เมื่อนึกย้อนไปปีประมาณ 2532 ตอนยังเป็นเด็ก มักเจออะไรประหลาดๆ หรือเรื่องแปลกๆ
ด้วยที่สมัยนั้นไม่มีเทคโนโลยีหรือเครื่องมือไฮเทคเหมือนสมัยนี้ ก็เลยคิดว่ามันใช่เรื่องจริง?
บรรยากาศหรือกลิ่นไอสมัยเก่าๆ ทำให้เด็กอย่างเรารู้สึกกลัว น่าหวาดหวั่น เหมือนยุคผี!!
1. ประสบการณ์แรกคือ สมัยนั้นแทบไม่มีไฟฟ้าใช้กัน มีเป็นบางหลังคาเรือน เมื่ออยากดูละครภาคค่ำ ก็จะเฮกันไปบ้านหลังใดหลังหนึ่งที่รู้จักกัน เผอิญว่าพี่สะใภ้เอาลูกวัยเด็กไปด้วย พอสักประมาณสามทุ่ม นมขวดหมด ให้เรากลับไปชงนมที่บ้าน เพราะลูกร้องงอแงจะกินนม เราก็ไปคนเดียวน่ะ บ้านพี่สะใภ้ห่างไปประมาณ 500 เมตร ต้องผ่านต้นสุมพุ่มไม้มากมาย และหลังบ้านพี่สะใภ้จะมีภูเขาขนาดใหญ่ สีดำเข้มเป็นแบคกราวด์ เห็นท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวนับพันดวง ส่องแสงระยิบระยับ ก่อนจะถึงบ้านเราเงยมองฟ้าเห็นดาวตกร่วงลงมาตรงภูเขาสวยงามมาก สักพักมีดวงไฟขนาดใหญ่ ลอยไปลอยมาตรงภูเขาใหญ่นั้น ทั้งกลัวระคนแปลกใจว่ามันลอยเป็นลูกไฟบนนั้นได้ไง ภูเขามีต้นมากมายแต่มันลอยเหนือต้นไม้นับแสนต้นได้ไง ???
2. ประสบการณ์สองคือ บ้านพี่สาวเราเอง บ้านทั้งหลังทำด้วยไม้และหลังคาสังกะสี บ้านทั่วไปจะมีประตูเปิดปิดแบบบานพับเข้าออก แต่บ้านพี่สาวเป็นแผ่นไม้ประมาณ 8 แผ่นหนาๆ จับมาเรียงลงร่องต่อกันจนครบเป็นประตูเข้าออก ตรงประตูนั้นก็มีแผ่นไม้เป็นชานนั่งยื่นออกไปด้วย ปกติเรารู้สึกหวาดๆทุกครั้งที่มาบ้านหลังนี้ จนคืนหนึ่งได้มานอนเป็นเพื่อนหลาน โดยพี่สาวพี่เขยและลูกคนเล็กนอนมุ้งหนึ่ง เรากับหลานนอนอีกมุ้งหนึ่ง อยู่ติดๆกัน ตอนดึกสงัดเรารู้สึกตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ ร้องระงมแบบสะอืดสะอื้น เราตกใจมากเสียงมันอยู่บนหัวนอนเรา ตรงประตูแผ่นไม้ 8 แผ่นนั่น (ขนลุกมากตอนพิมพ์) เราพยายามข่มตาให้หลับ ซึ่งเสียงร้องไห้ก็ดังต่อเนื่อง เช้ามาเลยถามหลานที่นอนด้วยกัน หลานบอกว่าได้ยินเหมือนกันว่าเป็นเสียงผู้หญิงร้องไห้ ........
3. ประสบการณ์สามคือ สมัยนั้นเรื่องผีเลื่องลือมาก โดยเฉพาะผีแม่ม่าย ผู้ชายแถวบ้านต้องทาเล็บแดง เขียนที่หน้าบ้านว่าบ้านนี้ไม่มีผู้ชาย ทำตุ๊กตาผู้ชายเหมือนจริงไว้หน้าบ้าน เพื่อให้ผีเอาไป อะไรประมาณนี้ ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่สุดท้ายก็มีชายแถวบ้านตายหนึ่งคน ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร จนทุกคนหวาดกลัว ต้องไปรวมตัวกันที่บ้านหลังหนึ่ง เรายังเด็ก กลัวมากนี่มันยุคผีหรือไง คนกลัวกันทั้งหมู่บ้าน…
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มันคืออุปทานหรือเปล่า 
เมื่อย้อนปี 2532 เหมือนยุคผี!!
ด้วยที่สมัยนั้นไม่มีเทคโนโลยีหรือเครื่องมือไฮเทคเหมือนสมัยนี้ ก็เลยคิดว่ามันใช่เรื่องจริง?
บรรยากาศหรือกลิ่นไอสมัยเก่าๆ ทำให้เด็กอย่างเรารู้สึกกลัว น่าหวาดหวั่น เหมือนยุคผี!!
1. ประสบการณ์แรกคือ สมัยนั้นแทบไม่มีไฟฟ้าใช้กัน มีเป็นบางหลังคาเรือน เมื่ออยากดูละครภาคค่ำ ก็จะเฮกันไปบ้านหลังใดหลังหนึ่งที่รู้จักกัน เผอิญว่าพี่สะใภ้เอาลูกวัยเด็กไปด้วย พอสักประมาณสามทุ่ม นมขวดหมด ให้เรากลับไปชงนมที่บ้าน เพราะลูกร้องงอแงจะกินนม เราก็ไปคนเดียวน่ะ บ้านพี่สะใภ้ห่างไปประมาณ 500 เมตร ต้องผ่านต้นสุมพุ่มไม้มากมาย และหลังบ้านพี่สะใภ้จะมีภูเขาขนาดใหญ่ สีดำเข้มเป็นแบคกราวด์ เห็นท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวนับพันดวง ส่องแสงระยิบระยับ ก่อนจะถึงบ้านเราเงยมองฟ้าเห็นดาวตกร่วงลงมาตรงภูเขาสวยงามมาก สักพักมีดวงไฟขนาดใหญ่ ลอยไปลอยมาตรงภูเขาใหญ่นั้น ทั้งกลัวระคนแปลกใจว่ามันลอยเป็นลูกไฟบนนั้นได้ไง ภูเขามีต้นมากมายแต่มันลอยเหนือต้นไม้นับแสนต้นได้ไง ???
2. ประสบการณ์สองคือ บ้านพี่สาวเราเอง บ้านทั้งหลังทำด้วยไม้และหลังคาสังกะสี บ้านทั่วไปจะมีประตูเปิดปิดแบบบานพับเข้าออก แต่บ้านพี่สาวเป็นแผ่นไม้ประมาณ 8 แผ่นหนาๆ จับมาเรียงลงร่องต่อกันจนครบเป็นประตูเข้าออก ตรงประตูนั้นก็มีแผ่นไม้เป็นชานนั่งยื่นออกไปด้วย ปกติเรารู้สึกหวาดๆทุกครั้งที่มาบ้านหลังนี้ จนคืนหนึ่งได้มานอนเป็นเพื่อนหลาน โดยพี่สาวพี่เขยและลูกคนเล็กนอนมุ้งหนึ่ง เรากับหลานนอนอีกมุ้งหนึ่ง อยู่ติดๆกัน ตอนดึกสงัดเรารู้สึกตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ ร้องระงมแบบสะอืดสะอื้น เราตกใจมากเสียงมันอยู่บนหัวนอนเรา ตรงประตูแผ่นไม้ 8 แผ่นนั่น (ขนลุกมากตอนพิมพ์) เราพยายามข่มตาให้หลับ ซึ่งเสียงร้องไห้ก็ดังต่อเนื่อง เช้ามาเลยถามหลานที่นอนด้วยกัน หลานบอกว่าได้ยินเหมือนกันว่าเป็นเสียงผู้หญิงร้องไห้ ........
3. ประสบการณ์สามคือ สมัยนั้นเรื่องผีเลื่องลือมาก โดยเฉพาะผีแม่ม่าย ผู้ชายแถวบ้านต้องทาเล็บแดง เขียนที่หน้าบ้านว่าบ้านนี้ไม่มีผู้ชาย ทำตุ๊กตาผู้ชายเหมือนจริงไว้หน้าบ้าน เพื่อให้ผีเอาไป อะไรประมาณนี้ ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่สุดท้ายก็มีชายแถวบ้านตายหนึ่งคน ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร จนทุกคนหวาดกลัว ต้องไปรวมตัวกันที่บ้านหลังหนึ่ง เรายังเด็ก กลัวมากนี่มันยุคผีหรือไง คนกลัวกันทั้งหมู่บ้าน…
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้