*** ขออนุญาติ ติดแท้ก ชานเรือน -สังคมคุณแม่ และครอบครัว เพราะคิดว่ามันคือปัญหาๆ หนึ่งที่เกิดขึ้นในรุ่นของพ่อ-แม่ ผู้ปกครองเป็นหลัก
// แท้กสีลม มนุษย์เงินเดือน เพราเพราะคิดว่า ในสังคมแบบนี้ มีดปักหลังกันเยอะมากจนเหมือนจะเป็นเรื่องปกติ
// แท้ก สยามสแควร์ ชีวิตวัยรุ่น และเพื่อนสันเรียน เพราะคิดว่ามันคือ เหตุการณื์ๆ หนึ่งที่ยังไม่เกิดได้บ่อยนักในวัยเรียน แต่ในภายภาคหน้ามันอาจจะเกิดขึ้นได้กับน้องๆ และอย่างน้อย ให้น้องๆ ได้เรียนรู้ที่จะรับมือกับคนแบบนี้
** คำถามนี้เกิดมาจากความสงสัยในการเฝ้ามองพฤติกรรมของใครหลายๆ คนในเมืองใหญ่ ที่มีการดิ้นรนและแข่งขันกันค่อนข้างสูง
และหลายครั้ง การปรับทุกข์ และเรื่องราวจากใครหลายคนที่ออกมา มันมักจะเป็นแนวนี้ หาได้มีเจตนาหาเรื่อง หรือต่อว่าใครไม่...
โปรดเข้าใจไว้ ณ โอกาสนี้..
ช่วงคำถามก่อนนอน..
"คุณกำลังหลอกใช้ใครอยู่หรือเปล่า"
พฤติกรรม..
- หวังประโยชน์จากคนๆนั้น โดยหาได้สนใจไม่ว่า ตนได้ตอบแทนคนๆ นั้นด้วยความเสแสร้งอย่างจริงใจ
- คุณจะไม่เห็นศรีษะของคนๆ นั้น จนกว่าคุณจะต้องการความช่วยเหลือจากคนๆ นั้น และเมื่อคุณต้องช่วยเหลืออีกฝ่าย และในยามที่เขาลำบาก คุณก็จะรู้สึกลำบาก..ใจ มากกว่า เพราะมิเคยได้ปรารถนาจะตอบแทนใครเลย ประมาณว่า.. มันไม่ใช่เรื่องที่ถนัดนัก
-คุณมักจะเข้าใจความหมายของคำว่า "ให้ " กับคำว่า " รับ " ผิด คุณจึงมักจะขอรับ จากคนๆนั้น จนลืมไปว่าคำว่าให้ สะกดและปฏิบัติอย่างไร
- คุณมักจะมีสังคมกับคนโน้นๆๆๆ นี้ๆๆๆ นั้นๆๆๆๆ แต่ในสังคมใบนั้น กลับไม่มีคนๆนี้ เป็นส่วนประกอบ
-รอยยิ้มและคำพูดในยามปกติที่แสดงออกต่อคนๆนั้น มันก็คือทั่วไป จะประกอบไปด้วย มารยาท 70% ความเบื่อหน่าย 20% และ อีก 10% คือ ....... ...
เออ ช่างมันเถอะ
-คุณจะเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว โดยไม่คิดจะรุก ..โว๊ะ.. ไม่นิยมเสนอความช่วยเหลือ แม้จะถึงคราวหายนะของอีกฝ่ายก็ตาม
-คุณมักจะมีความรู้สึกว่า "กรูจะตายไม่ได้ กรูจะแย่ไม่ได้ และกรูตกต่ำเปื้อนโคลนดินอีกครั้งไม่ได้เพราะ ... เออ เพราะอะไร(ว-ะ)
ดังนั้น คุณจึงต้องนึกถึงเขาบนหัว..เอ้ย.. หัวของ(เจ้าของ)เขาทันที
และข้อสุดท้ายที่เหมือนจะนึกออก
-คุณมาไกลเกินไป ไกลเกินกว่าจะหยุดยืนรอคนๆ นั้น ให้ก้าวไปพร้อมๆกับคุณได้ ดังนั้นหนทางข้างหน้าของคุณจึงค่อนข้างวังเวงเสมอ หาได้มีคนคอยช่วยเหลือคุณอย่างวันวานไม่
ดังนั้น..
