ธรรมชาติมีเพียงวัตถุและจิตที่บริสุทธิ์เท่านั้น ไม่ได้มีตัวตนของใครๆ

จิตที่บริสุทธิ์ เป็นจิตตามธรรมชาติที่ไม่ใช่ตัวตนของใคร เรียกว่า จิตเดิมแท้

แต่จิตเดิมนั้นไม่มีสติปัญญามาป้องกัน จึงถูกความไม่รู้ความจริงของธรรมชาติตามที่เป็นจริง (อวิชชา) ครอบงำ จึงทำให้จิตทั้งหลายเกิดความรู้สึกว่ามีตนเองรวมทั้งความยึดถือว่ามีตนเองขึ้นมา แล้วก็เป็นทุกข์

ส่วนวิธีการพ้นทุกข์นั้นจะต้องกลับไปหาจิตเดิมแท้จึงจะพันทุกข์ ซึ่งวิธีการพ้นทุกข์นั้นต้องใช้ปัญญา (ความรอบรู้ว่าแท้จริงมันไม่มีตัวเรา) สมาธิ และศีล มาทำงานร่วมกัน ตามหลักอริยสัจ ๔ ของพระพุทธเจ้า