"เกมพนันแห่งทวยเทพ" บทที่ 1พื้นที่ไม่มีสิทธิห้ามเข้า

คำเตือน ก่อนอ่านกรุณางด ดราม่าใดๆ ผู้แต่ง เพียงใช้ดราม่าที่เกิดขึ้นจริงในโลก เพื่อให้ผู้อ่าน ได้รู้สึกเข้ากับเนื้อเรื่องได้ง่าย แน่นอนว่า เรื่องค่อนข้างเสียดสีโลกจริง ในด้านความเชื่อ แต่รับรองไม่มีเฉียดไปเกี่ยวกับกฎหมาย กรุณาอ่านเพื่อความบันเทิง
              ณ. โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง เวลาประมาณ 20 นาฬิกา
              เจ้าหน้าที่ โรงพยาบาลกำลัง วิ่งไปมาอย่างขวักไขว่ คนไข้ที่นอนรอรับยาหลัง คลินิกนอกเวลาของแพทย์ เป็นจำนวนมาก  เครื่องเรียกคิว ลำดับที่ 691 ได้ดังขึ้นเพื่อเรียก คนไข้ รับยาที่ช่องรับยา สาวหุ่นสวย หน้าดูอ่อนเยาว์ ผิวขาว ผมยาวสลวยถึงกลางหลัง ชุดเดรสรัดรูปสีน้ำตาล เดินกระแทกส้นสูง มาด้วยท่าทีขุ่นมัว พร้อมเอาบัตรคิวตบลงที่ โต๊ะ
คนไข้ “นี่กว่าจะถึง ฉันหมดไป ทั้งวัน พวกคุณทำงานกันยังไง เปลืองภาษีมาก”
เภสัชกร “ใช้คุณ เกริกชัย ไหมคะ นามสกุลอะไรคะ”
คนไข้ “เออ กูเอง ใม่ต้องเอ่ยชื่อ กูดังก็ได้นะ”
เภสัชกร “ขอทราบนามสกุลด้วยค่ะ เพื่อตรวจสอบความถูกต้อง”
คนไข้ “อ่านไม่ออกหรือ โง่นักถึงต้องมา แบบนี้”
เภสัชกร “ไม่ใช่ค่ะ ต้องตรวจสอบความถูก...”
คนไข้ “พวกจะเรื่องมากไร วะ นามสกุล XXXX”
              เภสัชกร หญิงอายุ ประมาณ 40 หันเข้าไปมอง ที่ห้องทานข้าว เผื่อว่าน้องที่ตัวเองให้ไปพักทาน ข้าวหลังจาก ที่อยู่กันตั้งแต่ ตี 5 เพิ่งได้ไปพักจะกลับมาเปลี่ยน เพื่อปรับอารมณ์ คนไข้ แต่ก็ยังไม่มาเพราะเพิ่งไปได้ 10นาที จากนั้นจึงหันไป อธิบายการใช้ยาให้ คนไข้ ด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
              หลังจาก สาวสวย ดังกล่าว เดินจากไป นักรังสี รูปร่างใหญ่หุ่นออกท้วมเล็กน้อย ใส่ชุด ห้องผ่าตัด สีกรม ก็เข็นรถถ่ายเอกซ์เรย์ เคลื่อนที่ ผ่านมาพอดี พร้อมโบกมือให้
นักรังสีเทคนิค “ดูไม่ออกเลยเนอะ”
เภสัชกร “มาตั้งแต่ตอนไหนละหนะ”.
นักรังสีเทคนิค “ก็ตั้งแต่ ถามชื่อตามขั้นตอนแหละ นึกว่าจะได้เรื่องจริงผ่านจอ”
เภสัชกร “โอ้ย รายการบอกอายุ โคตรเบื่อ ยัยปลอมเปลือกนั้นเลย”
นักรังสีเทคนิค “ใจเย็นน้อง”
เภสัชกร “ว่าแต่ลุงเหอะจะไปไหน ที่ไหนตามรึ”
นักรังสีเทคนิค “หงะ แก่กว่ากันแค่ 5 ปีเองนะ เรียกลุงมันเจ็บเน้อ เออ ลืม ฉุกเฉินตามเพราะมีประกาศ CPR คนไข้ คงต้องไปเชคถ่ายเชคใส่ท่อหายใจ”
              หลังจากนั้น นักรังสีเทคนิค ก็รีบเข็นผ่าน คนไข้จำนวนมากที่ รอรับยา ผ่านเข้าห้องฉุกเฉิน ที่มีคนไข้นอนเรียงกันอยู่ ประมาณ 10 เตียง ไปถึงหน้าประตู และระหว่างเข็นคนไข้เข้าออก ทางเข้าฉุกเฉิน ก็ยังคง มีคนนั่งรอ อยู่ เป็นสิบ
              จากนั้น นักรังสีเทคนิคก็ กดอ็อด เพื่อขอเข้าใน บริเวณพื้นที่ผู้ป่วยวิกฤติ เมื่อยืนรอซักพัก ก็มี พยาบาล เปิดประตูให้ นักรังสีเทคนิค ก็เข็นเครื่อง เข้าไป สภาพความตึงเครียดในห้อง ไม่ต่างกับสงคราม ในขณะที่ เจ้าหน้าที่ เปล สองคนกำลัง สลับกันปั๊ม หัวใจคนไข้
