ตอนคบกับแฟนเก่า เคยโดนเหน็บว่าเป็น "คนไม่มีรสชาติ" และ "กระแดะ"
เพราะผมไม่กิน
ไม่กิน อาหารอีสานแท้ๆ ลาบ น้ำตก ส้มตำ ของแปลกพวกนกหนูงู ไม่กิน
ไม่กิน อาหารเหนือแท้ๆ อ่อม แกงเลียง ไส้อั่ว น้ำพริก ไม่กิน
ไม่กิน อาหารใต้แท้ๆ แกงเหลือง แกงไตปลา ผัดสะตอ ไม่กิน
อาหารไทยกินได้แต่อาหารกลาง แกงกะทิ เท่านั้น
อาหารไทยผมจะสั่งของเดิมๆ เช่นผัดกะเพราพริกเม็ดเดียว+ไข่ดาว ไข่เจียวหมูสับ ข้าวผัด ไข่พะโล้ แกงพแนง ไก่ทอด หรือซีฟู๊ด (เท่านั้น)
แต่อาหารไทยผมชอบที่มีกะทิเป็นหลักนะ แต่ก็ไม่ได้ชอบมากมาย
เวลากินก๋วยเตี๋ยวผมไม่ปรุง เพราะผมต้องการรสชาติแท้ๆ (รสอูมามิ) แฟนเก่าบอกว่าผมเป็นคนจืดชืด (ผมว่าใส่เครื่องปรุงซะแดง เสียรสชาติหมด)
ผมไม่มีปัญหากับอาหารต่างชาติ
ผมกินได้หมด จีน ญี่ปุ่น อิตาลี ฝรั่งเศส เกาหลี เม๊กซิกัน มิดเดิลอีส ผมไม่มีปัญหากับชีส ผมไม่มีปัญหากับซูชิ ผมไม่มีปัญหากับเครื่องเทศเม๊กซิกัน หรือ ตะวันออกกลาง แต่แฟนเก่าผมกินชีสไม่ได้เลย ต้องเผ็ดๆ เข้าไว้
มีอยู่ช่วงนึง ผมแทบไม่ได้กินอาหารไทยเลย คือ ช่วงนั้นกินเคบับเป็นอาหารหลัก มีเจ้านึงมาขายอร่อย และให้เยอะ 60 บาทเอง ผมซื้อกินไม่เบื่อสักที แต่แม้ขายถูก ผมเห็นมีแต่ฝรั่งมาซื้อ คนไทยไม่ค่อยเห็นกินเลย บางอาทิตย์นึกย้อนหลัง เออ อาทิตย์นี้กินอาหารต่างประเทศทุกมื้อเลยก็มี (อาหารต่างประเทศใช่ผมจะกินแพงๆนะ ผมมีร้านประจำหลายร้าน เช่นราเม็ง และ อาหารญี่ปุ่น จานละ60-70 สเต็กหลังจุฬาจายละ70-80 จานเดียวจุกอะ ยิ่งตอนนี้นารายพิซเซอเรียบุฟเฟต์ 199 บาท ผมไปกินอาทิตย์ละ2วันเลยช่วงนี้) ร้านใหม่ๆผมก็เซิร์สจากเน็ตเอา ผมว่าราคามันก็พอๆกับอาหารไทยนั่นแหละ
เพราะอาหารไทยก็ไม่ได้ถูกนะ อย่างไปสั่งชุดจิ้มจุ่ม ลาบน้ำตกส้มตำ ร้านข้างถนนเต็มโต๊ะ 3-4ร้อยผมไปกินบุฟเฟต์ยากินิกุดีกว่า (ความคิดใครความคิดมัน)
แฟนเก่าเหน็บว่ากะแดะ ถ้าไปอยู่เมืองนอกจะคิดถึงอาหารไทย ผมเคยแค่ไปเที่ยวจีนตอนวัยรุ่น พ่อผมไปทำงานเลยหอบผมไปด้วย ผมก็กินอาหารจีน ติ่มซำ ซาลาเปาหมูหนักๆ กินบะหมี่เทพๆรัวๆ
สมมุติ ว่าต่อให้ผมไปอยู่ยุโรป อเมริกา เป็นปี ผมก็ไม่โหย ยิ่งสวรรค์เลย ผมกินเบอร์เกอร์ ผมกินชีส ผมกินฟิชแอนด์ชิพ ได้ทุกวัน ผมกินขนมปังเป็นอาหารหลักได้ และผมไม่เห็นจะกะแดะแบบที่แฟนเก่าว่าตรงไหน ที่กินอาหารต่างชาติมากกว่า ก็คนมันถูกปากอาหารแบบนี้
และ ผมว่าไม่เห็นผมจะจืดชืดตรงไหน กินได้หลากหลายมีรสชาติด้วยซ้ำ แล้วกินก๋วยเตี๋ยวไม่ปรุง เพราะจะได้กินรสชาติของเนื้อและซุป
ใส่พริกใส่มะนาวเยอะมันก็กลบรสชาติอาหารหมดสิ ผมเคยพาแฟนเก่าไปกินราเม็ง หล่อนปรุงใส่พริก ใส่เลม่อนซะ กลายเป็นต้มยำเลย
ยังงี้ก็เหมือนกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำหน้าปากซอย แล้วจะมากินทำไมราเม็ง
หรืออาหารฝรั่งเหมือนกัน ผมเห็นหลายคนกินสเต็ก หรือ กินพิซซ่า กินซอสซะหมดขวด
ผมใส่ซอสนิดเดียวนะ เพราะผมว่ามันกลบรสชาติอาหารหมด