ไม่ว่าในโลกใบที่คุณอยู่นี้ จะดูหรูหราฟู่ฟ่า ในสายตาใครหลายๆ คนอย่างไร.. แต่ในสายตาของ ใครบางบางก็จะเฝ้ามองคุณด้วยความสงสัยอยู่ตลอดเวลา
ว่าคุณใช้ชีวิตกับความจอมปลอมเหล่านั้นได้อย่างไร...
แต่.. เชื่อเถอะว่า
คนๆ นั้นที่คุณกำลังหลอกใช้เค้าอยู่ เขาจะไม่ซาบซึ้งถึงมิตรภาพ..อันแยบยลที่คุณคอยหยิบยื่นให้
เพียงแต่เขาคงยังสงสัยในความเป็นไปของคุณ ในชีวิตคุณที่มาถึงจุดๆนี้ ด้วยรอยเท้าบนตัวตนของใครมากกว่า
และหากวันไหนวันหนึ่ง ที่คนๆ นั้นเริ่มรู้สึกว่า สิ่งต่างๆ ที่ได้รับจากคุณนั้น มันช่างมากมายและ ท่วมท้น..จนเริ่มจะซาบซึ้งไม่ไหว
เมื่อนั้นคนๆ คน ก็จะรู้สึกว่าตัวเองมีอิสระอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนทันที
และเขาคนนั้นคงจะทำการเสียสละคุณให้กับผู้มุ่งวันท่านอื่นๆ ต่อไป
บทสรุป..
ลองย้อนมองกลับไป รอบตัวคุณมีใครหล่นหายไปบ้าง เพราะเหตุใด ???
บางทีคุณอาจจะมีหลาย-หลัง ที่ลืมเลือนไปบ้างแล้ว
คำถามก่อนนอน.. "คุณกำลังหลอกใช้ใครอยู่หรือเปล่าคะ"
// แท้กสีลม มนุษย์เงินเดือน เพราเพราะคิดว่า ในสังคมแบบนี้ มีดปักหลังกันเยอะมากจนเหมือนจะเป็นเรื่องปกติ
// แท้ก สยามสแควร์ ชีวิตวัยรุ่น และเพื่อนสันเรียน เพราะคิดว่ามันคือ เหตุการณื์ๆ หนึ่งที่ยังไม่เกิดได้บ่อยนักในวัยเรียน แต่ในภายภาคหน้ามันอาจจะเกิดขึ้นได้กับน้องๆ และอย่างน้อย ให้น้องๆ ได้เรียนรู้ที่จะรับมือกับคนแบบนี้
** คำถามนี้เกิดมาจากความสงสัยในการเฝ้ามองพฤติกรรมของใครหลายๆ คนในเมืองใหญ่ ที่มีการดิ้นรนและแข่งขันกันค่อนข้างสูง
และหลายครั้ง การปรับทุกข์ และเรื่องราวจากใครหลายคนที่ออกมา มันมักจะเป็นแนวนี้ หาได้มีเจตนาหาเรื่อง หรือต่อว่าใครไม่...
โปรดเข้าใจไว้ ณ โอกาสนี้..
ช่วงคำถามก่อนนอน..
"คุณกำลังหลอกใช้ใครอยู่หรือเปล่า"
พฤติกรรม..