หมอ “ไปไหนมาลุง ช้าจังนะเรียกไปตั้ง 10 นาที”
นักรังสีเทคนิค “ว่าละ เวรหมอโป้ง ผู้เป็นนักทำบุญนี่ เองคนไข้ถึงเต็ม”
              พยาบาล หน้าคม อายุประมาณ 20 ปลายๆ ผิวสีน้ำผึ้ง สูงประมาณ 170 ใส่ชุดพยาบาลแบบกางเกง หันมาพูดหยอกแบบขำๆ
พยาบาล “ลุงตี๋ก็มาผิดวันนะ วันนี้น้อง เมย์คนสวย ไม่ได้มาขึ้นนะลุง น้องมันสอบดูแลเด็กแรกเกิดได้ละด้วย น่าจะไป เลี้ยวกับสาวหล่อคนสนิท”
              หมอ หนุ่ม หุ่นกล้ามเล็กน้อย ผิวขาวหล่อหน้าตี๋ ผมสั้น หัวเราะ พร้อมหันมาแซว
หมอโป้ง “ลุงตี๋พลาดละ เป็นนก สูงวัยช่างน่าสงสาร ฮะๆ”
              พยาบาล สูงวัยที่ถือแฟ้มคนไข้ เพื่อจับเวลา และดูอาการหันมาพูด เสียงดุใส่
พยาบาลสูงวัย “ถ้าจะคุยหยอกเล่นกัน ก็ออกไม่คุยด้านนอก 15 นาที”
              หมอ โป้งยกมือห้ามแล้วเอ่ยออกมาน้ำเสียงอ่อยๆ
หมอโป้ง “ใจเย็นพี่ ผมเข้าใจ ว่าแก กัดแกมหยอกกัน เพื่อลดความเครียด”
              อยู่ๆ นายตี๋ก็มองออกไปที่ช่องหน้าต่าง แล้วเอ่ยออกมา
ตี๋ “ทำไม่มีภาพคน อยู่บนท้องฟ้า เหมือนกำลังพูดอะไรบางอย่าง”
              พยาบาลผิวสีน้ำผึ้ง มองออกไปบ้าง
พยาบาล “ไม่มีหนิพี่หลอนอะไรปะ นกนิดหน่อย ไปขนาดนั้นเลย”
              ตี๋ จึงกดปุ่ม เพื่อออกไปดูข้างนอก ว่ามันเป็นอย่างไร ก็มีคนประมาณ สี่ถึงห้าคน ที่ทำท่าเหมือนเห็นแบบเดียวกับตี๋ กำลังเดินออกจากพื้นที่โรงพยาบาล เพื่อออกไปดู
              ระหว่างนั้นก็ มีชายหนุ่มท่าทาง เมา เดินมาทางตี๋ แล้วชี้เข้าไปในห้อง ผู้ป่วยวิกฤติ
ชายหนุ่ม “นั่นไง พวกมัวแต่ ไปรวมตัวกันในห้อง ไม่มารักษา แฟนกู”
              ชาย หนุ่มเดิน เซมาอย่างรวดเร็วท่าทางเมามาก พร้อมกับพยายามเดินไปเคาะประตูบานเลื่อนห้องวิกฤติ พร้อมตะโกนออกมา
ชายหนุ่ม “พวกออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ แฟนกูอาการ โคตรหนัก ซ้อนมอร์เตอร์ไซด์กู อยู่ดีไอ้รถนั่นมันก็เบรก”
              ตี๋ เห็นแบบนั้น เลยเดินกลับมา พร้อมจับมือคนเมาดังกล่าว
ตี๋ “ใจเย็นนะครับคนไข้ ในห้องนั้นเป็นห้องผู้ที่อาจกำลังเสียชีวิต”
              ชายหนุ่มเมาสุรา สะบัดมือ ตี๋ออก พร้อมชี้หน้า
ชายหนุ่ม “จะทำร้ายกูหรือ เป็นคนได้เงินเดือนจากภาษีพวกกูนะ เมื่อกี้กูก็ซื้อเบียร์จากเซเว่น เสียภาษีให้เลย”
              บรรยากาศภายนอกห้องฉุกเฉิน คนที่เดินออกไปดู เริ่มเดินกลับเข้ามา โดยมีสีหน้า แปลกแตกต่างกันไป แต่หลังจากที่ ตี๋หันไปมองทางด้านนอก ก็โดนคนเมา ตบหน้า
ชายหนุ่ม “นี่กูถึงว่าแค่สั่งสอนนะ ไอ้พวกแดกภาษี”
              ตี่ จึงเดินไปใกล้ พร้อมทำเสียงเข้ม อย่างชัดถ่อยชัดคำเพื่อเน้นอธิบาย
ตี๋ “ห้องนั้น เป็นพื้นที่สำหรับ ช่วยชีวิต มันเป็นห้องสำคัญเป็น พื้นที่ ไม่มีสิทธิห้ามเข้า”
              จากนั้นเหมือนมีอะไร ออกมาจากร่างกายของตี๋ พร้อมความมืด และ รู้สึกเหมือน ไม่มีอากาศ พร้อมกับเสียงบางอย่างในหัว
เสียง “คุณ ได้คร่า 2 ชีวิต คำนวณ วิญญาณได้ 13”