8 มกราคม 2559
คนไข้ หญิงอายุ 60 ปี มีปัญหาเส้นเลือดอุดตันที่ขาซ้าย ขาซ้ายบวมช่วยเหลือ ตัวเองไม่ได้ ต้องให้พยาบาลช่วยเปลี่ยนแพมเพอร์ส และให้อาหารทางสายยาง เพราะไม่มีญาติ สามีก็เสียชีวิตไปแล้ว แต่ยังพูดได้ (ยังต่อปากต่อคำกับพยาบาลได้อยู่)

พยาบาล: ทำไม ไม่คุยกับยายเตียงข้างๆ บ้างล่ะ
คนไข้ : ไม่อยากคุย
ผู้ช่วยคนไข้ : ไม่อยากคุย หรือ ไม่มีใครคุยด้วย
คนไข้: +^+ : วันหลัง อย่าคิดไปเองคนเดียว
ยาย : 555

ขณะจะยกตัวเพื่อเปลี่ยนแพมเพอร์ส
คนไข้ : ชอบทำอะไรเจ็บๆ
พยาบาล : +^+

คืนนั้น ตี2 คนไข้ ถ่ายไว้เต็มแพมเพอร์ส แล้ว โยนขรี้ ไปไว้บนหัว
พยาบาล: +^+ (ต้องมาอาบน้ำ เช็ดตัว เปลี่ยนแพมเพอร์สให้ ตอนตี2เนี่ยนะ)

วันต่อมา
คนไข้ : อยากกินปู หาปูให้กินหน่อย
พยาบาล: +^+ (ฉันเองยังไม่ค่อยได้กินเลย) ทำตัวแบบนี้นั้น อย่าว่าแต่ปูเลย ปูอัดก็ไม่ได้กิน
คนไข้ : +^+

เมื่อวานซืน คนไข้มีนัดทำอัลตราซาวด์ ขา ที่รพ ศูนย์ พยาบาล ต้องพาแกนั่งรถเข็นไป มีคนไข้นั่งรอเต็มหน้าห้องตรวจ
คนไข้ : ช่วยไปบอกพยาบาลหน้าห้องหน่อยได้ไหม ว่าขอเข้าคนแรก
พยาบาล : +^+ ( เพิ่งมาตอนสิบโมงจะแซงคิว เขาได้ยังไงล่ะ)
สุดท้าย รอทำอัลตราซาวด์ กว่าจะได้กลับสี่โมงเย็น อดกินอาหารเที่ยง ทั้ง พยาบาล ทั้งคนไข้

วันนี้ อ่านผล อัลตราซาวด์ ตกลงมีเส้นเลือดอุดตันที่ไปเลี้ยงขาซ้ายจริงๆ แต่ ในท้องมีก้อนขนาด10ซม ไปกดทับเส้นเลือดดำเส้นนี้ และเจอก้อนขนาด 4ซม ในตับ สรุปว่า สงสัยว่าแกเป็นมะเร็งในมดลูก ระยะ4 น่าจะกระจายไปตับแล้ว
วันนี้ ไปราวด์ แกนอนลืมตา แต่ไม่พูดอะไรเลย ถามอะไรก็มอง แต่ไม่ตอบ สงสัยว่าแกน่าจะรู้แล้วว่าเป็นอะไร เลยทำให้ซึมลง

เนื่องจาก ไม่มีญาติ ทำให้ ไม่มีเงินไปซื้อ แพมเพอร์ส ไม่มีเงิน ไปซื้อ อาหารปั่นมาให้ทางสายยาง พยาบาลเลยต้องเรี่ยไร เงินจากบุคลากร รวมเงินได้3700บาท

อาจจะดูใจร้าย (ในบางโมเมนต์) แต่จริงแล้วใจดี และทำเพื่อคนไข้นะ