เคยโดนแฟนเก่าเหน็บว่า "คนไม่มีรสชาติ" กับ "กะแดะ" เพราะเรื่องอาหาร
เพราะผมไม่กิน
ไม่กิน อาหารอีสานแท้ๆ ลาบ น้ำตก ส้มตำ ของแปลกพวกนกหนูงู ไม่กิน
ไม่กิน อาหารเหนือแท้ๆ อ่อม แกงเลียง ไส้อั่ว น้ำพริก ไม่กิน
ไม่กิน อาหารใต้แท้ๆ แกงเหลือง แกงไตปลา ผัดสะตอ ไม่กิน
อาหารไทยกินได้แต่อาหารกลาง แกงกะทิ เท่านั้น
อาหารไทยผมจะสั่งของเดิมๆ เช่นผัดกะเพราพริกเม็ดเดียว+ไข่ดาว ไข่เจียวหมูสับ ข้าวผัด ไข่พะโล้ แกงพแนง ไก่ทอด หรือซีฟู๊ด (เท่านั้น)
แต่อาหารไทยผมชอบที่มีกะทิเป็นหลักนะ แต่ก็ไม่ได้ชอบมากมาย
เวลากินก๋วยเตี๋ยวผมไม่ปรุง เพราะผมต้องการรสชาติแท้ๆ (รสอูมามิ) แฟนเก่าบอกว่าผมเป็นคนจืดชืด (ผมว่าใส่เครื่องปรุงซะแดง เสียรสชาติหมด)
ผมไม่มีปัญหากับอาหารต่างชาติ
ผมกินได้หมด จีน ญี่ปุ่น อิตาลี ฝรั่งเศส เกาหลี เม๊กซิกัน มิดเดิลอีส ผมไม่มีปัญหากับชีส ผมไม่มีปัญหากับซูชิ ผมไม่มีปัญหากับเครื่องเทศเม๊กซิกัน หรือ ตะวันออกกลาง แต่แฟนเก่าผมกินชีสไม่ได้เลย ต้องเผ็ดๆ เข้าไว้
มีอยู่ช่วงนึง ผมแทบไม่ได้กินอาหารไทยเลย คือ ช่วงนั้นกินเคบับเป็นอาหารหลัก มีเจ้านึงมาขายอร่อย และให้เยอะ 60 บาทเอง ผมซื้อกินไม่เบื่อสักที แต่แม้ขายถูก ผมเห็นมีแต่ฝรั่งมาซื้อ คนไทยไม่ค่อยเห็นกินเลย บางอาทิตย์นึกย้อนหลัง เออ อาทิตย์นี้กินอาหารต่างประเทศทุกมื้อเลยก็มี (อาหารต่างประเทศใช่ผมจะกินแพงๆนะ ผมมีร้านประจำหลายร้าน เช่นราเม็ง และ อาหารญี่ปุ่น จานละ60-70 สเต็กหลังจุฬาจายละ70-80 จานเดียวจุกอะ ยิ่งตอนนี้นารายพิซเซอเรียบุฟเฟต์ 199 บาท ผมไปกินอาทิตย์ละ2วันเลยช่วงนี้) ร้านใหม่ๆผมก็เซิร์สจากเน็ตเอา ผมว่าราคามันก็พอๆกับอาหารไทยนั่นแหละ
เพราะอาหารไทยก็ไม่ได้ถูกนะ อย่างไปสั่งชุดจิ้มจุ่ม ลาบน้ำตกส้มตำ ร้านข้างถนนเต็มโต๊ะ 3-4ร้อยผมไปกินบุฟเฟต์ยากินิกุดีกว่า (ความคิดใครความคิดมัน)
แฟนเก่าเหน็บว่ากะแดะ ถ้าไปอยู่เมืองนอกจะคิดถึงอาหารไทย ผมเคยแค่ไปเที่ยวจีนตอนวัยรุ่น พ่อผมไปทำงานเลยหอบผมไปด้วย ผมก็กินอาหารจีน ติ่มซำ ซาลาเปาหมูหนักๆ กินบะหมี่เทพๆรัวๆ
สมมุติ ว่าต่อให้ผมไปอยู่ยุโรป อเมริกา เป็นปี ผมก็ไม่โหย ยิ่งสวรรค์เลย ผมกินเบอร์เกอร์ ผมกินชีส ผมกินฟิชแอนด์ชิพ ได้ทุกวัน ผมกินขนมปังเป็นอาหารหลักได้ และผมไม่เห็นจะกะแดะแบบที่แฟนเก่าว่าตรงไหน ที่กินอาหารต่างชาติมากกว่า ก็คนมันถูกปากอาหารแบบนี้
และ ผมว่าไม่เห็นผมจะจืดชืดตรงไหน กินได้หลากหลายมีรสชาติด้วยซ้ำ แล้วกินก๋วยเตี๋ยวไม่ปรุง เพราะจะได้กินรสชาติของเนื้อและซุป
ใส่พริกใส่มะนาวเยอะมันก็กลบรสชาติอาหารหมดสิ ผมเคยพาแฟนเก่าไปกินราเม็ง หล่อนปรุงใส่พริก ใส่เลม่อนซะ กลายเป็นต้มยำเลย
ยังงี้ก็เหมือนกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำหน้าปากซอย แล้วจะมากินทำไมราเม็ง
หรืออาหารฝรั่งเหมือนกัน ผมเห็นหลายคนกินสเต็ก หรือ กินพิซซ่า กินซอสซะหมดขวด
ผมใส่ซอสนิดเดียวนะ เพราะผมว่ามันกลบรสชาติอาหารหมด