- หวังประโยชน์จากคนๆนั้น โดยหาได้สนใจไม่ว่า ตนได้ตอบแทนคนๆ นั้นด้วยความเสแสร้งอย่างจริงใจ
- คุณจะไม่เห็นศรีษะของคนๆ นั้น จนกว่าคุณจะต้องการความช่วยเหลือจากคนๆ นั้น และเมื่อคุณต้องช่วยเหลืออีกฝ่าย และในยามที่เขาลำบาก คุณก็จะรู้สึกลำบาก..ใจ มากกว่า เพราะมิเคยได้ปรารถนาจะตอบแทนใครเลย ประมาณว่า.. มันไม่ใช่เรื่องที่ถนัดนัก
-คุณมักจะเข้าใจความหมายของคำว่า "ให้ " กับคำว่า " รับ " ผิด คุณจึงมักจะขอรับ จากคนๆนั้น จนลืมไปว่าคำว่าให้ สะกดและปฏิบัติอย่างไร
- คุณมักจะมีสังคมกับคนโน้นๆๆๆ นี้ๆๆๆ นั้นๆๆๆๆ แต่ในสังคมใบนั้น กลับไม่มีคนๆนี้ เป็นส่วนประกอบ
-รอยยิ้มและคำพูดในยามปกติที่แสดงออกต่อคนๆนั้น มันก็คือทั่วไป จะประกอบไปด้วย มารยาท 70% ความเบื่อหน่าย 20% และ อีก 10% คือ ....... ...
เออ ช่างมันเถอะ
-คุณจะเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว โดยไม่คิดจะรุก ..โว๊ะ.. ไม่นิยมเสนอความช่วยเหลือ แม้จะถึงคราวหายนะของอีกฝ่ายก็ตาม
-คุณมักจะมีความรู้สึกว่า "กรูจะตายไม่ได้ กรูจะแย่ไม่ได้ และกรูตกต่ำเปื้อนโคลนดินอีกครั้งไม่ได้เพราะ ... เออ เพราะอะไร(ว-ะ)
ดังนั้น คุณจึงต้องนึกถึงเขาบนหัว..เอ้ย.. หัวของ(เจ้าของ)เขาทันที
และข้อสุดท้ายที่เหมือนจะนึกออก
-คุณมาไกลเกินไป ไกลเกินกว่าจะหยุดยืนรอคนๆ นั้น ให้ก้าวไปพร้อมๆกับคุณได้ ดังนั้นหนทางข้างหน้าของคุณจึงค่อนข้างวังเวงเสมอ หาได้มีคนคอยช่วยเหลือคุณอย่างวันวานไม่
ดังนั้น..
ไม่ว่าในโลกใบที่คุณอยู่นี้ จะดูหรูหราฟู่ฟ่า ในสายตาใครหลายๆ คนอย่างไร.. แต่ในสายตาของ ใครบางบางก็จะเฝ้ามองคุณด้วยความสงสัยอยู่ตลอดเวลา
ว่าคุณใช้ชีวิตกับความจอมปลอมเหล่านั้นได้อย่างไร...
แต่.. เชื่อเถอะว่า
คนๆ นั้นที่คุณกำลังหลอกใช้เค้าอยู่ เขาจะไม่ซาบซึ้งถึงมิตรภาพ..อันแยบยลที่คุณคอยหยิบยื่นให้
เพียงแต่เขาคงยังสงสัยในความเป็นไปของคุณ ในชีวิตคุณที่มาถึงจุดๆนี้ ด้วยรอยเท้าบนตัวตนของใครมากกว่า
และหากวันไหนวันหนึ่ง ที่คนๆ นั้นเริ่มรู้สึกว่า สิ่งต่างๆ ที่ได้รับจากคุณนั้น มันช่างมากมายและ ท่วมท้น..จนเริ่มจะซาบซึ้งไม่ไหว
เมื่อนั้นคนๆ คน ก็จะรู้สึกว่าตัวเองมีอิสระอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนทันที
และเขาคนนั้นคงจะทำการเสียสละคุณให้กับผู้มุ่งวันท่านอื่นๆ ต่อไป
บทสรุป..
ลองย้อนมองกลับไป รอบตัวคุณมีใครหล่นหายไปบ้าง เพราะเหตุใด ???
บางทีคุณอาจจะมีหลาย-หลัง ที่ลืมเลือนไปบ้างแล้ว