คิดยังไงกับคนหลายบุคลิก

เป็นธรรมซึ่งเกิดร่วมกัน... “สัมปยุตต์” คือ ธรรมที่ ประกอบร่วมกันในขณะเดียวกัน โดยเฉพาะจิตกับเจตสิกที่เกิดดับพร้อมกันและมีอารมณ์เดียวกัน .

เราได้อ่านนิยายเรื่องหนึ่ง ในตอนท้ายเกือบท้าย ๆ เขาเพิ่งมาเฉลยว่าพระเอกเป็นโรคหลายบุคลิก มี 6 บุคลิกในคนคนเดียว แต่เรื่องราวการดำเนินเรื่องที่ผ่านมาระหว่างพระเอกกับนายเอกคือตัวตนอีกตัวตน ตัวตนอีก 4 บุ

ทุกครั้งที่เห็นคนเล่นกัน โดยการแกล้งเจ้าของวันเกิด จับกดหน้าใส่เค็ก ทำไมจึงรู้สึกสนุก ถ้าเป็นตัวเองคงไม่สนุกด้วย ไม่รู้คนที่เจอเหตุการณ์อย่างนี้จะรู้สึกอย่างไร

"ผู้ฝึกหัดสมาธิ... ต้องรู้จัก จิต...ของตนเสียก่อน จิต คือ...ผู้นึก ผู้คิด ส่งส่าย-ไปมา แต่ไหน แต่ไรมาแล้ว ถ้าไม่เห็นโทษ เห็นทุกข์... ของการนึก ส่งส่าย จึงไม่เข้าถึง...สมาธิซักที เราฝึกหัด ต้องกา

สติปัฐฐาน4 มีได้ทั้งในอารมณ์บัญญัติ และ ปรมัตถธรรม จะให้สิ้นความสงสัยในธรรมได้เร็ว ให้ภาวนาใน อารมณ์ปรมัตถ เพราะสุดท้ายบัญญัติก็ต้องไปจบที่ปรมัตถ อยู่ดี 1.จิต เจตสิก รูป นิพพาน เป็นปรมัตถธรรม 2.เจ

จิตมีดวงเดียวคือจิตเดิม จิตที่เวียตาย เวียนเกิด แต่ที่ไปเรียกวิญญานที่แล่นไปตามอายาตนว่าเป็นจิตนั้น เพราะความเข้าใจผิดของนักอ่านตำรา ตีความไม่แตก ทำให้ผิดเพี้ยนกันไปหมด ถ้าแยกออกว่าอย่างไรคือรู้จิต

1.จิตนั้นไม่ว่าจิตของใคร ประกอบด้วย รูปและนาม เรียกว่าขันธ์5 2.จิตนั้นคือเรา เราที่ไม่มีตัวตนในความเป็นเรา อย่าไปดัดจริตว่า“ไม่มีจิต ” 3..อาณาเขตของจิตนั้น แผ่กว้าง ครอบคลุม รูปทั้งรูปปร

เมื่อไม่มีตัวตน จะเห็นตัวรู้และตัวถูกรู้ แยกกันเป็นชั้นๆ ไม่มีตัวตน คือ บุคคลที่1 ตัวรู้ คือ บุคคลที่2 ตัวถูกรู้คือบุคคลที่3 บุคคลที่1 เป็นอนัตตา เป็นจิตที่แยกห่างออกมาจากปรากฎการณ์รู้ เป็นสภาวะที่