นิยายเรื่องแรกในชีวิตแบบเอาจริงเอาจังของผม
เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ต้องพบเจอกับการเปลี่ยนแปลงของหลายสิ่งหลายอย่างรอบ ๆ ตัว
และเขาก็พยายามปรับตัวและความเข้าใจกับสิ่งเหล่านั้นอย่างช้า ๆ
จนในที่สุดความรู้สึกนึกคิดภายในใจของเขาเองก็เปลี่ยนตามไปด้วย
ใช้วิธีเล่าเรื่องจากมุมมองของบุรุษที่หนึ่ง เหมือนเล่าเรื่องของตัวเองให้เพื่อนฟัง
เนื้อหาไม่หวือหวามากนัก ออกจะเรียบ ๆ เสียด้วยซ้ำ
แต่ผมก็พยายามสอดแทรกข้อคิดต่าง ๆ รวมทั้งอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครให้เหมือนกับเป็นมนุษย์จริง ๆ ที่จับต้องได้
เรื่องนี้ผมเขียนจนจบเรื่องแล้ว ความยาวประมาณ เกือบ 100 หน้า เอสี่ ขนาดตัวอักษร 14 พอยท์
แต่จนทุกวันนี้ก็ยังหาชื่อเรื่องที่ถูกใจและดึงดูดผู้อ่านไม่ได้เสียที (เลยใช้ชื่อนี้ไปพลาง ๆ ก่อน)
ลองอ่านกันดูนะครับ แล้วใครอยากตั้งชื่อเรื่องให้ก็ยินดีพิจารณาครับ
เริ่มต้นผมจะขอลงให้อ่านกันทีละตอนก่อน หากมีเพื่อนพี่น้องอยากติดตาม ผมจะรีบลงต่อให้ทันที (แม้จะมีผู้สนใจเพียงแค่คนเดียวก็ตาม)
หวังว่าคงได้รับความกรุณา
รักคนอ่าน
นาวา ภูผา อัศวิน
บางครั้งคนเราก็หลงลืมสิ่งใกล้ตัว
ลืมไปว่ามันยังมีชีวิต มีลมหายใจ
และเมื่อกลับมาหามันอีกครั้ง
ก็พบว่ามันกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง
โต...แล้ว? (นิยายเรื่องแรกอย่างเป็นทางการ)
เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ต้องพบเจอกับการเปลี่ยนแปลงของหลายสิ่งหลายอย่างรอบ ๆ ตัว
และเขาก็พยายามปรับตัวและความเข้าใจกับสิ่งเหล่านั้นอย่างช้า ๆ
จนในที่สุดความรู้สึกนึกคิดภายในใจของเขาเองก็เปลี่ยนตามไปด้วย
ใช้วิธีเล่าเรื่องจากมุมมองของบุรุษที่หนึ่ง เหมือนเล่าเรื่องของตัวเองให้เพื่อนฟัง
เนื้อหาไม่หวือหวามากนัก ออกจะเรียบ ๆ เสียด้วยซ้ำ
แต่ผมก็พยายามสอดแทรกข้อคิดต่าง ๆ รวมทั้งอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครให้เหมือนกับเป็นมนุษย์จริง ๆ ที่จับต้องได้
เรื่องนี้ผมเขียนจนจบเรื่องแล้ว ความยาวประมาณ เกือบ 100 หน้า เอสี่ ขนาดตัวอักษร 14 พอยท์
แต่จนทุกวันนี้ก็ยังหาชื่อเรื่องที่ถูกใจและดึงดูดผู้อ่านไม่ได้เสียที (เลยใช้ชื่อนี้ไปพลาง ๆ ก่อน)
ลองอ่านกันดูนะครับ แล้วใครอยากตั้งชื่อเรื่องให้ก็ยินดีพิจารณาครับ
เริ่มต้นผมจะขอลงให้อ่านกันทีละตอนก่อน หากมีเพื่อนพี่น้องอยากติดตาม ผมจะรีบลงต่อให้ทันที (แม้จะมีผู้สนใจเพียงแค่คนเดียวก็ตาม)
หวังว่าคงได้รับความกรุณา
รักคนอ่าน
นาวา ภูผา อัศวิน
บางครั้งคนเราก็หลงลืมสิ่งใกล้ตัว
ลืมไปว่ามันยังมีชีวิต มีลมหายใจ
และเมื่อกลับมาหามันอีกครั้ง
ก็พบว่ามันกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง