วันนี้พี่สาวเล่าอะไรบางอย่างให้ฟัง มันฟังแล้วรู้สึกแย่อ่ะ ไม่เชิงหดหู่แต่มันเฟล
พี่สาวเราว่า ตอนที่ไปพักฟื้นอยู่ สงสารคุณยายคนไข้เตียงข้างๆ มาก เพราะเสมหะพันคอ จริงๆ แค่ดูดออกก็เรียบร้อยแล้ว แต่พยาบาลมัวแต่วุ่นวายกับธุระส่วนตัว เล่นมือถือ เม้ากัน(พี่เล่าให้ฟังว่าเกี่ยวกับนางงามพม่า เราถามว่านางงามไทยรึเปล่าแต่เค้าก็ยังยืนยันว่าพม่า")
คือคุณยายแกแก่แล้วก็คงดื้อหน่อยๆ ตอนลูกแกมาป้อนอาหารแกก็ดื้อนะ เราเห็นกับตา ก็เข้าใจว่าผู้สูงอายุ+ป่วยเลยงอแง แกก็คงวีนด้วยส่วนนึงแหละ แล้วมีช็อทนึงที่พี่ได้ยินพยาบาลคุยโทรศัพท์ประมาณว่า "แค่นี้นะ เดี๋ยวคนไข้กุตาย"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อืม.... ไม่รู้จริงไม่จริง พี่เราอาจจะเบลอก็ได้ เพราะผ่าตัดสมองรอบ 2 แล้ว เอาก้อนเนื้อในสมองออก โรงพยาบาลรัฐเนี่ยแหละ นอนวอร์ดรวมที่ไม่แบ่งชายหญิง มีเคาท์เตอร์กับโต๊ะคอมพยาบาลอยู่ตรงกลาง
เราโคตรสงสารคุณปู่คนที่นอนติดกับอ่างล้างมือชะมัด(สำหรับญาติและพยาบาลมั้ง) มีถังขยะเล็กๆ(ใส่เฉพาะทิชชู่ที่เช็ดมือ)วางไว้ด้วย มันดูไม่ดีและโอกาสน้ำกระเซ็นโคตรเยอะ
ตึกใหม่ทำซะสวย ขอรับบริจาคใช้ดาราเยอะแยะ แต่ทำไมตึกเก่าบางมุมก็ดูไม่ดีเลย เอาเหอะ ยังไงก็ตามหมอเก่ง พี่สาวเราบอกว่ายังดีกว่าโรงพยาบาลแถวนนที่ทำงานพี่เขยเยอะ พอดีพี่เขยเราเป็นหมออ่ะ เขาไปเรียนหลักสูตรบริหารโรงพยาบาลที่นั่นด้วย เขาเลยชอบเปรียบเทียบขำๆ กับที่ทำงานตัวเอง ใบ้เรื่องโรงพยาบาลได้แค่นี้
แต่ยังไงซะ เรื่องที่คนเราติดสมาร์ทโฟนก็เรื่องจริง บนรถสาธารณะนี่แทบไม่สนใจคนรอบข้างเลย นั่งได้ปุ๊ปก็กางข้อศอกทัชๆ แท็ปๆ เอาตูดหนีบเสา เอาหลังพิงประตูแล้วก็จิ้มแบบไม่สนใจคนรอบข้าง บางคนอาจจะกำลังดราม่าอยู่ในเฟส บางคนอาจจะกำลังทำคะแนน แล้วเดี๋ยวนี้ลามไปถึงรถเมลล์แล้วด้วย ใครจะทำอะไรฉันไม่สนใจถ้ายังไม่ถึงที่ๆ ฉันจะลง เขาให้ขยับก็ไม่ขยับ คนจะเดินเข้าออกก็ไม่หลบ คนอื่นไม่มีเสาจับก็ไม่แคร์ โลกส่วนตัวในโซเชี่ยลกำลังวุ่นวาย
แล้วก็พวกที่ไปกินข้าวแต่ต่างฝ่ายต่างนั่งจิ้มโทรศัพท์ของตัวเองอีก นึกถึงโฆษณาฟิชโช่อ่ะ "เค้าจะมาด้วยกันทำไม"
ที่เมื่อก่อนคนเล่นเกมหนัก เป็นเกมเมอร์ก็โดนสังคมตำหนิ หาว่าใช้เงินกับเกม หาว่าไม่รู้จักใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ แล้วคนพวกนี้ล่ะ พวกที่ติดเกมในมือถือสมาร์ทโฟนล่ะ?
พวกที่เสพติดโซเชียลล่ะ ต้องแชท ต้องแชร์ ต้องมีคนสนใจ อยากเป็นซัมบอดี้ไม่อยากไร้ตัวตน ขอให้คนสนใจจะดังยังไงก็ช่าง พวกนี้เขาถือว่าหมกมุ่นเกินไปเหมือนการติดอะไรอื่นๆ รึเปล่า?
เดี๋ยวนี้เห็นเยอะอ่ะ
ตกลงมนุษย์เราใช้อุปกรณ์ให้เป็นประโยชน์หรือถูกเทคโนโลยีครอบงำกันแน่?
ตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆ คิดว่าเขาก็คงวุ่นวายกับสังคมในโลกไซเบอร์ของเค้า(ใช้คำได้เก่ามาก) ก็เข้าใจว่าโลกโซเชียลมันอัพเดททันใจ ติดต่ามข่าวสารกันได้ไวเลยอาจจะละสายตาไม่ได้ มัวแต่ก้มหน้ากดสมาร์ทโฟน แต่พอได้ยินที่พี่สาวเล่าแล้วเริ่มรู้สึกแฮะ คนทุกวันนี้หมกมุ่นกับของพวกนี้เกินไปรึเปล่า?
ทุกวันนี้เราเสพติดสมาร์ทโฟนกันมากเกินไปรึเปล่า?
พี่สาวเราว่า ตอนที่ไปพักฟื้นอยู่ สงสารคุณยายคนไข้เตียงข้างๆ มาก เพราะเสมหะพันคอ จริงๆ แค่ดูดออกก็เรียบร้อยแล้ว แต่พยาบาลมัวแต่วุ่นวายกับธุระส่วนตัว เล่นมือถือ เม้ากัน(พี่เล่าให้ฟังว่าเกี่ยวกับนางงามพม่า เราถามว่านางงามไทยรึเปล่าแต่เค้าก็ยังยืนยันว่าพม่า")
คือคุณยายแกแก่แล้วก็คงดื้อหน่อยๆ ตอนลูกแกมาป้อนอาหารแกก็ดื้อนะ เราเห็นกับตา ก็เข้าใจว่าผู้สูงอายุ+ป่วยเลยงอแง แกก็คงวีนด้วยส่วนนึงแหละ แล้วมีช็อทนึงที่พี่ได้ยินพยาบาลคุยโทรศัพท์ประมาณว่า "แค่นี้นะ เดี๋ยวคนไข้กุตาย"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แต่ยังไงซะ เรื่องที่คนเราติดสมาร์ทโฟนก็เรื่องจริง บนรถสาธารณะนี่แทบไม่สนใจคนรอบข้างเลย นั่งได้ปุ๊ปก็กางข้อศอกทัชๆ แท็ปๆ เอาตูดหนีบเสา เอาหลังพิงประตูแล้วก็จิ้มแบบไม่สนใจคนรอบข้าง บางคนอาจจะกำลังดราม่าอยู่ในเฟส บางคนอาจจะกำลังทำคะแนน แล้วเดี๋ยวนี้ลามไปถึงรถเมลล์แล้วด้วย ใครจะทำอะไรฉันไม่สนใจถ้ายังไม่ถึงที่ๆ ฉันจะลง เขาให้ขยับก็ไม่ขยับ คนจะเดินเข้าออกก็ไม่หลบ คนอื่นไม่มีเสาจับก็ไม่แคร์ โลกส่วนตัวในโซเชี่ยลกำลังวุ่นวาย
แล้วก็พวกที่ไปกินข้าวแต่ต่างฝ่ายต่างนั่งจิ้มโทรศัพท์ของตัวเองอีก นึกถึงโฆษณาฟิชโช่อ่ะ "เค้าจะมาด้วยกันทำไม"
ที่เมื่อก่อนคนเล่นเกมหนัก เป็นเกมเมอร์ก็โดนสังคมตำหนิ หาว่าใช้เงินกับเกม หาว่าไม่รู้จักใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ แล้วคนพวกนี้ล่ะ พวกที่ติดเกมในมือถือสมาร์ทโฟนล่ะ?
พวกที่เสพติดโซเชียลล่ะ ต้องแชท ต้องแชร์ ต้องมีคนสนใจ อยากเป็นซัมบอดี้ไม่อยากไร้ตัวตน ขอให้คนสนใจจะดังยังไงก็ช่าง พวกนี้เขาถือว่าหมกมุ่นเกินไปเหมือนการติดอะไรอื่นๆ รึเปล่า?
เดี๋ยวนี้เห็นเยอะอ่ะ
ตกลงมนุษย์เราใช้อุปกรณ์ให้เป็นประโยชน์หรือถูกเทคโนโลยีครอบงำกันแน่?
ตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆ คิดว่าเขาก็คงวุ่นวายกับสังคมในโลกไซเบอร์ของเค้า(ใช้คำได้เก่ามาก) ก็เข้าใจว่าโลกโซเชียลมันอัพเดททันใจ ติดต่ามข่าวสารกันได้ไวเลยอาจจะละสายตาไม่ได้ มัวแต่ก้มหน้ากดสมาร์ทโฟน แต่พอได้ยินที่พี่สาวเล่าแล้วเริ่มรู้สึกแฮะ คนทุกวันนี้หมกมุ่นกับของพวกนี้เกินไปรึเปล่า?