เรื่องเล่าของชาวแอร์ เรื่อง ขวัญแอร์ผวา
ตอนที่1
ย้อนกลับไปประมาณ 6 ปีที่แล้วตอนที่แนนเป็นแอร์ใหม่ๆ มีอยู่พอร์ทนึงที่ต้องไปนอนค้างที่ต่างประเทศเพราะเครื่องของเราไปถึงดึกมาก และต้องออกแต่เช้าเพื่อรับผู้โดยสารกลับไทย
ระหว่างทางที่นั่งรถไปโรงแรม สองข้างทางก็มืดมาก มีเพียงแสงไฟระหว่างทาง
โรงแรมที่นอนพักแห่งนี้ใหญ่ และสวยมากทีเดียวคะ ระดับเกือบ 5 ดาว อยู่แถวเอเซียบ้านเรานี่เอง
แต่โรงแรมนี้มีสิ่งที่แปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือโถงตรงกลางนี่แหละคะ ถ้าหากเรามองจากข้างล่าง แล้วเงยหน้าขึ้นไปข้างบนก็จะเห็นเพดานได้เลย ซึ่งส่วนโหญ่เค้าจะทำโถงเป็นวงกลม แต่ที่นี่ทำเป็นแปดเหลี่ยมคะ กรี้ด
หลังจากที่ทุกคนรับกุญแจห้องเสร็จเรียบร้อย ปกติส่วนใหญ่ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน แต่ที่นี่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นคะ เราจะจับคู่นอนด้วยกัน สาเหตุเนื่องจากโรงแรมนี้ขึ้นชื่อว่าผีดุมาก
วันนั้นแนนโชคดีที่มีเพื่อนแอร์รุ่นเดียวกันไปบินด้วย เรา 2 คนเลยตกลงกันว่าจะนอนด้วยกัน
ระหว่างทางที่พวกเราเดินไปเพื่อที่จะเข้าห้องนอนของแต่ละคน จะต้องเดินผ่านห้องหนึ่ง ซึ่งหมายเลขของห้องนี้อยู่ใน list ของห้องที่ว่าเฮี้ยนมาก (พวกเราบางคนถึงขั้นจดโพยเลขห้องก่อนมาบินเลยคะ )
"ห้องนี้นี่นาที่เค้าว่าเฮี้ยนกัน โชคดีนะเนี่ยที่วันนี้ไม่มีใครได้ห้องนี้เลย" เสียงเพื่อนสจ้วตพูดขึ้นมาลอยๆ
"เค้าห้ามทักนะ" เสียงพี่แอร์ซีเนียร์ทักขึ้น
ในใจแนนเริ่มหวั่นๆแล้วคะ ทุกคนพยายามเงียบไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาอีก
ห้องนอนที่นี่จะเป็นแบบเก่าดูโบราณนิดหน่อยยังไม่ได้ทำแบบโมเดรินเหมือนที่อื่น แต่ก็สะอาดมากทีเดียว แสงไฟสลัวออกสีส้ม ม่านสีขาวตรงหน้าต่าง ดูวังเวง น่ากลัวพิลึก
ห้องที่แนนได้จะเป็นห้องที่มีประตูเชื่อมกับอีกห้องหนึ่ง ทำให้รู้สึกระแวงว่า ห้องข้างๆจะเป็นใคร จะเปิดเข้ามาห้องเราได้หรือเปล่า พอลองไปเปิดดูก็พบว่าข้างหลังประตูของห้องแนน จะเป็นประตูของอีกห้องหนึ่ง แต่จะไม่มีลูกบิด เลยทำให้ต่างคนต่างไม่สามารถเปิดของกันและกันได้ แต่ยังไงก็เถอะคะเพื่อความปลอดภัย ไปนอนห้องของเพื่อนดีกว่า
"ฮัลโหลจอย ห้องแนนมันมีประตูคอนเนค ห้องจอยไม่มีใช่ไหมจ้ะ เดี๋ยวแนนอาบน้ำเสร็จแล้วไปนอนห้องจอยดีกว่านะ"
ว่าแล้วแนนก็รีบอาบน้ำให้เสร็จโดยเร็วเพื่อที่จะไม่ต้องอยู่คนเดียวนานๆ..............
