ำจอร์แดนและแห่งภูเขาเฮอร์โมน ตั้งแต่เนินมิซาร์
7
เมื่อเสียงน้ำแก่งตก ที่ลึกก็กู่เรียกที่ลึก
บรรดาคลื่นและระลอกของพระองค์ ท่วมข้าพระองค์แล้ว
8
กลางวันพระเจ้าทรงบัญชาความรักมั่นคงของพระองค์
และกลางคืนเพลงของพระองค์อยู่กับข้าพเจ้า เป็นคำอธิษฐานต่อพระเจ้าแห่งชีวิตของข้าพเจ้า
9
ข้าพเจ้าทูลพระเจ้าพระศิลาของข้าพเจ้าว่า “ไฉนพระองค์ทรงลืมข้าพระองค์เสีย
ไฉนข้าพระองค์จึงต้องไปอย่างเป็นทุกข์ เพราะการบีบบังคับของศัตรู”
10
ปรปักษ์ของข้าพระองค์เยาะเย้ยข้าพระองค์ ประดุจแผลร้ายภายในร่างของข้าพระองค์
ในเมื่อเขากล่าวแก่ข้าพระองค์เสมอๆ อยู่ว่า “พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน”
11
จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย ไฉนเจ้าจึงฝ่ออยู่ ไฉนเจ้าจึงกระสับกระส่ายภายในข้าพเจ้า
จงหวังใจในพระเจ้า เพราะข้าพเจ้าจะถวายสดุดีแด่พระองค์อีก ผู้ทรงเป็นความอุปถัมภ์ และพระเจ้าของข้าพเจ้า
[สดุดี 42:1-11 TH1971]
Why Are You Cast Down, O My Soul?
To the choirmaster. A Maskil of the Sons of Korah.
1
As a deer pants for flowing streams,
so pants my soul for you, O God.
2
My soul thirsts for God, for the living God.
When shall I come and appear before God?
3
My tears have been my food day and night,
while they say to me all the day long, “Where is your God?”
4
These things I remember, as I pour out my soul: how I would go with the throng
and lead them in procession to the house of God with glad shouts and songs of praise, a multitude keeping festival.
5
Why are you cast down, O my soul, and why are you in turmoil within me?
Hope in God; for I shall again praise him, my salvation
6
and my God. My soul is cast down within me; therefore I remember you
from the land of Jordan and of Hermon, from Mount Mizar.
7
Deep calls to deep at the roar of your waterfalls;
all your breakers and your waves have gone over me.
8
By day the Lord commands his steadfast love,
and at night his song is with me, a prayer to the God of my life.
9
I say to God, my rock: “Why have you forgotten me?
Why do I go mourning because of the oppression of the enemy?”
10
As with a deadly wound in my bones, my adversaries taunt me,
while they say to me all the day long, “Where is your God?”
11
Why are you cast down, O my soul, and why are you in turmoil within me?
Hope in God; for I shall again praise him, my salvation and my God.
[Psalm 42:1-11 ESV]
[[คริสเตียน]] - 01/12/57 - กระหายหาพระเจ้า (Why Are You Cast Down, O My Soul?)
จงหวังใจในพระเจ้า เพราะข้าพเจ้าจะถวายสดุดีแด่พระองค์อีก ผู้ทรงเป็นความอุปถัมภ์ และพระเจ้าของข้าพเจ้า
Why are you cast down, O my soul, and why are you in turmoil within me?
Hope in God; for I shall again praise him, my salvation and my God.
กระหายหาพระเจ้า
ถึงหัวหน้านักร้อง มัสคิลบทหนึ่งของคณะโคราห์
1
ข้าแต่พระเจ้า จิตวิญญาณของข้าพระองค์ ก็กระ
2
เมื่อไรข้าพระองค์จะได้มาเห็นพระพักตร์พระเจ้า
3
ขณะที่คนพูดกับข้าพระองค์วันแล้ววันเล่าว่า “พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน”
4
และนำเขาไปเป็นกระบวนแห่ถึงพระนิเวศของพระเจ้า ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีและเสียงเพลงโมทนา คือมวลชนกำลังมีเทศกาลฉลอง
5
จงหวังใจในพระเจ้า เพราะข้าพเจ้าจะถวายสดุดีแด่พระองค์อีก ผู้ทรงเป็นความอุปถัมภ์ และพระเจ้าของข้าพเจ้า
6
ตั้งแต่แผ่นดินแห่งแม่น้ำจอร์แดนและแห่งภูเขาเฮอร์โมน ตั้งแต่เนินมิซาร์
7
บรรดาคลื่นและระลอกของพระองค์ ท่วมข้าพระองค์แล้ว
8
และกลางคืนเพลงของพระองค์อยู่กับข้าพเจ้า เป็นคำอธิษฐานต่อพระเจ้าแห่งชีวิตของข้าพเจ้า
9
ไฉนข้าพระองค์จึงต้องไปอย่างเป็นทุกข์ เพราะการบีบบังคับของศัตรู”
10
ในเมื่อเขากล่าวแก่ข้าพระองค์เสมอๆ อยู่ว่า “พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน”
11
จงหวังใจในพระเจ้า เพราะข้าพเจ้าจะถวายสดุดีแด่พระองค์อีก ผู้ทรงเป็นความอุปถัมภ์ และพระเจ้าของข้าพเจ้า
Why Are You Cast Down, O My Soul?
To the choirmaster. A Maskil of the Sons of Korah.
1
so pants my soul for you, O God.
2
When shall I come and appear before God?
3
while they say to me all the day long, “Where is your God?”
4
and lead them in procession to the house of God with glad shouts and songs of praise, a multitude keeping festival.
5
Hope in God; for I shall again praise him, my salvation
6
from the land of Jordan and of Hermon, from Mount Mizar.
7
all your breakers and your waves have gone over me.
8
and at night his song is with me, a prayer to the God of my life.
9
Why do I go mourning because of the oppression of the enemy?”
10
while they say to me all the day long, “Where is your God?”
11
Hope in God; for I shall again praise him, my salvation and my God.