มาต่อตอนหน้านะคะ
ธิตาภัส
เรื่องเล่าของชาวแอร์ เรื่องขวัญแอร์ผวา
ตอนที่1
ย้อนกลับไปประมาณ 6 ปีที่แล้วตอนที่แนนเป็นแอร์ใหม่ๆ มีอยู่พอร์ทนึงที่ต้องไปนอนค้างที่ต่างประเทศเพราะเครื่องของเราไปถึงดึกมาก และต้องออกแต่เช้าเพื่อรับผู้โดยสารกลับไทย
ระหว่างทางที่นั่งรถไปโรงแรม สองข้างทางก็มืดมาก มีเพียงแสงไฟระหว่างทาง
โรงแรมที่นอนพักแห่งนี้ใหญ่ และสวยมากทีเดียวคะ ระดับเกือบ 5 ดาว อยู่แถวเอเซียบ้านเรานี่เอง
แต่โรงแรมนี้มีสิ่งที่แปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือโถงตรงกลางนี่แหละคะ ถ้าหากเรามองจากข้างล่าง แล้วเงยหน้าขึ้นไปข้างบนก็จะเห็นเพดานได้เลย ซึ่งส่วนโหญ่เค้าจะทำโถงเป็นวงกลม แต่ที่นี่ทำเป็นแปดเหลี่ยมคะ กรี้ด
หลังจากที่ทุกคนรับกุญแจห้องเสร็จเรียบร้อย ปกติส่วนใหญ่ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน แต่ที่นี่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นคะ เราจะจับคู่นอนด้วยกัน สาเหตุเนื่องจากโรงแรมนี้ขึ้นชื่อว่าผีดุมาก
วันนั้นแนนโชคดีที่มีเพื่อนแอร์รุ่นเดียวกันไปบินด้วย เรา 2 คนเลยตกลงกันว่าจะนอนด้วยกัน
ระหว่างทางที่พวกเราเดินไปเพื่อที่จะเข้าห้องนอนของแต่ละคน จะต้องเดินผ่านห้องหนึ่ง ซึ่งหมายเลขของห้องนี้อยู่ใน list ของห้องที่ว่าเฮี้ยนมาก (พวกเราบางคนถึงขั้นจดโพยเลขห้องก่อนมาบินเลยคะ )
"ห้องนี้นี่นาที่เค้าว่าเฮี้ยนกัน โชคดีนะเนี่ยที่วันนี้ไม่มีใครได้ห้องนี้เลย" เสียงเพื่อนสจ้วตพูดขึ้นมาลอยๆ
"เค้าห้ามทักนะ" เสียงพี่แอร์ซีเนียร์ทักขึ้น
ในใจแนนเริ่มหวั่นๆแล้วคะ ทุกคนพยายามเงียบไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาอีก
ห้องนอนที่นี่จะเป็นแบบเก่าดูโบราณนิดหน่อยยังไม่ได้ทำแบบโมเดรินเหมือนที่อื่น แต่ก็สะอาดมากทีเดียว แสงไฟสลัวออกสีส้ม ม่านสีขาวตรงหน้าต่าง ดูวังเวง น่ากลัวพิลึก
ห้องที่แนนได้จะเป็นห้องที่มีประตูเชื่อมกับอีกห้องหนึ่ง ทำให้รู้สึกระแวงว่า ห้องข้างๆจะเป็นใคร จะเปิดเข้ามาห้องเราได้หรือเปล่า พอลองไปเปิดดูก็พบว่าข้างหลังประตูของห้องแนน จะเป็นประตูของอีกห้องหนึ่ง แต่จะไม่มีลูกบิด เลยทำให้ต่างคนต่างไม่สามารถเปิดของกันและกันได้ แต่ยังไงก็เถอะคะเพื่อความปลอดภัย ไปนอนห้องของเพื่อนดีกว่า
"ฮัลโหลจอย ห้องแนนมันมีประตูคอนเนค ห้องจอยไม่มีใช่ไหมจ้ะ เดี๋ยวแนนอาบน้ำเสร็จแล้วไปนอนห้องจอยดีกว่านะ"
ว่าแล้วแนนก็รีบอาบน้ำให้เสร็จโดยเร็วเพื่อที่จะไม่ต้องอยู่คนเดียวนานๆ..............
มาต่อตอนหน้านะคะ
ธิตาภัส